Церковь Эртацминда имени Святого Эстате, Шида-Картли, Грузия

Depuis le XIIe siècle, cet endroit vaut le détour. On y ressent une énergie particulièrement positive et pure.

მომხიბვლავი მემკვიდრეობა და სიწმინდეების სურნელება ამ წმინდა ადგილზე დაუვიწყარ განცდებს მიტოვებს და სულ ახლოს მიგიყვანს ისტორიასთან.

ეს მონასტერი მშვიდობისა და სიწმინდის ნამდვილი ოაზისია, რომელიც შთაბეჭდილებას ტოვებს თავისი მდიდარი ისტორიითა და სულიერი ატმოსფეროთი.

Посещение этого старинного собора было словно путешествие в прошлое, где каждая деталь говорит о глубокой истории и духовности.

აუცილებელია ნახო.

Посещение этого места оставляет невероятное чувство прикосновения к вечности, благодаря его богатой истории и невыразимой атмосфере древности.

Посещение этого священного места оставило на душе спокойствие и благоговение, благодаря его впечатляющей истории и величественной атмосфере.

While the ancient structure hints at tales of a storied past, the atmosphere felt surprisingly cold and uninviting. Not what I expected from such a significant piece of history. The whispers of time seem drowned out; perhaps familiarity has bred disinterest in its care. Worth a visit, but the soul of the place feels a bit lost amidst the stones.

Standing within these ancient walls, I felt enveloped in a profound silence that seemed to whisper tales of the past. The intricate carvings seemed to dance in the dappled sunlight, each telling its own story. This place is a poignant reminder of history, where every shadow speaks of a time long gone. Wandering here, I found more than architecture; I encountered the spirit of endurance and grace. Truly, a hidden gem in Georgia that resonates deeply with the soul.

Парить под куполом этих старины кирпичей — это как окунуться в вечность. Величественные резные кресты на фасадах и порталы, будто оживают под грузинским небом, рассказывают историю с тихой торжественностью. Это пространство хранит в себе дух времени и поражает размахом архитектуры. Здесь чувствуешь нечто глубинное, успокаивающее, почти величественное прикосновение к истории и культуре. Бродя по территории, словно становишься частью далекого прошлого, но при этом в сердце необычайный покой и гармония.

Здесь прошлое буквально пронзает тебя насквозь. Каждый камень, каждая деталь внутри — словно старинная книга, которую хочешь и боишься читать одновременно. Отреставрированные стены хранят дух истории так, что мурашки бегут по коже. Почему-то именно здесь начинаешь задумываться о вечных вещах и чувствуешь себя маленькой частью чего-то огромного. Сложно передать словами, насколько величественно и одновременно умиротворяюще это место. Время будто замирает, оставляя тебя наедине с мыслями.

Устал от экскурсии ради облезлых стен. Ожидание древнего величия обернулось разочарованием. Снаружи привлекает, внутри уныло. Путь легкий, но зачем, если я не умиротворен?

Средневековые камни здесь будто шепчут истории, давно забытые. Они виснут в воздухе, завораживают и уводят в прошлое. Атмосфера этого величественного места настолько насыщена духом времени, что невольно начинаешь сопереживать событиям прошлого. Советую заглянуть, ощутить этот уникальный момент, который останется в памяти надолго.

Когда входишь в храм у подножия холма, невольно ощущаешь, как время замедляется. Здесь, среди древних стен, каждая трещинка и камешек словно шепчут о прошлом. Покой и тишина охватывают так, что практически слышишь дыхание истории. Место для размышлений и покоя, где повседневные заботы отступают на задний план. Особенно впечатляет таинственная аура, окутывающая каждую деталь интерьера. Даже крошечные окошки, пропускающие теплый свет, добавляют особенное очарование. Чувства, испытанные здесь, останутся со мной надолго.

Стоять внутри стен этого древнего храма — словно окунуться в другую эпоху. В воздухе витает ощущение спокойствия и какой-то глубокой мудрости, которую можно почти физически почувствовать. Каждая деталь здесь пропитана историей, а атмосфера заставляет задуматься о вечности. Это место дарит не только эстетическое наслаждение, но и редкие минуты тишины и умиротворения. Рекомендую заглянуть здесь на закате, когда солнечные лучи мягко касаются каменных стен, создавая удивительную игру света.

Wandering through stone corridors that whisper the weight of centuries, I found an eerie calm. This place feels like a frozen slice of history, with every corner echoing tales of time and quiet resilience. There's a haunting story lurking beneath its restored facade—standing here, it's hard to shake the feeling that the past looks back at you through the stones.

Величие и спокойствие окружают это место. Просто стоишь у входа и чувствуешь, как древняя история обнимает тебя. Могучие камни помнят времена и людские судьбы. Здесь каждый звук эхом отдается в душе. Стоит закрыть глаза — и словно видишь картины прошлого. Место, где покой и сила переплетаются в одном дыхании. Незабываемое ощущение!

ვერ წარმოიდგენთ რამდენად პოეტური და შთამბეჭდავია ეს ტაძარი, რომელიც სიჩუმისა და სულიერი სიმშვიდის გარემოსგან გარჩევით გამოირჩევა.

Покой и умиротворение — вот что подарило мне это место. Кажется, время здесь замедляется, позволяя в полной мере ощутить величие и святость каждой детали. Здесь не просто смотришь на архитектуру, а словно погружаешься в другой мир. Атмосфера пронизана историей и благоговением, это место пробуждает в душе невероятное чувство благодати. Единственный нюанс — обрати внимание на запрет приносить свечи с собой.

მიწელს სულიერი სიმშვიდე ერხაცმინდაში, სადაც ისტორია და სილამაზე განუწყვეტლივ ერწყმის ერთმანეთს.

Dusty with age and neglect, this place feels like a forgotten relic rather than a site worthy of a detour. The ease of reaching it by car only highlights the jarring contrast between its accessibility and the lack of reward awaiting you. Imagine peeling paint and echoing emptiness—a stark reminder that some appearances can be deceiving.

მხედველობაში მიიღე, რომ ეს ადგილი არაჩვეულებრივია თავისი არქიტექტურული სილამაზით და მდიდარი ისტორიული სიმბოლოებით, რაც ღრმა ემოციებს აღძრავს.

Вы когда-нибудь ощущали дыхание веков наяву? Это место способно переместить вас в безмолвное прошлое, где эхо истории слышится в каждом камне. Тихий шепот времени, потрясающая архитектура, будто созданная, чтобы воспевать выносливость духа. Атмосфера здесь особенная – она обволакивает, словно надевает на вас плащ спокойствия и умиротворения. Кажется, что даже стены говорят о стойкости и возвышенности. Посещение такого места напоминает, что настоящее – лишь краткий миг перед вечностью.

ეს ეკლესია გულს აივსებს ულამაზესი გარემოთი და მშვიდობით, რომელიც თავზე მაღლა მდგომი ძლიერ კედლებიდან იღვრება.

A visit here stirs something profound within. The architecture speaks the silent language of ages, and the atmosphere envelops you in a tranquil embrace. It's a refuge for reflection, where the beauty of the past dances with the serenity of the present. A gentle reminder that some places are timeless sanctuaries for the soul.

A place of whispers and time, where stories linger in stone and echoes of history touch the soul. Visually striking yet holding a somber air, it stands as a testament to both faith and resilience. The quiet surrounding this site is profound, offering a moment of reflection amidst life's chaos.

The serene beauty of this church truly moves the soul. Its intricate façades, especially the eastern side, create a mesmerizing dance of light and shadow, drawing you into a reflective state. The blend of architectural grandeur and historical whispers left me humbled and inspired. A must-visit for those who seek a glimpse of timeless spirituality amidst Georgia's landscapes.

Stepping into this ancient Georgian treasure feels like a serene journey through time. The architecture whispers stories of faith, and the atmosphere is imbued with a quiet, profound beauty. A peaceful retreat that leaves a lingering warmth in the heart.

Emotionally overwhelming and architecturally stunning, this ancient sanctuary feels like stepping into a living history book. The walls seem to whisper tales of resilience, while the preserved structure stands as a testament to timeless craftsmanship. One can't help but pause in awe, reflecting on the poignant stories etched into its stone. It's a place that merges the past with the present, leaving you with a sense of profound reverence and peace.

2024 წლის 31 აგვისტოს ვესტუმრე სოფელ ახალციხეს, რომელიც კასპის რაიონში მდებარეობს და იქვეა ტაძარი, რომელიც წმინდა ესტატეს სახელს ატარებს და XI-XII საუკუნეებს ეკუთვნის. ტაძარი გიორგი სააკაძის ოჯახის საძვალეა, სადაც მის სანახავად შეგიძლიათ ფრესკები და საფლავები იხილოთ. ერთ-ერთი საფლავის ქვა განთავსებულია ტაძრის კედელთან, მასზე ძველი მხედრული წარწერაა, რომელიც გვაცნობებს, რომ აქ დაფლულია სააკაძის შვილი პაატა, რომელიც შაჰ-აბასის დროს ირანში დაიღუპა.

ინციდენტი შაჰ-აბასის ვიზიტის დროსაც საინტერესოა: როცა შაჰს ტაძრის დანგრევას აპირებდა, სიზმარში წმინდა ესტატეს ხატი ნახა, რის შემდეგაც საკუთარი ხმალი ტაძარს შესწირა.

ტაძარში სხვა საინტერესო დეტალებიცაა, მაგალითად, დასავლეთით მიშენებული სათავსი, რომელშიც ადრე სულით დაავადებულებს კურნავდნენ. აქ არსებული ჯაჭვი "დადიანური" გეხმარებოდათ ამაში.

გზა ტაძრამდე სრულად ასფალტირებულია და Google Maps-ის ნავიგაცია პირდაპირ იქამდე მიგიყვანთ. მანქანის გასაჩერებლად დიდი სივრცეა. აღნიშნული ადგილი ნამდვილად დამეუფლება შთამბეჭდავი სილამაზით და ისტორიით.

ბუნება საოცარი.ტაძარი.რომელიც სულიერი სიმშვიდის მომნიჭებელია.მამაო საოცარი

ბუნება საოცარი. ტაძარი სულიერი სიმშვიდის მომნიჭებელია. მამაო განსაკუთრებულია.

👍👍👍

Regrettably, access was not available.

გაოცებული ვარ სილამაზით.

უსაზღვროდ შთამბეჭდავია.

مبنى معروف بتاريخ غني، ولكني لست على دراية بالتفاصيل.

ძალიან მნიშვნელოვანი ნაწილია ქართული კულტურისთვის, თუმცა სჭირდება მეტი მოვლა. რამდენიმე დეტალი შეიძლება გაუმჯობესდეს, მაგრამ საერთო შთაბეჭდილება მაინც საინტერესოა.

Definitely a must-see.

A fascinating church from the 12th century with a significant history for Georgia. It is the resting place of Paata, the son of George Saakadze.

Make a wish and trust in divine intervention.

✨

გასაოცარი ადგილი 💓🇬🇪

უდიდესი სილამაზეა.

🙌

არქიტექტურული თვალსაზრისით ნამდვილი შედევრი, რომელიც 12-ე საუკუნეს მიეკუთვნება.

ძალიან როგორც საჭიროა.

This medieval Georgian Orthodox cathedral is located in the Kaspi District, in the heart of Ertatsminda village, Shida Kartli region, Georgia. Constructed in the 13th century, its architectural style is reminiscent of other Georgian churches from the 12th-13th centuries, such as Ikorta, Pitareti, Betania, Kvatakhevi, and Tsughrughasheni.

👌👌👌

ადგილი שבו სიმშვიდე მეფობს.

❤️

🌿💚🌍

ულამაზესი ადგილია.

ულამაზესი ადგილი.

უწესმინადე სილამაზის ადგილია.

მაგარი ისტორიული, წმინდა ადგილი. პ.ს. სანთლების მოტანა გარედან აკრძალულია. 😁

Церковь в центре села впечатляет своей архитектурой. Построенная в первой половине XIII века, она посвящена Святому Евстафию. Особенно запоминается её восточный фасад с богато украшенными нишами и красивыми окнами. Главный купол держится на двух столбах и стенах алтаря. Внутри есть живопись, но фасады куда интереснее благодаря большим резным крестам и изящным порталам с трёх сторон. Стилистически храм повторяет архитектуру известных памятников XII–XIII веков. Начиная с XVII века, церковь принадлежала роду Тарханишвили и стала усыпальницей семьи Саакдзе. Здесь хранятся останки одного из сыновей Георгия Саакдзе. В 2006 году церковь была признана памятником национального значения.

Очень понравилось!

This cathedral, a significant piece of medieval Georgian architecture, dates back to the 13th century. Its name evolved from Estate tsminda to its current form over time. In the late 14th century, it suffered destruction by Timur the Lame's forces but has been lovingly restored multiple times, with the most recent restoration in the mid-20th century. Starting from the early 17th century, it came under the ownership of the Tarkhnishvili family and also served as a cemetery for the Saakadze family. Here lies the head of Paata Saakadze, the son of Georgia's national hero, Giorgi Saakadze. The young Paata was held hostage by Shah Abbas of Iran and tragically executed after Giorgi's forces defeated the Shah's army.

Es chemi soplis maghali moments romlebic bavshvobashi mivigot❤

ტაძარი, სამრეკლო, გალავანი და ნანგრევები მონასტრის და სამეურნეო ნაგებობების — ეს ყველაფერი XIII საუკუნიდან მოდის და ნამდვილად უნდა ნახო.

😘💫🙏

Чудесные пейзажи!

Комплекс включает в себя храм, крепостную стену, колокольню, а также остатки монастырских и хозяйственных построек. Название связано с именем святого Эстате; со временем его стали называть "Эртацминда". Старое название деревни — Эстапминда. В храме находится усыпальница рода Саакдзе, здесь похоронена отрубленная голова сына Георгия Саакдзе, Пааты. Сама церковь датируется первой половиной XIII века. Во второй половине XIX века храм был основательно отреставрирован. Он представляет собой купольную церковь, выстроенную из хорошо обработанного желтоватого камня. Внутри на северной стене сохранились фрески в три регистра, датируемые не раньше XVII века. Фасады богато украшены, резные детали обрамляют двери и окна, карниз. Колокольня встроена в северо-восточную часть стены. Первоначальный вид сохранился не полностью.

Побывал в храме Самтаиси 12 лет назад, но фотоаппарат тогда был плёночный, да и снимки вышли неудачными. Сейчас мечтаю вернуться и увидеть всё снова, а заодно заглянуть в другое место неподалёку.

The cathedral is peaceful and stunning with a rich history. Heading further up the village reveals incredible fields and mountains. Highly recommend ❤

Amazing place with a rich history.

ბრწყინვალე ადგილი ❤️😊

აუცილებელი სანახაობაა ტაძარი, გამორჩეული სიწმინდეებით.

The cathedral is really old, and the interior is quite rundown. Honestly, it's not worth visiting, even though it's easily accessible by car.

საითაც არ უნდა გაიხედო, ასეთ ადგილს სხვაგან ვერ შეხვდები.

В этом месте покоятся мои предки, князья рода Тархнишвили.

💋💖💖

Such a stunning structure 😍 and an absolutely charming village ❤️.

Stunning monastery in a stunning location.

ეს ტაძარი XIII საუკუნის პირველ ნახევარში აშენდა და მდებარეობს კასპის მუნიციპალიტეტის სოფელ ერთაწმინდაში. მის სტილში XII-XIII საუკუნეების სხვა ძეგლების, მაგალითად, იკორთას, ფიტარეთის, ბეთანიის, ქვათახევის და წუღრუღაშენის, გავლენაა ნაჩვენები. XVII საუკუნის დასაწყისში ის თარხნიშვილთა საგვარეულოს ეკუთვნოდა, მოგვიანებით კი სააკაძეების საგვარეულო საძვალის ადგილად იქცა. აქ დაკრძალულია გიორგი სააკაძის ვაჟი, პაატა, რომლის თავიც მოწამებრივად მოკვეთეს.

ძალიან მომეწონა!!!

This place is stunningly beautiful and incredibly peaceful.