მანგლისის სიონის ერთ-ერთი უძველესი მართლმადიდებლური ეკლესია მდებარეობს საქართველოს ულამაზეს ადგილებში ქვემო ქართლში. შენობა ნაგებია ქვით. პირველად მანგლისის სიონი მოხსენიებულია მე-5 საუკუნის დოკუმენტებში.
ქართული ტაძრების ისტორია საქართველოს სამხედრო ციხეებისა და ციხეების ისტორიას ჰგავს. საქართველოს ერთ-ერთ ღირსშესანიშნაობას, მანგლისის სიონის ტაძარს პირველად მე-7 საუკუნეში დაესხნენ თავს. ჰერკულესმა, ბიზანტიის იმპერატორმა ბრძანა ტაძრის განადგურება და გაძარცვა ყველა არტეფაქტი. მე -11 საუკუნეში
მანგლისის სიონი აქტიური მართლმადიდებლური ეკლესიაა საქართველოში. იგი მდებარეობს ქვემო ქართლის ულამაზეს ადგილას, სადაც საქართველოს ულამაზესი ადგილებია გახსნილი, თეთრიწყაროს დაბა მანგლისის მახლობლად.
ტაძრის პირველი ხსენება 330 წლით თარიღდება. იგი საქართველოს დაცული არქიტექტურული ძეგლია. იგი ცნობილი გახდა ერთ დროს მის კედლებში დაცული რელიქვიის გამო-მაცოცხლებელი ჯვრის ნაწილაკი, კერძოდ, სტენდი, რომელზეც ქრისტე ჯვარცმის მომენტში ფეხებით დაეყრდნო. საქართველოს ქრისტიანული მიზიდულობის შესანიშნავი წარმომადგენელი.
Приглашаем для общения про Грузию
ისტორია.
ისტორიული წყაროები ირწმუნებიან, რომ პირველი ქვის ტაძარი აქ IV საუკუნის 30-იან წლებში შეიქმნა, იმ დროს, როდესაც ქრისტიანობა საქართველოს ოფიციალურ რელიგიად იქცა. ლეონტი მროველის ცნობით, კონსტანტინე დიდმა, მირიელთა მეფის თხოვნით, რომელმაც იმ დროს ქრისტიანობა მიიღო, ეპისკოპოს იოანეს საქართველოში ქრისტიანული რელიგიური ნაგებობების მშენებლობისათვის წმინდა ნივთები და განძი გაუგზავნა. გზად ის მანგლისში გაჩერდა, რომელიც იმ დროს ქვემო ქართლის რეგიონის ერთ-ერთი განვითარებული ქალაქი იყო და დაიწყო ტაძრის აღმართვა, სადაც ქრისტიანული რწმენის ერთ - ერთი მთავარი სიწმინდე დარჩა-ქრისტეს ჯვრის ნაწილაკი, რამაც დიდად გაანაწყენა მეფე, რომელსაც სჯეროდა, რომ ყველა ასეთი ძლიერი სიწმინდე დედაქალაქში უნდა ყოფილიყო.
VII საუკუნეში მანგლისი თითქმის მთლიანად განადგურდა, გაძარცვეს რელიგიური ძეგლები და საგნები, ამაში დამნაშავე იყო ბიზანტიის იმპერატორი ჰერკულესი. XI ქრონიკის დასაწყისამდე დუმს ტაძრის ისტორია. XI საუკუნის დასაწყისში არსებობს მტკიცებულება, რომ ტაძარი აღდგა, კერძოდ, გუმბათი შეიცვალა, გარედან ქვა იყო მორთული,შიგნიდან კი მოხატული. 1441 წელს მეფე ალექსანდრე i - მა ახსენა ახალი სახელით-ღვთისმშობლის ტაძარი.
კავკასიის ომის დროს ის კვლავ განადგურდა და გაძარცვეს, ამის შემდეგ კი იგი დიდი ხნის განმავლობაში მიატოვეს და ადგილობრივი მოსახლეობისთვის ამინდისგან თავშესაფრად იქცა. 1850 წელს, მიტროპოლიტის მოსვლის გამო, რომელიც ტაძრების აღდგენით იყო დაინტერესებული, მანგლისის აღდგენა დაიწყო. წყვეტილი რესტავრაცია გაგრძელდა 1862 წლამდე და მიუხედავად იმისა, რომ იგი ოფიციალურად აღდგა, რელიგიური და კულტურული მნიშვნელობის მრავალი ობიექტი სამუდამოდ დაიკარგა. ტაძარს ბოლო რემონტი ჩაუტარდა 1953 წლიდან 1956 წლამდე პერიოდში, რომლის დროსაც სახურავი კვლავ ხელახლა შეიქმნა, ფრესკები აღდგა და ზოგიერთი მათგანი მუზეუმში გადაიყვანეს.
არქიტექტურა.
არქიტექტურული თვალსაზრისით, ტაძარი არის ოთხი petalled სტრუქტურა გუმბათი on octagonal ბარაბანი, რომელშიც ვიწრო ფანჯრები pierced ბუნებრივი სინათლის. მას ასპში ორი შესასვლელი აქვს გაჭრილი-სამხრეთი ასიმეტრიულია დასავლეთ კედლისა და დასავლეთისაკენ. მის ამჟამინდელ მდგომარეობაშიც არის რაღაც სანახავი საქართველოში-შემორჩენილია სიძველის მცირე ფრაგმენტები. ორიგინალური ნახატი მხოლოდ გუმბათზეა წარმოდგენილი. ტაძრის გარდა, ტერიტორიაზე არის ცალკე სამრეკლო, სასაფლაო და შენობა-ნაგებობების ნაშთები და ფარიკაობა.
12 комментариев
შედით კომენტარის დასატოვებლად
Подставка Иисуса Христа! Это ведь единственная в своём роде историческая и религиозная ценность. Восхительно! Я в полном предвкушении, надеюсь, как можно скорее мне удастся съездить к этому храму.