საუკეთესო ძეგლები მთებში. მთების რელიგიური ძეგლები საქართველოში.
ერთ-ერთი ხატოვანი მთის ძეგლია ლაშარის-ჯვარის სამლოცველო. სამლოცველოში ისინი ლოცულობდნენ 12 ტომის საერთო ღვთაებებს. ამ სამლოცველოს ყველაზე მნიშვნელოვანი მნიშვნელობა ჰქონდა ყველა მორწმუნისთვის. ლაშარობის რიტუალიც კი არსებობს (ლაშარის სამსახური). ლაშარის-ჯვარის მეორე მხარეს კიდევ თამარის-ხატის სამლოცველოა.
ლაშარის-ჯვარის სამლოცველო უკანა მხარეს მდებარეობსფშავი, მდინარის ზემო დინების მარჯვენა ნაპირზე არაგვი, დასახლებიდან შორს, ხოშარისა და წითელაურის დასახლებებს შორის, ე.წ. ხმელგორაზე ("მშრალი მთა"), ანუ ლაშარის მთაზე მდებარეობს და 0,75 ჰექტარი ფართობი უკავია. სამლოცველოს ტერიტორია გარშემორტყმულია მდინარის ტყეში აღმართული ციხის კედლით. კედლის მახლობლად დგას ლაშარის სამლოცველო, გუმბათოვანი სტრუქტურა, რომელსაც მხარს უჭერს ოთხი სვეტი თუნუქის ჭერით.
სამლოცველოში 12 ძირითადი ფშავის ტომი ლოცულობდა საერთო ღვთაებებისთვის - ომის ღვთაება ლაშარი და სამკურნალო და ნაყოფიერების ქალღმერთი თამარა - "აკიმდედოპალი". ფშავის გარდა ლაშარის კულტი გავრცელებული იყო თუშეთშიც, ხევსურეთშიც, ჩრდილოეთ კავკასიის მეზობელ ტომებსა და მთიელთა შორის. ლაშარის-ჯვარი ერთ-ერთ უმდიდრეს ღვთაებად ითვლებოდა, რომელიც მას შემოწირულობების სახით (მათ შორის მეფეების მიერ), ტერიტორიებზე, ვენახებში შემოყვანილი მრავალი განძის მფლობელი იყო კახეთში. ვახუშტი ბაგრატიონის ცნობით, ლაშარის-ჯვარი დააარსა მეფე გიორგი-ლაშამ (1210-1223). მიუხედავად იმისა, რომ მისი ფუნქციების მიხედვით, ლინგვისტური და ეთნოგრაფიული კვლევების შედეგების მიხედვით, ლაშარი იყო წარმართული ღვთაების სახელი, რომელიც, როგორც ჩანს, ცარ გიორგის კულტთან შერწყმა, როგორც "მესიის ხმალი", განმათავისუფლებელი, არმიის ლიდერი.
ლაშარობის (ლაშარის მსახურების) რიტუალი იწყება ხბოების მსხვერპლით (მსხვერპლშეწირვა ცხოველებს უშუალოდ უხუცესმა და ხევისბერის ხეობაში კულტის მთავარმა მინისტრმა მოაჭრეს), რასაც კურთხევა მოჰყვა. მფერავი (ადამიანები, რომლებსაც იღბალი მოაქვთ) ცეკვავენ "ქერტლს". საღამოს თაყვანისმცემლები არაგვის ნაპირზე ჩამოდიან, სადაც ღამეს გართობაში ატარებენ. მეორე დილით კი თამარგელზე (დედოფალ თამარის ხატთან) ადიან.
ლაშარის-ჯვარის მოპირდაპირედ, ტყის მთის თავზე, კედელმოყრილი თამარის-ხატის სამლოცველოა. სამლოცველოს შიგნით არის ღვთაებრივი ჭალა,რომლის შეურაცხყოფა ნიშნავს საკუთარი თავის წყევლას. აღმოსავლეთ გალავნის ფერდობი ნანგრევების ქვითაა მოპირკეთებული. თაყვანისმცემელთა სკამები კედლიდან გამოდის. კედლის სამხრეთით არის სამლოცველოს მღვდლის ბანერების სახლი, ასევე არის ქვევრი (ჭურჭელი ღვინის შესანახად) კაჰორით. არსებობს ცალკე სახლი მწიფდება. კედელში ჩაშენებულია ორი სამრეკლო: ერთი გუმბათოვანია, ნაგებია ქვით, შელესილია ცაცხვით, ორი დიდი ზარით; მეორე ხისგანაა დამზადებული. ხატები კედლების შესასვლელთან ისვენებენ და ასევე არის საკურთხეველი.
21 комментарий
შედით კომენტარის დასატოვებლად