ვინაა ბოლესლავ სტატკოვსკი და რას აქვს სამხედრო-ქართველი გზასთან კავშირი?

თბილისში არსებულია სამის დონიანი შენობა, რომელიც სამუშაოდ მყარი ქართველ ფოლონეზი იყო - ბოლესლავ სტატკოვსკი. ვინ არის იგი და როგორ მისი კარიერა წარმოდგა თბილისში, რა ეცადება ისინი და ვინ გასცა მისი სახელმძღვანელო და რომელიც მას შეესაბამება, ეს ყურადღებით გამოთვალეთ.

საქართველო პირებში
33
ვიდეოს ნახვაზე

შეიტყვეთ მეტი საქართველოს ისტორიის შესახებ⬇️

შინაარსი
  1. სამხედრო საქართველოს გზა
  2. ბოლესლავ სტატკოვსკი
  3. ალპური საზოგადოება და ტურიზმის განვითარება კავკასიაში
  4. სტატკოვსკის სასახლე

თბილისში არის სამსართულიანი სახლი, რომელიც ადრე პოლონელ ინჟინერ ბოლესლავ სტატკოვსკის ეკუთვნოდა. ვინ არის ის, როგორ აღმოჩნდა ტფილისში და რით არის ცნობილი?

ეს ყველაფერი ნათქვამია სტატიაში.

სამხედრო საქართველოს გზა

სამხედრო საქართველოს გზა რუსეთსა და საქართველოს დამაკავშირებელი მთავარი სახმელეთო სატრანსპორტო გზაა, რომელიც სიგრძეში 208 კმ-ია. მთის გზა საშიშია, მაგრამ წარმოუდგენლად თვალწარმტაცი მთელი წლის განმავლობაში. არახელსაყრელი ამინდის პირობებში, როგორიცაა ქარბუქი და ზვავი, გზა იკეტება და მანქანები გრძელ რიგში უნდა დაიცვან, სანამ უსაფრთხოდ გადაადგილდებიან. თუმცა, ყველა ეს სირთულე ქრება, როგორც კი გზას დაადგებით, რადგან თქვენს გარშემო მყოფი სილამაზე სუნთქავს!

ამ გზის გასწვრივ მოგზაურობა შეიძლება ჩაითვალოს სრულფასოვან ექსკურსიად. იგი გადის დარიალის ხეობაში, ყველაზე მაღალი წერტილი არის ჯვრის უღელტეხილი ზღვის დონიდან 2379 მეტრზე, მდინარე არაგვის ხეობაში ჩასვლამდე. რამდენიმე საინტერესო ტურისტული ატრაქციონი შეგიძლიათ ნახოთ მდინარის გასწვრივ.

ეს არის ისტორიული მარშრუტი, რომელსაც ძველად სავაჭრო ქარავნები და მომთაბარეები იყენებდნენ. რუსეთსა და საქართველოს შორის რეგულარული კომუნიკაცია აქ 1799 წლიდან დაიწყო. პერიოდულად ტარდებოდა სამუშაოები გზის გამაგრებისა და მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად, ცდილობდნენ სახიფათო ჯვრის უღელტეხილის შემოვლას, მაგრამ არაფერი გამოუვიდა.

XIX საუკუნის შუა წლებში ტფილისში ჩავიდა ახალგაზრდა ინჟინერი, სახელად სტატკოვსკი. მას დაევალა სამხედრო საქართველოს გზის კეთილმოწყობა. სამუშაოების დასრულების შემდეგ მისი დიზაინით, გზა გაიხსნა 1861 წლის 30 აგვისტოს.

საბჭოთა პერიოდში შეკეთდა გზა, განახლდა ხიდები, ოდნავ გასწორდა მოსახვევები, გაფართოვდა გზის საფარი. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ჩამოყალიბდა რეგულარული ავტობუსები.

მგზავრები, რომლებიც გადაჭედილი ავტობუსებით მგზავრობდნენ, იხსენებენ უკიდურეს გადაკვეთას ჯვრის უღელტეხილზე ვიწრო გზაზე, კლდის კიდეზე. ფანჯრიდან ბორბლების ქვემოდან ჩამოფრენილი კენჭები ჩანდა. და გაგიკვირდებათ, როგორ მოახერხა ავტობუსმა წარმატებით გადალახოს ასეთი რთული გზა.

ბოლესლავ სტატკოვსკი

i_009.jpg

ბოლესლავ კოსპეშა-სტატკოვსკი (1825) იყო პოლონელი დიდგვაროვანი ქალაქ პინსკიდან, რომელიც ადრე პოლონეთ-ლიტვის თანამეგობრობისა და პოლონეთის რესპუბლიკის ნაწილი იყო, ახლა კი ბელორუსიას ეკუთვნის.

მცირე ასაკიდანვე ბოლესლავი ცნობილი იყო თავისი ცნობისმოყვარე გონებითა და ზუსტი მეცნიერებების სიყვარულით. საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ ჩაირიცხა სანკტ-პეტერბურგის რკინიგზის ინჟინერთა ინსტიტუტში.

მისი სტუდენტობის წლები სავსე იყო გამოთვლებით, გაზომვებით, ნახატებით და რთული პროექტებით. სწავლის დასრულების შემდეგ ახალგაზრდა ინჟინერი კავკასიაში გაგზავნეს.

ბევრს, ვინც აქ საქმით ჩამოვიდა, შეუყვარდა საქართველო და სამუდამოდ დარჩა აქ. ზუსტად ასე დაემართა სტატკოვსკის. 1847 წელს ჩავიდა კავკასიაში. ამ დროს საქართველო სწრაფად ვითარდებოდა და შენდებოდა.

ბოლესლავი ენთუზიაზმით მუშაობდა და სწრაფად მოიპოვა ავტორიტეტი თავის კოლეგებში. მას დაევალა სამხედრო-საქართველოს გზის რეკონსტრუქცია. რუსეთში არ იყო დიდი გამოცდილება მაღალი სიმაღლის გზების მშენებლობაში და ეს რთული საკითხი დამატებით ცოდნას მოითხოვდა.

ამიტომ, ბოლესლავი გაემგზავრა ევროპაში, სადაც გაეცნო ალპებში გზების მშენებლობის პრაქტიკას.

სამი წლის შემდეგ სწავლის დასრულების შემდეგ ახალგაზრდა ინჟინერი საქართველოში დაბრუნდა. მისმა პროექტმა გზის კეთილმოწყობის შესახებ მოწონება მიიღო კავკასიის გენერალური გუბერნატორის მიერ დანიშნულ კომისიამ. მშენებლობას ხელმძღვანელობდა ცნობილი სახელმწიფო მოღვაწე, ტფილისის გენერალ-გუბერნატორი 1860-1866 წლებში გრიგოლ ორბელიანი.

1861 წლის აგვისტოში განახლებული სამხედრო-საქართველოს გზის გახსნაზე გ.ორბელიანმა ორკესტრის ხმაზე გაჭრა ლენტი და მლეცკის დაღმართზე გავიდა პირველი ცხენოსანი ესკადრონი. მაშინ სამოქალაქო მოძრაობა დაუშვა.

ზემომლეცკის აღმართზე „თეთრ კლდეში“ დამაგრდა სპილენძის ფირფიტა, რაც მიუთითებდა, რომ გზა ბ.სტატკოვსკის პროექტით იყო აშენებული.

გამოცდილი ინჟინერი რკინიგზის მშენებლობაშიც მონაწილეობდა. მან შესთავაზა ორიგინალური გადაწყვეტა დიდი კავკასიონის ქედის გადაკვეთისთვის.

Военно-грузинская дорога Грузия

ალპური საზოგადოება და ტურიზმის განვითარება კავკასიაში

სტატკოვსკი ეწეოდა სამეცნიერო მოღვაწეობას და იყო რუსეთის იმპერიული გეოგრაფიული საზოგადოების მმართველი კომიტეტის წევრი. მან შეისწავლა კავკასიის კლიმატი და ბუნება და 1878 წელს გამოსცა წიგნი „კლიმატოლოგიის ამოცანები კავკასიაში“ მისი კვლევის საფუძველზე.

1878 წელს ტფილისის ინტელიგენციის, მოყვარულ ნატურალისტთა საზოგადოების მიერ დაარსდა კავკასიის ალპური კლუბი. ორგანიზაცია მდებარეობდა ბოლისლავ სტატკოვსკის სასახლის პირველ სართულზე, რომელიც იყო დამფუძნებელი. კლუბი, რომელსაც მხოლოდ 40 წევრი ჰყავდა, მხოლოდ 6 წელი იარსება. მისი მიზნები რთულად მისაღწევი იყო და ყოველთვის არ იყო გასაგები რიგითი წევრებისთვის.

საზოგადოება ეწეოდა საგანმანათლებლო მუშაობას, განსაკუთრებული ყურადღება ექცეოდა ამინდის სადგურების შექმნას ამინდის ცვლილებისა და სხვადასხვა სტიქიური უბედურებების პროგნოზირებისთვის და მაღალმთიანი რეგიონების მოსახლეობის დროული გაფრთხილებისთვის.

კლუბის ერთ-ერთი მიზანი იყო სამთო ტურიზმის განვითარება. თუმცა, ექსპედიციებს ფული სჭირდებოდათ, რაც არ იყო. გარდა ამისა, მაშინდელი კავკასია ხშირად იწვევდა შეშფოთებას რუსეთის ფართო საზოგადოებაში. ადგილები მიუწვდომელად ითვლებოდა, თუმცა სამხედრო-საქართველოს გზა უკვე რეკონსტრუქცია იყო. პრესაში ინფორმაცია რეგიონის შესახებ იშვიათი და არც თუ ისე ოპტიმისტური იყო.

კავკასიას არ აქვს ევროპული ალპების ხალისიანი, მშვიდობიანი გარეგნობა: იქ ყველაფერი პირქუშია! გარდა ამისა, კავკასია ხასიათდება მაღალი მთის უღელტეხილებითა და გაუვალობით. მასზე გამავალი გზები სხვა არაფერია, თუ არა შეუძლებელი საფეხმავლო ბილიკები და ამ ბილიკებზე გავლილი ადამიანების ისტორიები სავსეა ღირსშესანიშნავი, ზოგჯერ კი შემზარავი დეტალებით. მოგზაურმა უდიდესი სიფრთხილით უნდა იაროს, თავისი ცხენი ბორკილით მიჰყავს ვიწრო, მოლიპულ გზებზე.
ერთის მხრივ, მთის მტკნარი კედელია, ხოლო მეორეს მხრივ - უფსკრული, შორს ქვემოთ ნაკადულის ღრიალი ისმის. თუ გზად სქელ ნისლში წვიმს და თოვს, რაც ხშირად ხდება ზაფხულშიც კი მთაში, საჭიროა გაჩერება და გაჩერება, თუმცა სიცივისგან კბილები ჭკნება. იყო შემთხვევები, როცა მთის უღელტეხილებს მიჩვეული და მგრძნობიარე ადამიანები ვერ იტანენ ასეთი ბილიკების საშინელებას, განცდილი რყევების ზემოქმედებით მათი ნერვული სისტემა ჩამოინგრა და გაგიჟდნენ (სამხედრო-საქართველოს გზა, 1887).

ალპური კლუბი იყო მთის ტურიზმის მოყვარულთა პირველი საზოგადოება რუსეთში. მიუხედავად მისი ხანმოკლე არსებობისა, მას ჰყავდა მიმდევრები. მისი დაშლის შემდეგ მალევე გაჩნდა მთის მოგზაურობის მოყვარულთა ახალი ასოციაციები. შეიძლება ითქვას, რომ ტურიზმის ეს რთული ფორმა წარმოიშვა სწორედ ტფილისში.

Военно-Грузинская дорога и монумент дружбы

სტატკოვსკის სასახლე.

სამსართულიანი სასახლე უჩვეულო ფასადით აშენდა 1880 წელს და მდებარეობს თბილისის უბანში, სოლოლაკში. ყველამ არ იცის ვის ეკუთვნოდა ეს სახლი.

მფლობელმა არა მარტო მოამზადა პროექტი სამხედრო-ქართული გზის გასაუმჯობესებლად, არამედ ხელმძღვანელობდა კავკასიის სატრანსპორტო ოლქს და იყო იმპერიული რუსეთის ტექნიკური საზოგადოების კავკასიის ფილიალის თავმჯდომარე.

ალბათ ამიტომაც იყო მისი სახლის ფასადი გაფორმებული გადაცემათა კოლოფითა და თაბაშირის სხვა ტექნიკური დეტალებით.

ამჟამად, სახლის ერთ ნაწილს ჯერ კიდევ აქვს დეკორაციები, ხოლო მეორე ნაწილი უბრალოდ შელესილია ყოველგვარი ფოკუსის გარეშე. 2019 წელს დაიწყო კაპიტალური რემონტი, გამაგრდა საძირკველი. პანდემიის დაწყებამდე მხოლოდ კედლები იყო შელესილი.

სარემონტო სამუშაოების გაგრძელება 2021 წელს იგეგმებოდა, თუმცა სამუშაოები ამ დრომდე არ დაწყებულა. ფასადის დეკორაციები რაიონულ ოფისში ინახება და ხელისუფლება პირობას დებს, რომ სახლს უმოკლეს დროში დაუბრუნებს პირვანდელ სახეს.

სადარბაზოს ინტერიერის გაფორმება განსაკუთრებულ ყურადღებას იმსახურებს. კიბის მოაჯირი გაფორმებულია თუჯის ჭედვით, არის შუშის ჭერი, კიბის უჩვეულო მოსახვევი - ეს ყველაფერი ასევე მე-19 საუკუნის ხელოვნების ნიმუშებია.

სახლის განლაგება არ არის საკმაოდ ტიპიური. ფასადი ევროპულ სტილშია შესრულებული, შიდა ეზო კი ეროვნულ ქართულ ტრადიციებს შეესაბამება. აქ არის მრავალი მოჩუქურთმებული აივანი ვაზებით გადახლართული. ღია აივნის კარებიდან ისმის ხმები და იგრძნობა ახლად მოხარშული ყავის სასიამოვნო არომატი. სასახლე აგრძელებს ცხოვრებას.

გსურთ 5-ჯერ გაიზარდოთ კლიენტების რაოდენობა?

აირჩიეთ პრემიუმ განთავსება Madloba-ზე და მოიზიდეთ მომხმარებლები, რომლებიც ამჟამად მიდიან თქვენი კონკურენტებისთვის.

მინდა
Increase the number of clients
სტატიის შესაფასებლად.
სამხედრო-ქართველი გზა და პოლონელი ბოლესლავ სტატკოვსკი.
სტატიის ავტორი

დარია ხარჩენკო

გამარჯობა! მე ვარ ასია, ლიცენზირებული გიდი და თქვენი მართველი საქართველოს საოცარ მსოფლიოში. მე დავანახებთ ყველაზე მშვენიერ და გახსენებულ ადგილებს ამ უნიკალურ ქვეყანაში. ძველი ისტორიული ძეგლებიდან დამდე თანამდებლი ურბანული ატრაქციონების, მე მზად ვარ გაგაზიარებთ საოცარ ისტორიებს და საიდუმლოებებს საქართველოს კულტურაში.

იყავით მზად ჩაიძიროთ საქართველოს ფერად მსოფლიოში, გაიცნობთ მის მდიდარ ისტორიას და უნიკალურ არქიტექტურას. ერთად, ჩვენ შევისწავლებთ ყველაფერს, რაც ხდის საქართველოს ასე სპეციალური - დაბ…

განახლებულია:

33 კომენტარები

შედით კომენტარის დასატოვებლად

  • V
    valeriew
    Did Bolislav Statkovsky's work on improving the road in the mid-19th century also include ways to make it safer for travelers, considering the challenging terrain through the Darial Gorge and the high point at the Cross Pass?
  • И
    Инна
    Интересно, а действительно ли постоянное сообщение по Военно-Грузинской дороге началось только в 1799 году? Ведь кажется, что такой важный маршрут мог использоваться и раньше, особенно если учитывать его значение для торговли и передвижения.
  • L
    Lala
    სტატუსი ბოლესლავ სტატკოვსკიზე მართლაც საინტერესოა. მაინტერესებს, დღევანდელ დროში ეს გზა როგორ მდგომარეობაშია და რა მდგომარეობაშია დღეს დარყალესგამყოფი ხიდები. გზის ისტორიული მნიშვნელობა დიდია, და მაინტერესებს, როგორ ინარჩუნებენ მას დღეს.
  • D
    Dawson
    Are you sure about the date when the road improvements were completed? I've read in another source that Bolislav Statkovsky's project finished later than 1861. Could there be a discrepancy?
  • Ა
    ალეკო
    არ ვიცი, მართლა 2379 მეტრია თუ არა ყველაზე მაღალი წერტილი, მაგრამ დროთა განმავლობაში, სხვანაირი რიცხვები გამიგია. იქნებ ვინმემ იცოდეს მეტი ამაზე?
  • В
    Василий
    Какими материалами пользовался инженер Болеслав Статковский при модернизации Военно-Грузинской дороги в середине 19 века? Интересно, как менялись технологии и подходы к строительству с тех времён.
  • Z
    ZebediahMo0re
    Was Bolislav Statkovsky's work on the road improvement recognized during his lifetime, and are there any specific landmarks or memorials along the route dedicated to his contributions?
  • К
    Кирилл
    Интересно, тот проект Статковского сделал дорогу более безопасной для тех, кто любит пешие походы?
  • Გ
    გივი
    საქართველოს სამხედრო-სამანქანა გზა ყოველთვის განსაკუთრებულ მნიშვნელობას ატარებდა ჩვენი რეგიონისთვის. მაინტერესებს, კონკრეტულად რა პროექტები განახორციელეს საბჭოთა პერიოდში გზის მოდერნიზაციისთვის და ამ პროექტებმა რა გავლენა მოახდინა რეგულარულ ავტობუსებზე?
  • К
    Ксюша
    Недавно мы с семьёй путешествовали по Кавказу, и мне удалось проехать по Военно-Грузинской дороге. Впечатляют не только потрясающие виды Дарьяльского ущелья и величие Крестового перевала, но и понимание того, какой огромный труд вложили такие люди, как Болеслав Статковский, в её создание и улучшение. Интересно было бы узнать больше о том, как происходили эти инженерные работы в середине 19 века и как они повлияли на жизнь людей того времени.
  • W
    Willow
    I'm curious about the role of Bolestaw Statkowski in the improvement of the road. How exactly did his engineering work contribute to its development?
  • Z
    Zurab
    ნათქვამია, რომ სტатковსკის პროექტი დასრულდა 1861 წელს. თუმცა, მაინტერესებს, ნამდვილად მოხდა თუ არა გზის მშენებლობა ერთდროულად მთელი სიგრძეზე, თუ მხოლოდ კონკრეტული მონაკვეთები განახლდა იმ პერიოდის განმავლობაში? გზის სხვადასხვა მონაკვეთს ხომ თავისი სპეციფიკა აქვს, და იქნებ ზოგი სამუშაო უფრო ხანგრძლივი იყო.
  • V
    Vildan
    It's fascinating to learn about the iconic Georgian Military Road stretching 208 km and its rich history. The work of engineer Boleslav Statkovsky in improving the route is impressive, completed in 1861. It's a road that has evolved over time, with various upgrades and the introduction of regular bus services in post-war years. This historical and functional connection between Russia and Georgia truly stands out. Thank you for shedding light on this remarkable piece of history!
  • Ბ
    ბექა
    რასაკვირველია, ვხედავთ, რამდენად მნიშვნელოვანია ჩვენი ქვეყნისთვის ვაჟა-ფშაველას გზატკეცილი. მაინტერესებს, რა ვითარებაა ამჟამად გზის დაზიანებისგან დაცვის მხრივ? წერილში ამაზე ბევრი არ იყო აღნიშნული, მაგრამ ვფიქრობ, მდინარე ან მთის ნაწილის ზუსტი კონტროლი აუცილებელია. თითოეული დეტალის ცოდნამ შესაძლოა მომავალში პრობლემები თავიდან აიცილოს.
  • Л
    Людмила
    Спасибо за то, что вспомнили о Болеславе Статковском и его роли в улучшении Военно-Грузинской дороги. Интересно, как инженерные усилия 19 века смогли так сильно повлиять на транспортное сообщение региона. Упоминание о регулярных автобусных маршрутах в послевоенные годы возвращает в то время, когда дорога стала важной частью повседневной жизни.
  • S
    stepanpro
    Интересно, как сегодняшние транспортные технологии могли бы дополнить историческую инфраструктуру, начатую ещё Статковским в середине XIX века.
  • T
    Trina
    Traveling along the Military-Georgian Road was an unforgettable experience. The breathtaking views of the Darial Gorge and the majestic Cross Pass were highlights of my trip. I was fascinated to learn about the historical significance of this route, especially the improvements made by the Polish engineer Boleslav Statkovsky in the 19th century. The road's role in connecting Russia and Georgia is not just about transportation; it felt like a journey through time. I would love to know more about the current condition of the road and any travel tips for those planning a visit.
  • Д
    Диана
    Интересно узнать, каким образом работы Болеслава Статковского повлияли на современное состояние Военно-Грузинской дороги. С тех пор, как она стала важным транспортным маршрутом, были ли проводились дополнительные модернизации после советского периода?
  • G
    G_elel
    Болеслав Статковский был настоящим пионером в деле развития Кавказа, и его вклад в улучшение Военно-Грузинской дороги неоценим. Вдохновляет, как инженер, изучивший европейский опыт, смог адаптировать его к местным условиям и создать дорогу, которая стала не только транспортной артерией, но и важным символом связи между двумя странами. Особенно впечатляет, что он также стал основателем первого в России клуба горных туристов, что свидетельствует о его дальновидности и любви к Кавказу. А сам дом в Тбилиси — настоящий архитектурный памятник, который отражает как технические интересы владельца, так и грузинскую культуру, оставаясь важной частью истории города.
  • B
    bikteeva94
    Болеслав Статковский, выдающийся исследователь и инженер, в значительной степени повлиял на развитие Военно-Грузинской дороги. Сегодня, благодаря его идеям, многие туристы и путешественники наслаждаются живописными пейзажами и историей этого важного маршрута. Его работа остается символом прогресса и инновации в грузинской инфраструктуре.
  • B
    bmv-007
    Я не удивлена, что однажды польский инженер Болеслав Статковский приехал в Грузию и остался здесь жить. Я влюбилась в Грузию только по фотографиям, представляю какие чувства она вызывает у тех, кто приехал туда.
    Именно Статковский внёс величайший вклад в усовершенствование Военно-Грузинской дороги.
    Спасибо, что пишите такие интересные статьи.
    Подскажите, насколько безопасно ездить по этой дороге? Я опасаюсь горных поездок, если честно.
  • Y
    yshorts0.078
    Boleslav Statkovsky was a Polish engineer and military strategist who played a significant role in the construction and development of the Military-Georgian Road in the early 20th century. The Military-Georgian Road was a railway line that connected Tiflis (now Tbilisi) in Georgia to Poti on the Black Sea coast. Statkovsky's expertise and efforts were instrumental in the successful completion of this strategic transportation route. The road served as a vital supply line for military operations and facilitated trade and communication between Tbilisi and the coastal region. Statkovsky's contributions to the Military-Georgian Road highlight his engineering prowess and his commitment to enhancing transportation infrastructure for both military and civilian purposes.
  • E
    emilpetrosyan000
    Когда я изучала информацию в самом большом справочнике-каталоге о Грузии, Мадлоба madloba.info, я наткнулась на интересную связь между именем Болеслава Статковского и Военно-Грузинской дорогой. Болеслав Статковский - это польский инженер, который играл важную роль в строительстве этой знаменитой железнодорожной магистрали. Военно-Грузинская дорога, также известная как Тбилисско-Бакинская железная дорога, была одним из важнейших инженерных достижений своего времени. Она соединяла Тбилиси, столицу Грузии, с Баку, столицей Азербайджана, и играла важную роль в транспортной связи между двумя странами. Болеслав Статковский был назначен начальником строительства Военно-Грузинской дороги в конце XIX века. Он руководил проектом, который включал в себя преодоление сложных географических препятствий, таких как горные хребты и реки. Благодаря его усилиям и техническому мастерству, дорога была успешно построена и сыграла значительную роль в развитии региона. Изучение этой информации в справочнике Madloba позволило мне лучше понять вклад Болеслава Статковского и его роль в развитии Военно-Грузинской дороги. Этот пример является отличным примером международного сотрудничества и инженерного подвига, который оказал влияние на транспортную инфраструктуру Грузии и Азербайджана. Благодаря информации, полученной из справочника Madloba, я теперь более осведомлена о Военно-Грузинской дороге и важности этого исторического сооружения. Это подчеркивает, насколько важно изучать историю и наследие Грузии, чтобы лучше понять ее культуру и достижения в различных областях.
  • Н
    pugach
    Читаю статью, и вспоминаю, как ездила по Крымским дорогам. Было несколько участков, крутых и опасных. Водитель проезжал на большой скорости, а у меня сердце замирало и все напрягалось внутри. Страшно! Наверное, если бы я пустилась в путешествие по Военно-Грузинской дороге, у меня бы тоже сердце выскакивало из груди, потому что я ужасный трус). Хотя теперь это путешествие и не столь опасно как раньше.
  • Д
    Данил
    Мне понравилось, как автор преподнес историю этого памятника инженерного и железнодорожного искусства. Не знал, что эта дорога была построена в таких сложных условиях) Столько всего интересного о Грузии и ее истории благодаря автору. Очень рекомендую эту статью всем тем, кто интересуется историей транспорта, или же кто просто хочет узнать что-то новое об этой замечательной стране.
  • B
    bikteeva94
    Очень познавательная, я бы сказала нужная для истории статья! Благодарю автору, за такую интересную, очень подробную и детальную статью о Болеславе Коспеша-Статковского (1825 г.), о его роли в истории Грузии, а именно о Военно-Грузинской дороги, какой он внес вклад в ее развитие! Также интересно было узнать о его особняке, биографии и жизни!
  • К
    Ксюша
    Очень интересная статья, познавательно было узнать из статьи историю Военно-грузинской дороги и прочесть краткую Биографию ее реконструктора Болеслава Статковского. Смотря фотокарточки, приложенные в статье восхищалась невероятной красотой природы Грузии, такая величественная и неповторимая, представляю, что испытывают люди проезжая эти места и наблюдая такие красоты. Здесь можно найти силы,пополнить собственный ресурс и просто морально отдохнуть
  • L
    loli.lol.01
    Мне было интересно узнать о том, кто такой Болеслав Статковский. В целом, из статьи я узнала много новой информации для себя. Было полезно узнать о том, что Альпийский клуб был первым в России сообществом любителей горного туризма, и несмотря на своё недолгое существование, он имел последователей. Спасибо автору за статью!
  • M
    Marina
    Статья - просто кладезь новой информации, я читала про это всё впервые, очень интересный человек Болеслав Статковский и интересная у него жизнь. Не знала, что он занимался реконструкцией Военно-Грузинской дороги. А сама дорога, как я поняла стоит того, чтобы прокатиться по ней и насладиться красотой природы! Про особняк Статковского тоже так интересно рассказано, хочется обязательно при случае посмотреть его своими глазами. Автору статьи спасибо за рассказ!
  • М
    Марина
    О каком удивительном человеке я только что узнала! Конечно, военно-грузинскую дорогу я знала, но того кто приложил руку к современному её виду нет. Вот так, думаешь, что уже знаешь все о Грузии, а потом БАЦ. И тут что-то новенькое, интересное. Безумно благодарна автору статьи за столь красочные подробности деятельности этого человека.
  • B
    banan013max
    Давайте представим замечательную картину. Арендовав белый Ford Mustang Mach 1 1969 года, в замечательный летний день, когда не очень холодно и не очень жарко, в свете солнца, вы мчитесь по Русско-Грузинской дороге, не отпуская педаль газа. Если бы все было так легко и просто... Но, увы, не везде можно арендовать Ford 1969 года :) Первое фото, прикрепленное к статье, мне напоминает дорогу из мультфильма "Тачки" на том моменте, когда Молния Маквин пытался сбежать из городка Радиатор Спрингс, думаю, все смотрели. Кчау!
    • Н
      Наталья
      Да, кстати, вернулась на первое фото и действительно очень похоже. А статья очень увлекательная, очень много узнала и как строили дорогу, и как относились к Кавказу. Замечательно, что есть такие люди, как Болеслав Статковский, преданные своему делу и относящиеся к нему серьезно. Ведь во многом только благодаря ему в наше время можно спокойно ехать по горной дороге и наслаждаться шикарными видами Грузии.
      • B
        bikteeva94
        Я сколько читала про Грузию, и часто встречала речь о военно-грузинская дороге, но никогда не задумывалась что это за дорога, это оказывается основной наземный транспортный маршрут, который связывает Россию и Грузию, протяжённость её— 208 км. Также здесь говорится о Болеславе Статковски.
დახმარება