მეფე დავითიდან მეფე დავითამდე და გიორგი V საქართველოს ისტორიაში ყველაზე ცნობილი პიროვნებები არიან.
საქართველოს, როგორც სახელმწიფოს აღმავლობას და დაცემას პირდაპირი კავშირი აქვს იმ სამეფო პირებთან, რომლებიც ქვეყანას ხელმძღვანელობდნენ-თამარ დედოფალი, მეფე დავითი და გიორგი V. მნიშვნელოვანი ფაქტორი იყო ასევე ის ალიანსები, რომლებიც საქართველომ მეზობლებთან დადო...
Приглашаем для общения про Грузию
ამ პერიოდში გაგრძელდა ტაძრებისა და ეკლესიების მშენებლობა, თავდაცვითი ნაგებობები და ურბანული ინფრასტრუქტურა. საეკლესიო არქიტექტურა გამოირჩევა დეკორაციისა და სურათების სიმდიდრით.
თავად თამარის ცხოვრების შესახებ ცოტა რამ არის ცნობილი, დღემდე შემორჩენილია მხოლოდ ორი წერილობითი წყარო
ქართული სახელმწიფოს ძალაუფლება დიდხანს არ გაგრძელებულა. უკვე XIII საუკუნის მეორე ნახევარში საქართველოს კვლავ თავს დაესხნენ გარედან-ახლა მონღოლ-თათართა ლაშქარი. ქვეყნის აღმოსავლეთი და სამხრეთი დამპყრობლების თავდასხმის ქვეშ მოექცა, მაგრამ სახელმწიფოს დასავლეთ ნაწილმა შეძლო წინააღმდეგობის გაწევა.
მონღოლებმა გაანადგურეს აღმოსავლეთ საქართველოს მიწები, შეარყიეს სამეურნეო ცხოვრება, გაანადგურეს პატარა ქალაქები და სოფლები. დიდი ქალაქები გაქრა. მონღოლთა დაპყრობების ფონზე, მეფეების ცენტრალიზებულმა ძალამ დაიწყო მიწის დაკარგვა დიდი მთავრების სასარგებლოდ.
ქართველმა ხალხმა ძლიერი სახელმწიფოს აღდგენა მხოლოდ XIV საუკუნის დასაწყისში მოახერხა. მეფე გიორგი V.-მ ქვეყანა ახალ ცხოვრებაში მიიყვანა . მან მოახერხა რამდენიმე წარმატებული რეფორმის გატარება ქვეყნის საშინაო პოლიტიკაში. თუმცა, ნახევარი საუკუნის შემდეგ საქართველო დაეცა ტიმურის მიერ შექმნილი ურდოს სახელმწიფოს თავდასხმის ქვეშ. 17 წლის განმავლობაში ქვეყანა მონღოლთა ლაშქარმა გაძარცვა და ომიდან გამოქცეული გამოვიდა.
XV-XVIII საუკუნეებში საქართველო ფრაგმენტაციის პერიოდში იყო. სამთავროები და სამეფოები ჩამოყალიბდა განუყოფელი სახელმწიფოს ტერიტორიიდან-ქართლი, კახეთი, იმერეთი, მეგრელია, გურია, აფხაზეთი და სხვ., რისთვისაც ირანი და თურქეთი XVIII საუკუნის ბოლომდე იბრძოდნენ. საქართველოსა და რუსეთს შორის 1783 წლის წმინდა გიორგის ხელშეკრულების თანახმად, აღმოსავლეთ საქართველომ აღიარა რუსეთის იმპერიის მფარველობა. აღმოსავლეთ და დასავლეთ საქართველოს ანექსია რუსეთთან XIX საუკუნის დასაწყისში მოხდა.
და საქართველოს სახელმწიფოდ ჩამოყალიბების ისტორია ამით არ დასრულებულა. სსრკ-ს დაშლის შემდეგ საქართველოს რესპუბლიკამ სუვერენიტეტი გამოაცხადა და ვინმესგან დამოუკიდებელი გახდა. იმ მომენტიდან დაიწყო თანამედროვე ქართული კულტურის ჩამოყალიბება და ქვეყნის განვითარება.
დღეს საქართველო სამართლიანად არის აღიარებული, როგორც ტურისტული ქვეყანა,სადაც მილიონობით ტურისტი ყოველწლიურად იკრიბება იმ ღირსშესანიშნაობებით, რომელთა ნაწილი 2000 წელზე მეტია.
გარდა ამისა, ქვეყნის მთავრობა ორიენტირებულია IT ტექნოლოგიების, სოფლის მეურნეობის განვითარებაზე და აქტიურად არის ჩართული უცხოელი ინვესტორებისა და მეწარმეების მოზიდვაში. ამისათვის უცხო ქვეყნის მოქალაქეებისთვის შემოდის სპეციალური შეღავათიანი პირობები, გაიცემა გრანტები და მაქსიმალურად გამარტივდება ბიზნესის რეგისტრაციის პროცედურა.
წაიკითხეთ მეტი იმის შესახებ, თუ როგორ უნდა გამოიმუშაოთ ფული საქართველოში სპეციალურ განყოფილებაში madloba კატალოგის გვერდებზე!
დავითი ცდილობდა ქვეყნის გაძლიერებას და ტერიტორიის გაფართოებას. ამრიგად, მისი მეფობის დროს ქართულ სახელმწიფოს ორი მებრძოლი ხალხი შეუერთდა: პოლოვციელები და ოსები. პოლიტიკური კავშირების კონსოლიდაციის მიზნით, მეფე ჩაერთო პოლოვცის პრინცესაში.
გადამწყვეტი ბრძოლა მეფე დავითისა და სულთან მაჰმუდის ჯარებს შორის მოხდა 1121 წელს. მიუხედავად იმისა, რომ ოსმალეთის არმიის რაოდენობამ ბევრჯერ გადააჭარბა ქართულს, გამარჯვება ამ უკანასკნელს დარჩა. საინტერესო ფაქტი: ბრძოლა მოხდა ვიწრო ხეობაში, საიდანაც გასასვლელი, დავითის ბრძანებით, გადაიკეტა, რათა თავიდან აეცილებინა თავისი ჯარების უკან დახევა.
მეფე დავითი ფართო ყურადღებას აქცევდა არა მხოლოდ ქვეყნის საგარეო პოლიტიკას, ის ასევე აქტიურად იყო ჩართული გარდაქმნებში სახელმწიფოს შიდა პოლიტიკურ, ეკონომიკურ, რელიგიურ და საზოგადოებრივ სფეროებში.
დავითის მეფობის დროს განხორციელდა აქტიური ურბანული მშენებლობა, აღდგა ომების შედეგად განადგურებული გზები და ხიდები, დაიდგა ეკლესიები და ქარვასლები. დავითი ითვლება ცნობილი გელატოს აკადემიის დამფუძნებლად. თავისი საქმიანობისთვის მეფეს დავით აღმაშენებელი ერქვა.
ცენტრალიზებულმა ქართულმა სახელმწიფომ პიკს დავითის დიდმარხვის დროს მიაღწია-1184 წელს ტახტზე დედოფალი თამარი ავიდა. მისი მეფობის დროს საქართველოს ისტორიის ოქროს ხანას უწოდებენ. ეს პერიოდი, რომელიც მცირეა ისტორიის სტანდარტებით (თითქმის 30 წელი), აღინიშნება ურბანული დაგეგმარების, სოფლის მეურნეობისა და ხელოსნობის ზრდით, სავაჭრო ურთიერთობების გაფართოებით და კულტურის განვითარებით.
სამწუხაროდ, თამარის პერიოდის ლიტერატურული ნაწარმოებების მნიშვნელოვანი ნაწილი დაიკარგა. შემორჩენილთაგან ყველაზე ცნობილია ეპიკური პოემა" რაინდი ვეფხვის კანში", რომელიც ქართულად დაწერა ავტორმა შოთა რუსთაველმა.
ამ პერიოდში გაგრძელდა ტაძრებისა და ეკლესიების მშენებლობა, თავდაცვითი ნაგებობები და ურბანული ინფრასტრუქტურა. საეკლესიო არქიტექტურა გამოირჩევა დეკორაციისა და სურათების სიმდიდრით.
თავად თამარის ცხოვრების შესახებ ცოტა რამ არის ცნობილი, დღემდე შემორჩენილია მხოლოდ ორი წერილობითი წყარო
ქართული სახელმწიფოს ძალაუფლება დიდხანს არ გაგრძელებულა. უკვე XIII საუკუნის მეორე ნახევარში საქართველოს კვლავ თავს დაესხნენ გარედან-ახლა მონღოლ-თათართა ლაშქარი. ქვეყნის აღმოსავლეთი და სამხრეთი დამპყრობლების თავდასხმის ქვეშ მოექცა, მაგრამ სახელმწიფოს დასავლეთ ნაწილმა შეძლო წინააღმდეგობის გაწევა.
მონღოლებმა გაანადგურეს აღმოსავლეთ საქართველოს მიწები, შეარყიეს სამეურნეო ცხოვრება, გაანადგურეს პატარა ქალაქები და სოფლები. დიდი ქალაქები გაქრა. მონღოლთა დაპყრობების ფონზე, მეფეების ცენტრალიზებულმა ძალამ დაიწყო მიწის დაკარგვა დიდი მთავრების სასარგებლოდ.
ქართველმა ხალხმა ძლიერი სახელმწიფოს აღდგენა მხოლოდ XIV საუკუნის დასაწყისში მოახერხა. მეფე გიორგი V.-მ ქვეყანა ახალ ცხოვრებაში მიიყვანა . მან მოახერხა რამდენიმე წარმატებული რეფორმის გატარება ქვეყნის საშინაო პოლიტიკაში. თუმცა, ნახევარი საუკუნის შემდეგ საქართველო დაეცა ტიმურის მიერ შექმნილი ურდოს სახელმწიფოს თავდასხმის ქვეშ. 17 წლის განმავლობაში ქვეყანა მონღოლთა ლაშქარმა გაძარცვა და ომიდან გამოქცეული გამოვიდა.
XV-XVIII საუკუნეებში საქართველო ფრაგმენტაციის პერიოდში იყო. სამთავროები და სამეფოები ჩამოყალიბდა განუყოფელი სახელმწიფოს ტერიტორიიდან-ქართლი, კახეთი, იმერეთი, მეგრელია, გურია, აფხაზეთი და სხვ., რისთვისაც ირანი და თურქეთი XVIII საუკუნის ბოლომდე იბრძოდნენ. საქართველოსა და რუსეთს შორის 1783 წლის წმინდა გიორგის ხელშეკრულების თანახმად, აღმოსავლეთ საქართველომ აღიარა რუსეთის იმპერიის მფარველობა. აღმოსავლეთ და დასავლეთ საქართველოს ანექსია რუსეთთან XIX საუკუნის დასაწყისში მოხდა.
და საქართველოს სახელმწიფოდ ჩამოყალიბების ისტორია ამით არ დასრულებულა. სსრკ-ს დაშლის შემდეგ საქართველოს რესპუბლიკამ სუვერენიტეტი გამოაცხადა და ვინმესგან დამოუკიდებელი გახდა. იმ მომენტიდან დაიწყო თანამედროვე ქართული კულტურის ჩამოყალიბება და ქვეყნის განვითარება.
დღეს საქართველო სამართლიანად არის აღიარებული, როგორც ტურისტული ქვეყანა,სადაც მილიონობით ტურისტი ყოველწლიურად იკრიბება იმ ღირსშესანიშნაობებით, რომელთა ნაწილი 2000 წელზე მეტია.
გარდა ამისა, ქვეყნის მთავრობა ორიენტირებულია IT ტექნოლოგიების, სოფლის მეურნეობის განვითარებაზე და აქტიურად არის ჩართული უცხოელი ინვესტორებისა და მეწარმეების მოზიდვაში. ამისათვის უცხო ქვეყნის მოქალაქეებისთვის შემოდის სპეციალური შეღავათიანი პირობები, გაიცემა გრანტები და მაქსიმალურად გამარტივდება ბიზნესის რეგისტრაციის პროცედურა.
წაიკითხეთ მეტი იმის შესახებ, თუ როგორ უნდა გამოიმუშაოთ ფული საქართველოში სპეციალურ განყოფილებაში madloba კატალოგის გვერდებზე!
13 комментариев
შედით კომენტარის დასატოვებლად