9 მაისი საქართველოში: გამარჯვების დღე და ეროვნული ადათ-წესები
გაიგეთ საქართველოში დიდი გამარჯვების დღის აღნიშვნის სპეციფიკისა და ეროვნული ტრადიციების შესახებ მადლობის ვებგვერდზე. ამ სტატიაში მოცემულია დღესასწაულის ისტორია და 9 მაისის საპატივცემულოდ გამართული უნიკალური ღონისძიებები.
ფაშისტებზე დიდი გამარჯვების დღე ყოველწლიურად აღინიშნება მსოფლიოს ყველა ქვეყანაში და განსაკუთრებული მოწიწებით ყოფილი საბჭოთა კავშირის ქვეყნებში. გამონაკლისი არც საქართველოა, აქ ასევე რეგულარულად იმართება სამახსოვრო დღესასწაულები და პატივს სცემენ დიდი სამამულო ომის გმირებს და ვეტერანებს.
როგორ შეიცვალა საქართველოში გამარჯვების დღისადმი დამოკიდებულება
იმ დროს, როდესაც საქართველო იყო ნაწილი სსრკ, 9 მაისის დღესასწაული ძალიან მასშტაბური და ხმამაღალი იყო. მთელი კავშირი მონაწილეობდა მსვლელობებსა და აღლუმებში, თითოეულმა რესპუბლიკამ წვლილი შეიტანა და იასპარეზა ყველაზე მრავალრიცხოვან და ნათელ წარმოდგენებში.
1989 წლის შემდეგ, საქართველომ მოულოდნელად შეწყვიტა კონტაქტები კომუნისტებთან და აკრძალა გამარჯვების დღის აღნიშვნა 9 მაისს, რადგან ეს იყო ნათელი კომუნისტური საბჭოთა დღე. მხოლოდ 2000 წლისთვის ქვეყნის ხელისუფლებამ მოუსმინა მოსახლეობას, რომელთა ნათესავებმა მონაწილეობა მიიღეს დიდ სამამულო ომში და სიცოცხლე გაწირეს ფაშიზმის წინააღმდეგ ბრძოლისთვის.
გამარჯვების დღის დღესასწაული კვლავ ოფიციალურად გამოცხადდა, მაგრამ თარიღის შესახებ დავა დღემდე არ გაგრძელებულა. ევროპის ქვეყნები ამ დღეს 8 მაისს აღნიშნავენ, როდესაც გერმანიამ ხელი მოაწერა ჩაბარების აქტს. სსრკ - მ დაამტკიცა ოფიციალური დღესასწაული 9 მაისს, როგორც პირველი დღე ომის გარეშე.
ვეტერანები თავად იცავენ თარიღს, რომელიც გამოცხადდა 1945 წელს. მათ ახსოვთ თავიანთი ემოციები და გრძნობები და სამართლიანად თვლიან 9 მაისს გამარჯვების დღედ. მიუხედავად ამისა, მათი რიცხვი თანდათან მცირდება, ამიტომ შესაძლებელია, რომ დღესასწაულის თარიღი უახლოეს მომავალში მაინც გადაიდოს.
როგორ არის 9 მაისი თანამედროვე საქართველოში
ომში მონაწილე ქართველებს არ უყვართ იმ საშინელებებზე საუბარი, რაც მათ განიცადეს, ამიტომ მათმა შვილებმა და შვილიშვილებმა ცოტა რამ იციან ამ მოვლენების შესახებ. უფროსი თაობა, რომლის ბაბუები და მამები იბრძოდნენ, ამ დღეს აღიქვამენ, როგორც მათი წინაპრების ხსოვნის ხარკს, ხოლო ახალგაზრდობა შორს არის დღესასწაულის მნიშვნელობის ჭეშმარიტი გაგებისგან.
მიუხედავად ყველაფრისა, ისინი, ვინც თავს ჩართულად გრძნობენ, ყოველწლიურად იკრიბებიან ვაკის პარკი უცნობი ჯარისკაცის საფლავზე ყვავილების დასადებად და მარადიული ალისთვის. კონცერტებისა და მასშტაბური ღონისძიებების გარეშე ადამიანები ტრადიციებისა და საგვარეულო მეხსიერების შენარჩუნების მნიშვნელობაზე მსჯელობენ.
უკვდავი პოლკის კამპანია თბილისსა და ბათუმშიც მიმდინარეობს, თუმცა ის ისეთი მრავალრიცხოვანი არ არის, როგორც რუსეთში. წმინდა გიორგის ლენტი საქართველოში აკრძალულია, ამიტომ ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ამ ატრიბუტიკას მსვლელობისას დაინახავთ.
ქართული ტრადიციები გამარჯვების დღისთვის
ისევე როგორც სხვებზე ქართული დღესასწაულები, 9 მაისს თითოეულ ოჯახში ემსახურება სადღესასწაულო სუფრა მრავალი ტრადიციული კერძით. აქ ყოველთვის შეგიძლიათ იპოვოთ ხაჭაპური, ლობიო, ხინკალი და შეუდარებელი ქართული ღვინო.
პარკებსა და სკვერებში საველე სამზარეულო განლაგდება, თუმცა ეს საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. დღესაცგამარჯვების დღე საქართველოში პირიქით, მშვიდი სახლის დღესასწაული.
ყველა ვეტერანი დარწმუნებულია, რომ მათი წილი ყურადღება, მათ შორის რუსეთის პრეზიდენტისგან. საქართველოს ხელისუფლება მათთვის საჩუქრებსაც არ იშურებს და რეგულარულად ზრუნავს დიდი სამამულო ომის იმ რამდენიმე გადარჩენილი ვეტერანის კეთილდღეობაზე.
თუ გამარჯვების დღეს საქართველოში იმყოფებოდით, კომენტარებში გვიამბეთ თქვენი შთაბეჭდილებების შესახებ! წაიკითხეთ იმის შესახებ, თუ როგორ ტარდება სხვა ქართული არდადეგები მადლობის კატალოგში!
12 комментариев
შედით კომენტარის დასატოვებლად
Я очень рада, что в Грузии тоже не забывают об этом великом дне и празднуют 9 мая. И пусть в этой стране нет такого размаха и торжества, как в России, главное, что о нем надо- прежнему помнят.
Мне также радостно было узнать, что в Грузии проводится акция «Бессмертный полк».
Кстати, уже который раз встречаю в статьях Мадлоба упоминания о неком знаменитом грузинском вине. Прямо стало интересно, мне стоит о нём почитать)
И всё таки, мне кажется, старшине нужно рассказывать о тех временах, чтобы их дети в внуки знали историю, знали что может произойти в этой стране, уважать ветеранов и просто ценить эту жизнь.
Кто был на празднике 9 мая? Расскажите как всё прошло? Неужели нет ни одной георгиевской ленточки?
Тема действительно щекотливая и думаю стоит быть осторожным, чтобы не задеть чувств других людей.
Я думаю правильнее было бы в этот день отдать дань тем, кого нет, но кто оказался очевидцем ужасов тех лет. Помолиться было бы правильнее считаю. И это было лучше, чем то, как отмечают некоторые несознательные персонажи...
Возможно не нам дано решать как правильно отмечать то, к чему мы не прикладывали усилий?...
Берегите стариков, не отрекайтесь и не отмахивайтесь от того, на что была положена чья-то жизнь...
Вечная память!