ქართული კინოს დაბადება. საქართველო-კინოსტუდია-საბჭოთა პერიოდის საყვარელი ქართული ფილმები

საქართველოს კინო და მისი ცვლილებები დროთა განმავლობაში. კინოს განვითარება 1921 წელს დაიწყო და 30-იან წლებში მათ უკვე შექმნეს მულტფილმები. საქართველო - კინოსტუდია 1953 წელს გამოჩნდა და მას მთელი ეპოქა უკავშირდება. ახლა კი 21-ე საუკუნეში ქართული ფილმები ძალიან პოპულარულია, რადგან მათ კეთილი და ყურადღებიანი ადამიანები ქმნიან.

17 დეკ, 2023

საქართველოს კულტურა და ხელოვნება

დარია ხარჩენკო

ყველაფერი ქართული კინოს შესახებ ⬇️

შინაარსი

საბჭოთა პერიოდის საქართველოს კინო
"საქართველო-ფილმი"
21-ე საუკუნის ქართული კინო

ქართველ ხალხს ცხოვრების დახვეწილი გაგება აქვს. ეს განსაკუთრებით აშკარაა ხელოვნებაში, რომლის მთავარ ჟანრს შეიძლება ეწოდოს იგავი.

ქართული კინო ძალიან გულწრფელი. ავტორები თბილი იუმორით და მსუბუქი ირონიით გვიყვებიან სევდიან ან სასაცილო ისტორიებს ცხოვრებიდან. ეს ფილმები გამოირჩევა კავკასიური ეროვნული არომატით, მათი გმირები არიან ბრძენი, ღია, აფასებენ კომუნიკაციის ხალხის სიხარულს. მათ მაყურებელი ახსოვს კავკასიელ ხალხებში დამახასიათებელი ხასიათის, სიამაყისა და დამოუკიდებლობის სიძლიერით.

განაცხადა იტალიელმა რეჟისორმა ფედერიკო ფელინიმ:

"ქართული ფილმი არის აბსოლუტურად უნიკალური ფენომენი, ნათელი, ძალიან ბრძენი, გულწრფელი. არის ყველაფერი, რამაც შეიძლება ტირილი გამოიწვიოს და უნდა ვთქვა, რომ ეს ადვილი საქმე არ არის."

ქართული კინოს დაბადების ოფიციალურ თარიღად ითვლება 1912 წელი — "აკაკი წერეთლის მოგზაურობა რაჭა-ლეჩხუმში" დაბადების წელი, ვასილი ამაშუკელის მიერ გადაღებული პირველი სრულმეტრაჟიანი კინო ნარკვევი.

პირველი მხატვრული ფილმია" ქრისტინე", 1916 წელი, რეჟისორი ალექსანდრე წუწუნავა.

Приглашаем для общения про Грузию

საბჭოთა პერიოდის საქართველოს კინემატოგრაფია

აქტიური კინემატოგრაფიის განვითარება ქვეყანა ფუნქციონირებს 1921 წლიდან, როდესაც საქართველოს რესპუბლიკის სახალხო კომისარიატის დაქვემდებარებაში შეიქმნა კინოს განყოფილება. შემდეგ, 1923-1938 წლებში ჩამოყალიბდა ტრესტი "საქართველოს გოსკინპრომი" ანუ ტფილისის კინოსტუდია. აქ, 30-იან წლებში, მათ დაიწყეს მულტფილმების შექმნა.

1938-1953 წლებში მუშაობდა თბილისის კინოსტუდია, ერთადერთი სსრკ-ში, რომელიც 1948 წლიდან 1952 წლამდე ყოველწლიურად 2-4 ფილმს აწარმოებდა.

Памятник известной советско-грузинской актрисе театра и кино Софико Чиаурели

საქართველო-ფილმი

საქართველო - კინოსტუდია 1953 წელს გამოჩნდა და მას მთელი ეპოქა უკავშირდება. აქ გადაღებულია ათასზე მეტი მშვენიერი ფილმი, რომელთაგან ასამდე დამსახურებულად მიიღო სხვადასხვა პრიზი და ჯილდო საერთაშორისო კინოფესტივალებზე. მაგალითად, თ. აბულაძის ფილმმა "მონანიება" 1987 წელს მიიღო კანის კინოფესტივალის გრან პრი.

საბჭოთა პერიოდში არსებული მკაცრი ცენზურის მიუხედავად, ქართველმა კინემატოგრაფისტებმა შეძლეს შეექმნათ ორიგინალური, ორიგინალური ფილმები, რომლებიც სცილდება ტრადიციულ სოციალისტურ რეალიზმს. ისინი მეტაფორულია, მათ აქვთ ეროვნული არომატი, ხალხის სიმპათია და რბილი იუმორი.

საბჭოთა პერიოდის ერთ-ერთი პირველი ნათელი ფილმი იყო თენგიზ აბულაძისა და რეზო ჩხეიძის მიერ 1955 წელს გადაღებული" ლურდჯა მაგდანა". მომდევნო წელს ფილმმა მიიღო საპატიო დიპლომი ედინბურგის საერთაშორისო კინოფესტივალზე. და კანის კინოფესტივალზე იგი მოხვდა მოკლემეტრაჟიანი ფილმების კონკურსის ნომინაციაში, როგორც "საუკეთესო ფილმი გამოგონილი სიუჟეტით".

1964 წელს რეჟისორმა რეზო ჩხეიძემ გადაიღო ფილმი "ჯარისკაცის მამა", რომელიც კულტი გახდა მთელ ყოფილ სსრკ-ში. ეს არის ნამდვილი ამბავი მოხუცი გლეხის, ნამდვილი ქართველის შესახებ, რომელიც ფრონტზე მიდის დაჭრილი შვილის მოსაძებნად და ფრონტის ხაზზე რჩება. ის მამობრივად ზრუნავს ახალგაზრდა ჯარისკაცებზე, ეხმარება მათ ჯარისკაცის რთულ ყოველდღიურ ცხოვრებაში. ფილმი არ დატოვა გულგრილი, რადგან ნაკვეთი რეალურ ცხოვრებაში გადაიყვანეს, ყოველგვარი ფიქციის გარეშე. ფილმს მიღებული აქვს რამდენიმე პრიზი და ჯილდო.

ამავე პერიოდში ქმნის კინორეჟისორი ოთარ იოსელიანი. მისი პირველი მოკლემეტრაჟიანი ფილმი "აპრილი" გამოვიდა 1962 წელს. ორიგინალური ავტორის სტილი გამოიხატა მის პირველ სრულმეტრაჟიან ფილმში "Listopad" (1966), რომელმაც კანში ერთდროულად ორი პრიზი მიიღო.

კინემატოგრაფიის ასეთი წარმატება საქართველოში იყო თბილისის თეატრალურ ინსტიტუტში კინოსა და ტელევიზიის ფაკულტეტის შექმნის ერთ-ერთი მიზეზი (1972). შემდგომში, 1992 წელს, ინსტიტუტი ცნობილი გახდა, როგორც თეატრისა და კინოს სახელმწიფო ინსტიტუტი. მისმა კურსდამთავრებულებმა შექმნეს შესანიშნავი ფილმები. ლირიკულმა კომედიებმა და იმდროინდელმა მოკლემეტრაჟიანმა ფილმებმა მაყურებლის განსაკუთრებული სიყვარული მოიპოვა, მათ შორის: "ვერიანის კვარტალის მელოდიები", "კრანკები", "ყველაზე სწრაფი მსოფლიოში" და სხვა მშვენიერი ფილმები.

ქართული კინოს აყვავების პერიოდი 80-იან წლებში დადგა. ყოველწლიურად სხვადასხვა ჟანრის 60-მდე ფილმი იწარმოებოდა. იმ პერიოდის ქართული კინემატოგრაფიის განვითარებაში დიდი წვლილი შეიტანა გია ყანჩელიამ, რომელმაც უამრავი ფილმისთვის შექმნა მუსიკა და სცენარისტმა რეზო გაბრიაძემ.

1980-იანი წლების ბოლოს და 1990-იანი წლების დასაწყისში სახელმწიფომ შეაჩერა კინემატოგრაფიის ფინანსური მხარდაჭერა. ამ წლების ფილმებში ასახულია ქაოსი, შიში და სასოწარკვეთა, რომელიც სუფევდა ქვეყანაში. მათ შორის: "არა, მეგობარო! გ. მგელაძის, რ. გლურჯიძის "სხვისი სახლი", ალეკო ცაბაძის" ღამის ცეკვა " და სხვა.

1993 წლის შემდეგ შეიქმნა დამოუკიდებელი კინოკომპანიები და კერძო სტუდიები, რომლებიც დამოუკიდებლად ირჩევენ მომავალი ფილმების თემებსა და სცენარებს. ეროვნული ფილმის სტილი, ფილმების შინაარსი და მსახიობების მსახიობობა თანდათან იცვლება.

21-ე საუკუნის ქართული კინო

2001 წელს შეიქმნა ქართული კინემატოგრაფიის ეროვნული ცენტრი. კინოცენტრის მთავარი მიზანია ქართული კინოს განვითარება, სახელმწიფო მხარდაჭერის უზრუნველყოფა.

2003 წლიდან ცენტრი ატარებს სცენარების კონკურენტულ შერჩევას და ნაწილობრივ აფინანსებს ფილმების გადაღებას. მთავარი მოთხოვნაა კატეგორიასთან "ეროვნული ფილმი"შესაბამისობა.

ცენტრი ყოველწლიურად დაახლოებით 1.7 მილიონს ხარჯავს კინოპროდუქციის ფინანსურ მხარდაჭერაზე. ეროვნული კინოცენტრი ასევე წარმოადგენს ქვეყანას საერთაშორისო კინოფესტივალებსა და კინოფესტივალებზე.

თანამედროვე პერიოდის ყველაზე საინტერესო და ნათელ ფილმებს შორისაა:" მეორე ნაპირი", რეჟისორი გ. ოვაშვილი, 2009;

"შენს გარეშე ცხოვრება არ შემიძლია" ლევან თუთბერიძე, 2010;

ნანა ექვთიმიშვილის" გრძელი ნათელი დღეები", 2013.

ფილმი ზ.ურუშაძის "მანდარინები" (2013) ნომინირებული იყო ოსკარზე და ოქროს გლობუსზე. ვარშავის კინოფესტივალზე მან მიიღო ჯილდო "საუკეთესო რეჟისურისთვის".

რეჟისორ ლევან ზაქარეიშვილის დრამამ "თბილისი-თბილისი", რომელიც 2005 წელს გადაიღეს, 2006 წელს ნიკას ფილმის ჯილდო მიიღო; იგი სხვა საერთაშორისო პრიზებითაც დაჯილდოვდა.

ამჟამად, საჯარო და კერძო სატელევიზიო კომპანიები კინოპროდუქციით არიან დაკავებულნი. მაგალითად, ტელეკომპანია "იმედმა", რომელიც ბადრი პატარკაციშვილმა 2003 წელს დააფუძნა, ერთდროულად ექვსი სერია გამოუშვა.

კერძო ტელეკომპანია "რუსთავი 2" - მა დააფინანსა დოკუმენტური სერიალის "საქართველოს თანამედროვე ისტორია" გადაღება, რომლის თითოეული ეპიზოდის ხანგრძლივობა 30-40 წუთია.

ქართული კინო ყველგან აგრძელებს აღფრთოვანებას და გულშემატკივრების პოვნას, რადგან ქართველები ფილმებს ისე იღებენ, რომ სხვადასხვა ქვეყნის მაყურებელს ეს ესმის. რამდენიმე ფილმის ნახვის შემდეგ კი ბევრს აუცილებლად მოუნდება საქართველოში წასვლა.

მადლობის კატალოგის გვერდებზე მარტივად შეგიძლიათ იპოვოთ უფრო საინტერესო ფაქტები ქართული კულტურის შესახებ. ჩვენ შევაგროვეთ უახლესი ამბები, მომხიბლავი მიმოხილვები და სასარგებლო სტატიები, რომელთა შესწავლაც სწრაფად და მარტივად გაეცნობით საქართველოს საოცარ ხალხს და მის ისტორიას.

შესვლასტატიის შესაფასებლად.

საქართველოს გულწრფელი და ორიგინალური კინო

სტატიის ავტორი

დარია ხარჩენკო

გამარჯობა! მე ვარ ასია, ლიცენზირებული გიდი და თქვენი მართველი საქართველოს საოცარ მსოფლიოში. მე დავანახებთ ყველაზე მშვენიერ და გახსენებულ ადგილებს ამ უნიკალურ ქვეყანაში. ძველი ისტორიული ძეგლებიდან დამდე თანამდებლი ურბანული ატრაქციონების, მე მზად ვარ გაგაზიარებთ საოცარ ისტორიებს და საიდუმლოებებს საქართველოს კულტურაში.

იყავით მზად ჩაიძიროთ საქართველოს ფერად მსოფლიოში, გაიცნობთ მის მდიდარ ისტორიას და უნიკალურ არქიტექტურას. ერთად, ჩვენ შევისწავლებთ ყველაფერს, რაც ხდის საქართველოს ასე სპეციალური - დაბ…

განახლებულია: 1 წელი, 11 თვე წინ

36 კომენტარები

შედით კომენტარის დასატოვებლად

Ლ
ლიზაოქტომბერი, 24 პარასკევი
ქართული კინო ყოველთვის გამორჩეულია თავისი ემოციურობით, ეროვნული ხიბლითა და შინაარსის სიღრმით.
Y
YuliyaDreamოქტომბერი, 24 პარასკევი
Интересно узнать, почему в статье не упоминается больше о международных наградах, которых удостоились фильмы из Грузии. Ведь, если «Покаяние» и «Лурджа Магданы» получили такие высокие оценки на кинофестивалях, может быть, есть и другие работы, заслуживающие внимания?
Q
Quirinaოქტომბერი, 23 ხუთშაბათი
I'm fascinated by how Georgian cinema blends sincerity, cultural richness, and metaphorical depth with a touch of gentle humor.
O
olivianსექტემბერი, 27 შაბათი
The rich history of Georgian cinema and its distinct style truly stands out. It's impressive how films like "Repentance" gained international acclaim and how "The Father of a Soldier" became a classic in the USSR. The blend of sincerity, cultural depth, and humor in Georgian films is remarkable. It’s fascinating to see how this small country has made such a significant impact on the global film scene.
N
Nastyaსექტემბერი, 26 პარასკევი
Грузинское кино поражает своим уникальным сочетанием национального колорита, мягкого юмора и глубины сюжетов, что делает его произведения по-настоящему искренними и запоминающимися.
N
Nino_Tsereteliსექტემბერი, 21 კვირა
Грузинское кино всегда было отражением нашей души и культуры. Фильмы, как "Покаяние" и "Отец солдата", не только заслужили международные награды, но и нашли отклик в сердцах людей по всему миру. Наш кинематограф полон искренности и национального колорита. Особенно радует, что даже анимация, начавшаяся в 1930-х годах, внесла свой вклад в общее развитие. Каждое произведение наполняется мягким юмором и глубиной, создавая уникальную атмосферу, которая характерна только для грузинского кино.
Ს
სოფიააგვისტო, 30 შაბათი
ქართული კინოს განსაკუთრებული ხიბლი მისი გულწრფელობა, ეროვნული კოლორიტი და სიღრმისეული სიუჟეტებია.
Н
Нигинаაგვისტო, 27 ოთხშაბათი
Какой из грузинских фильмов стал первым получать значимые международные награды? Интересно, как успехи на международных фестивалях повлияли на развитие грузинского кинематографа и его признание за пределами страны?
J
Jamieაგვისტო, 02 შაბათი
It's fascinating to see how Georgian cinema, known for its sincerity and rich cultural essence, has garnered international acclaim over the years.
S
Sulikoივლისი, 20 კვირა
დაინტერესებული ვარ, რა არის ძირითადი გამოწვევები, რომლებიც დღეს ქართული კინოინდუსტრიის წინაშე დგას? როგორი პროექტებია დაგეგმილი უახლოეს მომავალში?
E
Everettივლისი, 20 კვირა
I'm curious about the international recognition of Georgian films. How did filmmakers manage to convey such strong cultural elements and gain awards at prestigious festivals like Cannes?
V
VeraPlusივლისი, 11 პარასკევი
Может, стоит упомянуть в статье о том, как грузинские режиссеры интегрируют культурные и исторические элементы в свои фильмы? Это может дать более полное представление о значимости национального колорита в кинематографе Грузии.
T
Teona_Sunივნისი, 23 ორშაბათი
საინტერესოა, "ლურჯა მაღდანის" შესახებ რატომ არ არის ნახსენები, რომ ამ გენიალურმა ფილმმა ექიმის და პაციენტის ურთულესი ურთიერთობა ასე მოხდენილად გადმოსცა. ერთ-ერთი საყვარელი ფილმია იმ პერიოდის ჩვენი კინემატოგრაფიისგან. ამასთან, "მამა ჯარისკაცი" ნამდვილად იყო და კიდევაც არის ჩვენი სიამაყე. თუმცა მაინტერესებს, რამდენად შეესაბამება სინამდვილეს ის ფაქტი, რომ 1987 წელს "პოკაიანიამ" გრან-პრი მიიღო კანის ფესტივალზე. ეს ფილმი ნამდვილად გამორჩეულია თავისი განწყობით და მგრძნობელობით, მაგრამ მე მგონია, რომ ზოგიერთ წყაროში სხვა ჯილდოზე საუბრობენ.
L
lenagrom0vaივნისი, 18 ოთხშაბათი
Интересно было бы узнать больше о текущем состоянии грузинского кинематографа. Как сейчас развиваются киностудии и какие новые фильмы или режиссёры привлекают внимание на международной арене? Может быть, есть какие-то современные работы, которые поддерживают традиции искренности и самобытности?
L
lenagrom0vaივნისი, 18 ოთხშაბათი
Интересно было бы узнать больше о текущем состоянии грузинского кинематографа. Как сейчас развиваются киностудии и какие новые фильмы или режиссёры привлекают внимание на международной арене? Может быть, есть какие-то современные работы, которые поддерживают традиции искренности и самобытности?
М
Маргаритаივნისი, 17 სამშაბათი
Известно ли, какие мультфильмы были созданы в Грузии в 1930-х годах? Хотелось бы больше узнать о первом опыте страны в этой области.
B
benjamintorres1976ივნისი, 10 სამშაბათი
I've always been captivated by the raw and heartfelt nature of Georgian cinema. The fact that "Repentance" won the Grand Prize at Cannes speaks volumes about the depth and international recognition Georgian films have achieved. It's fascinating to see how the country's cinematic journey started back in 1912 and has since blossomed into a culture rich with authenticity and storytelling brilliance. The unique mix of sincerity, national color, metaphor, and subtle humor in their films is truly remarkable.
P
Paulმაისი, 19 ორშაბათი
It's fascinating to learn that Georgian cinema dates back to 1912, with such a rich history of storytelling and artistic achievements. The mention of films like "Repentance" receiving the Grand Prix at Cannes in 1987 and the cult status of "Otar's Widow" in the Soviet Union highlights the international recognition and unique style Georgian films have garnered. Could you provide more details on how the incorporation of animation in the 1930s influenced Georgian cinema's development?
Я
Янаაპრილი, 01 სამშაბათი
Очень интересно узнать о истории грузинского кино! Не могли бы рассказать подробнее о том, как фильмы Грузии получают международные награды? Интересно, какие именно элементы делают их такими успешными на мировых фестивалях.
Т
Тимурმარტი, 30 კვირა
Спасибо за детальный рассказ о развитии грузинского кинематографа. Особенно интересна информация о киностудии «Грузия-фильм». Никогда не знал, что она выпустила столько фильмов и что многие получили международные награды. Это вдохновляет узнать больше о грузинских фильмах и их влиянии на культуру.
1
G
G_elelდეკემბერი, 04 ოთხშაბათი
Всегда восхищалась тем, как грузинские фильмы умеют передавать глубину чувств и атмосферу через простые, но такие сильные истории. Узнала много нового о киностудии «Грузия-фильм» и великих режиссёрах, таких как Тенгиз Абуладзе. А слова Феллини просто тронули: грузинское кино действительно уникально. После прочтения захотелось пересмотреть «Покаяние» и открыть для себя новые работы современных грузинских режиссёров. Спасибо за такое интересное погружение в историю кино!
О
Ольгаნოემბერი, 22 პარასკევი
Как точно подмечено, что грузинский народ тонко понимает жизнь, а в искусстве они выражают свои мысли, переживания и то, что не могут выразить бытовыми вещами. Грузинские фильмы, созданные в советское время – это национально достояние. Такого кино больше никто не делал и не смог повторить. До сих пор по всей стране эти фильмы пересматривают с удовольствием, цитируют, обсуждают героев.
К
Клараაპრილი, 05 პარასკევი
Искреннее и самобытное кино Грузии — это настоящее сокровище культуры, которое открывает перед зрителем уникальный мир местных традиций, истории и эмоций. Глубокие сюжеты, яркие образы и мастерство грузинских режиссеров делают каждый фильм не просто произведением искусства, а настоящим погружением в атмосферу этой удивительной страны.
A
arina.apple12მარტი, 19 სამშაბათი
Никогда не интересовалась грузинским кинематографом и какой вклад эта страна внесла в культуру. Прочитав эту статью, узнала много нового для себя(на самом деле всё тут было полезно и ново для меня). В статье есть много грузинских фильмов, как-нибудь обязательно надо будет посмотреть хотя бы пару штук. А ещё меня удивило, что фильм "Мандарины" был номинирован на Оскар, это действительно здорово!
B
bmv-007თებერვალი, 01 ხუთშაბათი
Никогда бы не подумала, что грузинский кинематограф подарил миру столько фильмов. Конечно, он не так популярен, как Голивуд и индийское кино. Однако, даже известный итальянский режиссёр оценил его по достоинству.
Придётся мне выбрать вечерок для просмотра грузинского фильма. Спасибо автору статьи за такую полезную информацию, люблю узнавать для себя что-то новое. Грузия не перестаёт меня удивлять.
A
annushka.kvasovaიანვარი, 17 ოთხშაბათი
Я честно и не знала, что в Грузии настолько хорошо развит кинематограф, так много талантливых режиссёров, словом, прекрасно страна в этом развивалась, считай как только появилась возможность снимать фильмы, грузины этим занялись. Я лично не помню, смотрела ли когда-нибудь грузинские фильмы. И меня заинтересовали мультфильмы, как они начинали создаваться в Грузии? Кто был первым мультипликатором? Я потом сто процентов про это почитаю)
J
joydog2018დეკემბერი, 08 პარასკევი
Я много раз слышала о том, что грузинский кинематограф по праву считается одним из наилучших во всём мире. Грузии повезло, что на кинематограф выделяются довольно неплохие средства, но это далекооо не весь залог их успеха. Всё дело в том, что грузинские режиссёры обладают гениальным талантом, а актёры выполняют свою работу на все сто! Эта слаженная работа образует такие замечательные фильмы и телесериалы.
А
Анастасияნოემბერი, 24 პარასკევი
Молодцы, что сумели сохранить дух народа и передать его в новое время, в новом государстве. Здорово, что государство финансирует именно фильмы, связанные с национальным колоритом и самобытностью. Есть частные киностудии, он, как говорится за частные деньги пусть снимают все, что "пипл хавает", государство же должно поддерживать традиционные ценности во всех сферах жизни, в том числе и через киноиндустрию, особенно имея такую историю кинематографа. "Отец солдата" очень хороший фильм, на все времена!
E
emilpetrosyan000ივლისი, 24 ორშაბათი
Читая статью о рождении грузинского кинематографа и о киностудии "Грузия-фильм", я ощутила волнующее чувство узнавания исторических корней грузинского кино. Информация, предоставленная самым большим справочником о Грузии, Madloba.info, позволила мне заглянуть в прошлое и понять, какое значение имеет кино для этой красивой страны. Madloba.info предоставляет уникальную возможность узнать о любимых грузинских фильмах советского периода и погрузиться в атмосферу добрых воспоминаний. Я уже составляю список фильмов, которые хочу увидеть, чтобы более глубоко понять грузинскую культуру и историю. Благодаря Madloba.info я узнала о киностудии "Грузия-фильм" и ее значимом вкладе в развитие грузинского кинематографа. Когда я отправлюсь в свое долгожданное путешествие в Грузию, я с удовольствием посетлю места, связанные с историей кино, чтобы почерпнуть новые впечатления и знания о этой прекрасной стране. Если вы также интересуетесь историей кино и хотите узнать о грузинской культуре, Madloba.info - лучшее место для этого!
Д
Дарьяმაისი, 29 ორშაბათი
В статье описана очень интересная история грузинского кино. Читала просто на одном дыхании! Я смотрела фильм "Отец солдата", и была впечатлена историей, которую в этом фильме раскрыли. Я не особо люблю фильмы про войну, но этот фильм зацепил меня с первых минут и я просто не могла оторваться до самого конца. Ведь по сути на войну уходили очень молодые парни и им не хватало отеческого плеча, которое им подставил главный герой фильма. Обязательно еще посмотрю «Лурджа Магданы», так как этот фильм получил престижные награды, а значит он интересный и с глубоким смыслом.
D
dacascasმაისი, 18 ხუთშაბათი
Да, тяжело пришлось грузинскому кинематографу. Не соглашусь, что сейчас грузинские фильмы очень популярны. Возможно, в самой Грузии об этих фильмах и знают, смотрят их, и конечно любят. Но в остальном мире они мало кому известны и интересны. На текущий момент действительно популярным становится попсовое кино без какого-то глубокого смысла, к сожалению.
A
alizada-samiraმაისი, 01 ორშაბათი
Честно сказать, очень люблю смотреть грузинское кино, от них веет такой приятной атмосферой...) И да, активное развитие кинематографа в стране началось очень давно (с 1921 года), это здорово) Помню, как то посмотрела грузинское кино (точно не помню какое) и после этого я начала частенько интересоваться Грузией, сделала вывод для себя: Грузия - это прекрасная страна, богата природой, шикарными видами и грузины очень милые, добрые люди)
T
tatyana.popovvaდეკემბერი, 11 კვირა
Признаться, для меня тема о грузинском кинематографе, новая. Достаточно с большой творческой скоростью продвигалось развитие кинематографа. Выписала для просмотра фильмы, предложенные автором, хочу углубиться в талант режиссёров,игру актёров, содержание сценария. Подтолкнуло моё такое желание не только статья, но и высказывание итальянского режиссёра о грузинских фильмах.
B
bikteeva94ნოემბერი, 23 ოთხშაბათი
Активное развитие кинематографа в стране начинается с 1921 года, и уже в 1953 году появилась студия «Грузия-фильм», и с ней связана целая эпоха. А на сегодняшний день грузинские фильмы очень популярны, потому что в основном сюжеты добрые. Ознакомиться с другими фильмами и годами их создания можно в этой статье!
М
Маринаსექტემბერი, 14 ოთხშაბათი
Обожаю грузинское кино. Оно действительно наполнено каким-то особенным шармом. Более того, впервые мы с мужем сорвались на зимний отпуск в Грузию после какого-то фильма. Сейчас уж и не вспомнить. Если вы еще только думаете об отдыхе в Грузии, то посмотрели какой-нибудь фильм. Сразу примите решение поехать к этим замечательным людям.
И
Ираოქტომბერი, 25 ორშაბათი
У каждого народа есть свои талантливые люди. И грузинский народ не исключение. Очень люблю смотреть старинные фильмы, особенно про войну. Сейчас, в наше время снять качественный фильм не легкое дело. В старых фильмах есть реальность, есть искренность, есть доброта. Поэтому хочется пересматривать по несколько раз. И с каждым разом наслаждаться сюжетом и актерской игрой. А сейчас, большинство фильмов хватает только на один просмотр.