ახალდაბის ციხე (თამარის ციხე) სამცხე-ჯავახეთში, საქართველო.

Hidden in the rugged beauty of the Georgian wilderness, this ruined fortress left me in awe. Climbing up the steep path, the anticipation grew. Once at the top, the view was breathtaking. The ruins, standing tall even in their decayed state, whispered stories of ancient times. You can almost feel history under your fingertips, touching those aged stones. It’s a different kind of peace up there, surrounded by nothing but nature and the silence of the past. Worth every step.

Заброшенное очарование переносящее в прошлое... Вид на Боржоми просто потрясающий! Немного приключений при подъеме, зато какая награда — панорама города в лучах заходящего солнца. Уютное местечко для тихого созерцания и редкого кадра в своем альбоме. পরিষ্কার আকাশে সূর্যাস্তের সময়ের মতো সুন্দর দৃশ্য পাওয়া যাইনা!

The castle is difficult to get to, but its ruins, which include dwellings and a reservoir, are worth a look. Inside the castle, you can see the foundations of secret warehouses and large half-filled white limestone pits. The castle shows signs of restoration despite the destruction and still protects its historical secrets.

ამ ციხის შესახებ მადლობადან შეიტყვეს. ამ ადგილის მონახულება მინდა

ციხე საგრძნობლად დააზიანა 1920 წელს მომხდარმა მიწისძვრამ. ციხე ძნელად მისადგომია. დღესდღეობით დანგრეულია, ჩვენამდე მოაღწია მხოლოდ მისმა ჩრდილო-აღმოსავლეთმა მხარემ. გადარჩენილი ციხის სიმაღლე 10 მეტრს აღწევს. ციხეს ქვემო გალავანიც ჰქონია, რომელიც მას იცავდა სამხრეთ დასავლეთის მხრიდან. გალავნის ნაწილი დაშლილია, რომელიც ნაგებია ლოდებითა და დუღაბით. გალავანი მთის რელიეფს მიუყვება და უსწორმასწორო ფორმისაა. გალავნის შიგნით, მცირე ფართობზე ციტადელია. მის კედლებში რამდენიმე სართულიანი კოშკებია ჩართული. ციხის ქვედა ნაწილში საცხოვრებელი სახლები და წყალსაცავია. ციხეში კარგად ჩანს ჩაქცეული სათავსოების საძირკველი. დასავლეთ კუთხეში შეინიშნება ქვითკირით ამოშენებული ნახევრად დაშლილი დიდი ხარო. ციხეს ეტყობა რესტავრაციის კვალი. იგი იცავდა ნეძვისა და მტკვრის ხეობას, რომელიც მას უვლის სამხრეთ-აღმოსავლეთით.ციხე კეტავდა ქართლის ცენტრალურ ნაწილს - მტკვრის ხეობაში შემოსასვლელს.