ცნობილი ქართველი მოღვაწეების სახლები-მუზეუმები. კონსტანტინე გამსახურდიას სახლ-მუზეუმი.
კონსტანტინე გამსახურდია ცნობილი ქართველი მწერალი და საზოგადო მოღვაწეა. მის სახლ-მუზეუმში დაცულია ფოტომასალა და დოკუმენტური მასალა, რომელიც ცხოვრებისა და შემოქმედების ისტორიას გადმოგვცემს. აქ ასევე ნახავთ კონსტანტინეს პირად ნივთებს, ავეჯს, ბიუსტებს და ბევრ სხვას.
მისამართი: აბაშსკის რაიონი, სოფელი ძირკვი აბაშა
მუზეუმში წარმოდგენილია ფოტო და დოკუმენტური მასალები, რომლებიც მოგვითხრობს ქართველი საზოგადო მოღვაწის კონსტანტინე გამსახურდიას (1893-1975) ცხოვრებისა და მოღვაწეობის შესახებ. მუზეუმი დაარსდა 1983 წელს.
1911 წელს კონსტანტინე გამსახურდიამ დაამთავრა ქუთაისის გიმნაზია. სწავლა განაგრძო პეტერბურგის, კონიგსბერგის, ლაიფციგისა და მიუნხენის უნივერსიტეტებში. 1919 წელს დაამთავრა ბერლინის უნივერსიტეტი და მიიღო დოქტორის ხარისხი. ჯერ კიდევ გიმნაზიაში სწავლისას დააარსა პატრიოტული ორგანიზაცია "ცჰრა მუხა" (ცხრა მუხა), რის გამოც დააპატიმრეს კიდეც. აქტიურად მონაწილეობდა "საქართველოს განმათავისუფლებელი კომიტეტის" მუშაობაში.
1918 წლიდან იყო საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ბერლინის საელჩოს ატაშე. 1921 წელს, წითელი არმიის მიერ საქართველოს დაპყრობის შემდეგ, გამსახურდიამ ლენინს საპროტესტო წერილი მისწერა: "ღია წერილი ულიანოვსკ-ლენინს."1923 წელს დაბრუნდა საქართველოში. 1924 წელს ჩეკამ ის ანტისამთავრობო აჯანყებაში მონაწილეობისთვის დააპატიმრა. 1926 წელს საბჭოთა მწერლების პირველ ყრილობაზე კონსტანტინე გამსახურდია საქართველოს რუსიფიკაციას დაუპირისპირდა.
ამ მიზეზით, მწერალი კვლავ დააპატიმრეს. მოსკოვში, ლუბიანკაზე, ჩეკას მთავარ "ბუდეში" გამსახურდიამ ძერჟინსკის მოადგილეს სახეში გაარტყა მისი მისამართით გინების გამო. მან 6 თვე სიკვდილმისჯილთა საკანში გაატარა. კიდევ სამი წელი გაატარა კუნძულ სოლოვკიზე გადასახლებაში. 1927 წელს გაათავისუფლეს საქართველოს ცენტრალური საარჩევნო კომისიის თხოვნით და მწერალ პავლე ინგოროყვას ძალისხმევით. 1931 წელს კონსტანტინე გამსახურდია საქართველოს მწერალთა ფედერაციიდან გააძევეს.
დიდი ქართველი მწერალი, საზოგადო მოღვაწე, დამოუკიდებელი საქართველოს პირველი პრეზიდენტის ზვიად გამსახურდიას მამა, კონსტანტინე გამსახურდია სიცოცხლის ბოლომდე საქართველოს შავ "ჩოხაში" მტკივნეულად დარჩა. მან დაწერა ლექსები "სახლი ისლში", "შენი თვალები ზღვის ფერია", "თბილისის საღამო" და ა.შ., მოთხრობები, მოთხრობები "ქართული უშანკა", "ნაპოლეონი", "საათი" და სხვ., წერილები, ნარკვევები "რუსთაველის აპოლოგია"," წერილი შვილს"," კარგი ევროპელი – არტურ ლეისტი "და სხვა, რომანები" დიდოსტატის ხელი"," მთვარის მოტაცება"," დიონისეს ღიმილი"," დავით აღმაშენებელი " და სხვა. 1944 წელს აირჩიეს საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრად. 1965 წელს მიენიჭა შოთა რუსთაველის სახელობის პრემია.
13 комментариев
შედით კომენტარის დასატოვებლად