ებრაული დიასპორა საქართველოში. გაეცანით საქართველოს ტერიტორიაზე პირველი ებრაული დასახლებების ისტორიას.
საქართველოს ებრაული თემები 2600 წელზე მეტია არსებობს და მათ დიდ წარმატებას მიაღწიეს პოლიტიკაში, მეცნიერებაში, ეკონომიკასა და ხელოვნებაში. პირველი დასახლებების ფორმირება და ისტორიაში ყველა პოგრომი დეტალურად არის აღწერილი ჩვენს madloba ვებსაიტზე. შუა საუკუნეებში" ქართველთ ებრაელი " — ქართველი ებრაელები საკუთარ თავს უწოდებდნენ.
ქართველი ებრაელების ისტორია⬇️
ეს არის მშვიდობიანი საქართველოში სხვადასხვა ეროვნებისა და რელიგიური კონფესიების წარმომადგენლები ერთმანეთს ხვდებიან. თბილისის ცენტრში, მართლმადიდებლური ეკლესიების გვერდით, არის მუსულმანური მეჩეთი, სინაგოგა, სომხური და კათოლიკური ეკლესია.
ებრაელები მსოფლიოში ერთ-ერთი უძველესი დიასპორაა. ქართველი ებრაელების ისტორია 2600 წელზე მეტით თარიღდება.
პირველი ებრაული დასახლებები
Iწ. n 586, ნაბუქოდონოსორის მიერ იერუსალიმის განადგურების შემდეგ ებრაელთა ნაწილი ტერიტორიაზე გადავიდა ძველი საქართველო. ეს აღწერილია ისტორიულ ქრონიკაში "ქართლის მოქცევა", ამის შესახებ წერს XI საუკუნის ქართველი ისტორიკოსი ლეონტი მროველიც, რომლის ისტორიული ცნობები შეტანილია ქრონიკების" ქართლის ცხოვრებასა "თუ"საქართველოს ცხოვრებაში" ნაკრებში.
თანდათანობით, ებრაელები დასახლდნენ სამხრეთ რეგიონებიდან სხვა რეგიონებში. ისტორიული წყაროები და არქეოლოგიური აღმოჩენები მიუთითებს, რომ ჩვენი ეპოქის პირველ საუკუნეებში ისინი ცხოვრობდნენ მცხეთაში, უძველესი სახელმწიფოს დედაქალაქში ქართლი (აღმოსავლეთ საქართველო).
მცხეთის მახლობლად არქეოლოგების მიერ აღმოჩენილ საფლავის ქვებზე იყო წარწერები ებრაულ და არამეულ ენებზე.
Приглашаем для общения про Грузию
საქართველოს გაქრისტიანება
მათ შორის, ვინც ქრისტიანობა გაავრცელა ძველი საქართველოს ტერიტორიაზე, ასევე იყვნენ ებრაელები. ევიათარი ურბნისიდან და სიდონია, მისი და, რომელიც ასევე ითვლება პირველ ქრისტიანად საქართველოში, შერაცხულია.
ლეგენდის თანახმად, რაბი ელიოტი იერუსალიმში მომლოცველად წავიდა იმ წელს, როდესაც იესო ქრისტე სიკვდილით დასაჯეს. მისი დედა სარა ევედრებოდა შვილს, არ მიეღო მონაწილეობა მაცხოვრის აღსრულებაში. ალბათ, ეს ლეგენდა უკავშირდება იმას, რომ ქართველები ებრაელებს მესიის აღსრულებაში არ ადანაშაულებენ.
სიდონიამ ძმას სთხოვა, მოეტანა ის, რაც მაცხოვარს ეკუთვნოდა. ელიოზი ქრისტეს აღსრულების ადგილას იმყოფებოდა, უფლის ჩიტონი მეომრისგან იყიდა და საქართველოში ჩამოიტანა.
ცარევიჩ რავის მეუღლემ, ებრაელმა სალომია უჯარმსკაიამ, თანასწორ-მოციქულ ნინოსთან ერთად ლოცვები და მარხვა შეისწავლა და მას ემსახურებოდა. წმინდა ნინას გარდაცვალების შემდეგ მან შეადგინა თავისი ბიოგრაფია.
შუა საუკუნეები
ებრაელთა რეზიდენცია საქართველოში დასტურდება VI-VII საუკუნეების არაბ მეცნიერთა ჩანაწერებით. მიუხედავად იმისა, რომ ამ პერიოდის შესახებ საკმარისი დოკუმენტები არ არის.
მარკო პოლო, რომელიც საქართველოში 1272 წელს იმყოფებოდა, წერდა, რომ თბილისში რამდენიმე ებრაელი იყო.
მონღოლთა საქართველოში შემოსევის დროს (XIII საუკუნე) მრავალი ებრაელი გადავიდა ქვეყნის დასავლეთში და იქ ჩამოაყალიბა თემები.
"ქართლელი ებრაელი" - ასე უწოდებდნენ თავს ქართველ ებრაელებს. მათ მიიღეს ზოგიერთი ტრადიცია, ადგილობრივი ენა გახდა მათთვის სალაპარაკო ენა. ებრაელები ხელოსნობითა და ვაჭრობით იყვნენ დაკავებულნი, ადგილობრივ ვაჭრებთან კონკურენციის გარეშე. ვაჭართა შორის დაიბადა თავისებური ენა ან დიალექტი-კივრული, ქართულზე დაფუძნებული, ებრაული სიტყვების შეხმატკბილებით. ებრაელთა მდგომარეობა გაუარესდა XV-XVI საუკუნეებში ხშირი სამხედრო კონფლიქტების გამო. ამ პერიოდში ხდება ებრაელი მოსახლეობის მიგრაცია, მათი მნიშვნელოვანი რაოდენობა ყირიმში გადავიდა.
და მაინც, საქართველოში არ არსებობდა ანტისემიტიზმი, როგორც ასეთი. ებრაელები აქ სრული ცხოვრებით ცხოვრობდნენ და ინარჩუნებდნენ თავიანთ ეროვნულ მახასიათებლებს. მათი ბედი გადახლართულია მკვიდრი მოსახლეობის ცხოვრებასა და ბედთან. არსებობს კი იდენტური ებრაული და ქართული გვარები.
დევნა და პოგრომები XIX საუკუნეში
რუსეთში ებრაელების მიმართ დამოკიდებულება ადვილი არ იყო. ითვლებოდა, რომ ისინი არ იყვნენ სახელმწიფოს ერთგული და ამპარტავანი რუსეთის მოსახლეობის მიმართ. ებრაელებს შორის ბევრი მდიდარი ბანკირი და ვაჭარი იყო, რამაც მათ მიმართ ცუდი დამოკიდებულებაც გამოიწვია.
1801 წელს აღმოსავლეთ საქართველო ეს ხდება რუსეთის იმპერიის ნაწილი. ალბათ, რუსული განწყობების გავლენით საქართველოში იუდეოფობია ვლინდება. ბატონყმობის გაუქმებამ და შემდგომ ურბანიზაციამაც ითამაშა როლი. განთავისუფლებული ებრაელები გადავიდნენ ქალაქებში, სადაც ზოგჯერ ქართველი მუშები მათ კონკურენტებად თვლიდნენ.
XIX საუკუნის მეორე ნახევარში ებრაელების წინააღმდეგ ექვსი პოგრომი იყო. მათ ბრალად ედებოდათ დანაშაული, რომელიც მათ არ ჩაუდენიათ. 1850 წელს პატარა ბიჭი დაიკარგა, ის ოთხი დღის შემდეგ გარდაცვლილი იპოვეს. ექიმმა, რომელმაც ცხედარი შეისწავლა, თქვა, რომ ბავშვი დაიხრჩო, მაგრამ ებრაელებს მისი სიკვდილი დააბრალეს. დაწყებული არეულობების შეჩერება მხოლოდ რუსეთის გუბერნატორს მ. ვორონცოვს შეეძლო.
1878 წელს, სოფელ საჩხერეში, პასექის დღესასწაულამდე ქრისტიანი გოგონას მკვლელობაში ცხრა ებრაელი დაადანაშაულეს, სავარაუდოდ, იმისთვის, რომ მისი სისხლი ტრადიციული მაცოს დასამზადებლად გამოეყენებინა. სასამართლო პროცესი შედგა ქუთაისი.
ცნობილია, როგორც ქუთაისის პროცესი. ებრაელები გაამართლეს, მაგრამ, როგორც ამბობენ, "ნალექი დარჩა" და ცილისწამება ამით არ დასრულებულა. ეს მოხდა ყოველწლიურად 1881 წლიდან 1884 წლამდე. კიდევ ერთი სასტიკი პოგრომი მოხდა ქუთაისში 1895 წელს.
XX-XXI საუკუნეები
საბჭოთა მმართველობის დროს საქართველოს რესპუბლიკის მთელ მოსახლეობას უწოდებდნენ" საბჭოთა ხალხს", ეროვნებად დაყოფის გარეშე. ებრაელთა ძირითადი საქმიანობა იყო სოფლის მეურნეობა და ვაჭრობა. ქართველებიც გამოცდილი ფერმერები და მოვაჭრეები იყვნენ. მათ კარგად ესმოდათ ერთმანეთი,ამიტომ არ ეწინააღმდეგებოდნენ. ქალაქებში სინაგოგებიც კი მოქმედებდნენ.
დრამატურგმა, ეროვნებით ებრაელმა, გურამ ბათიაშვილმა უამბო, როგორ 60-იანი წლების დასაწყისში მშობლიურ სენაკი ((მიხა ცხაკაია) ხელისუფლებამ სინაგოგის შენობა წაართვა ებრაელებს. ებრაელები საოლქო პარტიის კომიტეტის მდივანთან მივიდნენ და ლოცვის სახლის მშენებლობისთვის მიწის ნაკვეთი მოითხოვეს. მიწა მათთვის გამოიყო, ებრაელებმა თანხები მოაგროვეს და სინაგოგა ააშენეს, მაგრამ დაიწვა. მათ ააშენეს კიდევ ერთი-შენობა კვლავ დაიწვა. მაგრამ კონფლიქტი არ ყოფილა...
მეოცე საუკუნის მეორე ნახევარში საქართველოდან ბევრი ებრაელი ოჯახი ისრაელში გადავიდა საცხოვრებლად. მაგრამ ისინი თვლიან, რომ საქართველო არის დედა, რომელმაც ისინი აღზარდა. მათი სამშობლო არის როგორც საქართველო, ასევე ისრაელი.
წითელი არმიის რიგებში ებრაელები გაბედულად იცავდნენ სამშობლოს დიდი სამამულო ომის დროს, მათ გადაეცათ ორდენები და მედლები. 1998 წელს ებრაელებმა და ქართველებმა მეგობრობისა და კეთილმეზობლური ცხოვრების 2600 წლისთავი აღნიშნეს. ამჟამად მუშაობს თბილისში დ. ბააზოვის სახელობის ქართველ ებრაელთა ისტორიისა და ეთნოგრაფიის მუზეუმი. არსებობს ორი სინაგოგა.
ებრაელი ხალხის ბევრმა წარმომადგენელმა მიაღწია წარმატებას პოლიტიკაში, მეცნიერებაში, ეკონომიკაში, ხელოვნებაში და ა.შ. ზოგიერთი მათგანი ცნობილია საქართველოს ფარგლებს გარეთ, მაგალითად, ბორის აკუნინი და თამარ გვერდწითელი. ამჟამად მსოფლიოში ორასი ათასი ქართველი ებრაელია, მათგან დაახლოებით ცამეტი ათასი საქართველოში ცხოვრობს.
მრავალეროვანი საქართველო ყოველთვის სიამოვნებით მიესალმება სტუმრებს და სიამოვნებით გააცნობს ტურისტებს მის წეს-ჩვეულებებსა და ტრადიციებს. ქვეყნის ყველა კუთხეში შეხვდებით სრულიად განსხვავებულ რწმენასა და რწმენას. იყავით მზად საოცარი ნაცნობებისთვის და დიდი დრო სტუმართმოყვარე ქართველების კომპანიაში!
12 комментариев
შედით კომენტარის დასატოვებლად
В общем, статья оставила меня смущенной и с большим желанием получить больше информации и разъяснений. Видимо так было задумано 🙃
Тем не менее, евреи переняли многие национальные традиции, внесли серьёзный вклад в культуру и искусство других стран и наций, и крепко переплелись с местным народом.