მეოცე საუკუნის თანამედროვე ქართველი მხატვრების შემოქმედება. გასული წლების ტრადიციები თანამედროვე გზით.

მე -20 საუკუნის ქართული ხელოვნება და იმდროინდელი მხატვრები, რომლებიც წარმოდგენილია თბილისის ეროვნულ სამხატვრო გალერეაში, ტრეტიაკოვის გალერეაში და რუსეთში, ესპანეთსა და დიდ ბრიტანეთში ცნობილ მოქანდაკეებში. საქართველოს ხელოვნება უნიკალური და ლამაზია, ამიტომ ის მაშინვე გახდა მსოფლიო მემკვიდრეობის ნაწილი.


ქართველი მხატვრების ნამუშევრების გაცნობა⬇️

შინაარსი

მცირე საქართველო — ბევრი ნიჭიერი ადამიანის სამშობლო. ალბათ ბუნება თავად კვებავს სხვადასხვა ეპოქის მხატვრების შთაგონებას. ისინი ქმნიან საოცარ სურათებს ექსპრესიული საშუალებებისა და ნათელი ფერების გამოყენებით.

თანამედროვე მხატვრები წინამორბედებისგან სწავლობენ, რადგან საქართველოში ისინი წარსულის მემკვიდრეობაზე ზრუნავენ. ძველ მონასტრებში ხატები და უძველესი ფრესკები დაცულია სახელმწიფოს მიერ და ყველას შეუძლია დაინახოს მთელი ეს ბრწყინვალება. გასული წლების ტრადიციები ფუნჯის თანამედროვე ოსტატები აგრძელებენ.

ქართველი მხატვრების შემოქმედება

ნიკო ფიროსმანიშვილი

მეოცე საუკუნის მხატვრობის ოსტატებზე საუბრისას, თქვენ უნდა დაიწყოთ ნიკო ფიროსმანიშვილი. თვითნასწავლი მხატვარი, რომელიც გასული საუკუნის დასაწყისში მუშაობდა, პრიმიტივიზმის ყველა მოყვარულისთვის ცნობილია.

ნიკო მიესალმება სიღნაღის მიმდებარე ტერიტორიაზე მდებარე სოფელს. იგი დაიბადა, სავარაუდოდ, 1862 წელს, მაგრამ ზუსტი თარიღი უცნობია. როცა ბიჭი 8 წლის გახდა, მამა გარდაეცვალა და ნიკო თბილისში გაგზავნეს.

მომავალი მხატვრის ბიოგრაფიაში ბევრი ხარვეზია, მისი ცხოვრების შესახებ მხოლოდ ვარაუდების გაკეთება შეიძლება. კონსტანტინე პაუსტოვსკი "ცხოვრების ზღაპარში" ამბობს, რომ ნიკო მდიდარი ოჯახის მსახური იყო. მოგვიანებით, 1890 წელს ფიროსმანი რკინიგზაზე მუშაობდა დირიჟორად. ამის მოგონებები აისახა მის ერთ-ერთ ნახატზე - " მატარებელი "ან"კახეთის მატარებელი".

XIX საუკუნის ბოლოს ის თავისუფალი მხატვარი გახდა. ნიკო ხატავს მაღაზიების კედლებზე, ნიშნებზე, ხატავს პორტრეტებს. მაგრამ ნახატებს შემოსავალი არ მოაქვს. ის ცხოვრობს დუხანების ხარჯზე, რომლებიც მხარს უჭერდნენ ნიჭიერ მხატვრებს. ნიკო რამდენიმე წლის განმავლობაში ცხოვრობდა ბეგო იაკსიევას დუხანში; მოგვიანებით ამ პერიოდს მიეძღვნა მისი ნამუშევარი "Bego Company".

ის ხშირად ხატავდა ცხოველებს სევდიანი, თითქმის ადამიანის თვალებით - "ჟირაფი","შავი ლომი". ხელოვნებათმცოდნეები ამბობენ, რომ ეს თავად ავტორის თვალებია.

მისი ნამუშევრები ყოველთვის სავსე იყო მნიშვნელობით. ფილმში "უშვილო მილიონერი და ღარიბი ქალი ბავშვებთან ერთად" ნაჩვენებია ორი სამყარო — ღარიბი და მდიდარი. ავტორი არ ასწავლის, არ აძლევს რეიტინგებს. შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ასე აჩვენა მან რეალური ცხოვრებისეული ღირებულებები. და ეს არ არის ფულადი სიმდიდრე, არამედ ბავშვები, ოჯახის მემკვიდრეები.

ფიროსმანის ყველაზე ცნობილ ნამუშევრებს შორისაა "მსახიობი მარგარიტა". ყოფილი სსრკ-ს რესპუბლიკებში ალბათ ყველას სმენია საბჭოთა და რუსული ესტრადის მომღერლის ალა პუგაჩოვას მიერ შესრულებული სიმღერა "მილიონი ალისფერი ვარდი".

ეს ლეგენდა ღარიბი მხატვრის შესახებ ასოცირდება ნიკო ფიროსმანის სახელთან, რომელიც შეუყვარდა მსახიობ მარგარიტა დე სევრეს, რომელიც კაფეებში გამოდიოდა. იგი თბილისში გასტროლებზე 1905 წელს ჩამოვიდა. ამ ამბის შესახებ ზუსტად არაფერია ცნობილი, მწერალმა კ. პაუსტოვსკიმ თავისი ვერსია წარმოგვიდგინა და პოეტმა ანდრეი ვოზნესენსკიმ დაწერა ლექსები, რომლებიც სიმღერად იქცა.

შეყვარებული მხატვარი ყიდის თავის მაღაზიას, ყიდულობს უზარმაზარ რაოდენობას ყვავილებს და მოაქვს მარგარიტაში. სამწუხაროდ, ყვავილები არ დაეხმარა, მსახიობმა არ აფასებდა დაზარალებულებს და სხვა დარჩა. შეხვედრის ხსოვნისადმი იყო ნახატი "მსახიობი მარგარიტა", რომელიც მხატვრის სხვა ნამუშევრებთან ერთად ეწვია გამოფენას ლუვრში 1968 წელს.

ფიროსმანის ნახატები გამოფენილია თბილისის ეროვნულ სამხატვრო გალერეაში, ტრეტიაკოვის გალერეაში. ბევრი ადამიანი პატივს სცემს და უყვარს ნიკო ფიროსმანაშვილის შემოქმედება, მაგრამ ცოტამ თუ იცის, რომ მხატვარი სიღარიბეში ცხოვრობდა და ღარიბების საფლავში დაკრძალეს.

ქართველი მხატვრების შემოქმედება

ზურაბ წერეთელი

ზურაბ წერეთლის მოღვაწეობა — ეს არის ქანდაკებები, ფრესკები, ფრესკები, ნახატები. მაგრამ, მისი თქმით, ის გულით მხატვარია. პროფესორი, მასწავლებელი, მრავალი ჯილდოს მფლობელი ენთუზიაზმით ხატავს მშობლიურ საქართველოს, მის უნიკალურ კულტურას, ცდილობს აჩვენოს ბუნების სილამაზე და ნამდვილი ადამიანები. ის ახერხებს არა მხოლოდ ლანდშაფტის გამოსახვას, არამედ მაყურებელს ლამაზი ყვავილების ან უბრალო მზესუმზირის არომატის გადმოცემასაც კი.

ნათლად და გამორჩეულად ის ასახავს ყველაფერს, რაც მის გარშემოა, ხშირად ეს არის ჩვეულებრივი ადამიანების ყოველდღიური ცხოვრება ან ხალხური დღესასწაულები. ავტორი დეტალურად აჩვენებს საყოფაცხოვრებო ნივთებს, კოსტიუმების მცირე დეტალებს. მის ფერების პალიტრაში დომინირებს მიწიერი ჩრდილები.

წერეთლის შემოქმედებითი ბარგი სხვადასხვა ჟანრის ხუთ ათასზე მეტი ნამუშევარია, ყველა მათგანი ორიგინალური და უნიკალურია. მისი მოღვაწეობა არ ჯდება ტრადიციული ქართული სკოლის ფარგლებში. ის აჩვენებს თავის დამოკიდებულებას მის გარშემო არსებული სამყაროსა და ცხოვრებისადმი, ისწრაფვის სრულყოფილებისკენ და ახალი სიმაღლეების დაპყრობისკენ.

ალბათ ზურაბ წერეთელი უფრო ცნობილია სკულპტურული ქანდაკებებით. ისინი დამონტაჟებულია საქართველოში, რუსეთში, ესპანეთში, დიდ ბრიტანეთში, საფრანგეთსა და სხვა ქვეყნებში.

ქართველი მხატვრების შემოქმედება

ჯოვანი ვეფხვაძე

Картина Джованни Вепхвадзе

ჯოვანი ვეფხვაძე მხატვარი და მწერალია.

ივანე ალექსეევიჩ ვეფხვაძე არის ქართველი, საბჭოთა მხატვარი, მწერალი, მთარგმნელი. მას ჯოვანი ვეფხვაძის სახელით იცნობენ. მხატვართა ვეფხვაძეების დინასტიის მესამე თაობის წარმომადგენელი.

დაამთავრა თბილისის სამხატვრო აკადემია, ფერწერის ფაკულტეტი. მან შექმნა სხვადასხვა ჟანრის ნამუშევრები: ნატურმორტები, ურბანული პეიზაჟები, თემატური ნახატები, პორტრეტები.

ძველი თბილისის მყუდრო კუთხეები, ვიწრო ქუჩები, ღია აივნები ცოცხლდება მის ტილოებზე. გერმანიაში მივლინების დროს იგი მუშაობდა ფრესკებთან, ხოლო იტალიაში მან შექმნა ურბანული პეიზაჟების სერია.

მიუხედავად იმისა, რომ ჯოვანის ოფიციალური ტიტულები არ ჰქონდა, მან ნამდვილი პოპულარული სიყვარული დაიმსახურა.

მისი ნამუშევრები გამოფენილია საქართველოს, რუსეთის მუზეუმებში და წარმოდგენილია კერძო კოლექციებში იტალიაში, ჰოლანდიაში, სომხეთსა და მსოფლიოს სხვა ქვეყნებში.

ვეფხვაძის ნიჭმა თავი იჩინა არა მარტო მხატვრობაში, არამედ ლიტერატურაშიც. მოთხრობები ასახავდა მხატვრის ცხოვრების მოვლენებს და შეხვედრებს ცნობილ თანამედროვეებთან, აზრებს და რჩევებს ახალგაზრდებისთვის.

ისინი მსუბუქი ენით განუმეორებელი ქართული იუმორით იწერება.

ლადო თევდორაძე

Картина Ладо Тевдорадзе

ლადო თევდორაძე ფერწერის საფუძვლებს სამხატვრო სკოლაში სწავლობდა, შემდეგ კი სამხატვრო აკადემიაში. ტოიჯო. შემოქმედებითი კარიერის დასაწყისში მან დახატა ეკლესიები.

პრიმიტივიზმის ნათელი წარმომადგენელი; მან თავად უწოდა თავის სტილს "აკადემიური პრიმიტივიზმი".

მისი ნახატები ძალიან მართალია. ლადო ისე ხატავს ცხოვრებას, როგორც ხედავს, შემკულობის გარეშე.

ყველა ნამუშევარში, რომელიც დაუყოვნებლივ და სამუდამოდ იპყრობს, არის ნამდვილი სიყვარული საქართველოსადმი, მსუბუქი ირონია და თბილი იუმორი.

ავტორი ამბობს, რომ როდესაც ის ხატავს თავის ნახატებს, ის არის "კარგ სამყაროში", სხვა განზომილებაში. თევდორაძე მათზე ხშირად ასახიერებს საკუთარ თავს ან თავის მეგობრებს.

მაგალითად, ნახატში" სურვილების ხე " ლადო ადვილად ამოსაცნობია: მას ხელში სურათი უჭირავს, მის გვერდით კი მანანის ცოლია.

"სოფლის კლუბი" არის ყველა, ვისაც ავტორი კარგად იცნობს. ტილო მის სახლშია, ის არ იყიდება.

თევდორაძე ამბობს, რომ ყოველდღე უნდა იმუშაო, შემოქმედის სული არ უნდა დაიზარო.

ნინო ჩაკვეტაძე

Картина Нино Чакветадзе

ყველაზე კეთილი ქართველი მხატვარი ნინო ჩაკვეტაძე სამხატვრო ინსტიტუტისა და თბილისის სამხატვრო აკადემიის კურსდამთავრებულია. ის ამბობს, რომ ხატავს იმას, რაც თავად განიცადა, რამაც კვალი დატოვა მის სულში. ყველაზე ხშირად, მისი გმირები არიან ბავშვები და მოხუცები, რომელთაც სურთ დაცული და caressed, გარშემორტყმული ზრუნვა.

ნინოს აქვს ნამუშევრები, სადაც იგრძნობა ოჯახური ღირებულებები და თაობების უწყვეტობა. აქ არის ბრძენი ბებია, ბაბუა ფერწერა "სინაზის" ეძებს საძილე ბავშვი. მათ იციან, რომ ბავშვის ცხოვრების გზაზე იქნება სიხარულიც და მწუხარებაც, ამიტომ ისინი ცოტა სევდიანები არიან. ნახატი სავსეა სითბოთი და ზრუნვით.

ნინოს ტილოებზე გამოსახულ ბავშვებს რომ ვუყურებ, ბევრი თავს ბავშვებად ცნობს, ვიღაც კი მის ნამუშევრებს სევდიანად, სევდიანად მიიჩნევს. მაგრამ არავინ რჩება გულგრილი.

ეს სურათები ეხება, ისინი შეაღწიონ სულს. ისინი ნოსტალგიურად ჟღერს ბავშვობაში,რომლის განშორებაც არ მინდა ამდენი.

ზოგჯერ ჩაკვეტაძის ნაწარმოებები ავტობიოგრაფიულია. მაგალითად, "ავტოპორტრეტი ხეზე": ტოტზე მჯდომი გოგონა პატარა ნინოა.

გასაკვირი არ არის, რომ ისინი ამბობენ, რომ ნინოს შემოქმედება სტრესისა და დაღლილობის წამალია, ის კურნავს, კურნავს სულს. ნინო მონაწილეობდა მეტაფორული რუკების შემუშავებაში, რომლებსაც ფსიქოლოგები პაციენტებთან მუშაობისას იყენებენ.

მხატვრის ნამუშევრები კარგად არის ცნობილი სახლში და მის ფარგლებს გარეთ.

ლევან მოსიაშვილი

ლევან მოსიაშვილი დაიბადა 1971 წელს ქალაქ თელავი, საბაზო განათლებით-ბიოლოგი, ბიოლოგიურ მეცნიერებათა კანდიდატი, მაგრამ მან ხატვა ბავშვობიდან დაიწყო. პირველი მასწავლებელი იყო მამა-მხატვარი თამაზ მოსიაშვილი, სწორედ მან ასწავლა შვილს სხვადასხვა სტილში მუშაობა.

მისი ნამუშევრების ცენტრში არის მისი მშობლიური საქართველო, ხალხური ცხოვრება და თვალწარმტაცი ბუნება. მან შვილისთვის ცხოველების მოზაიკური გამოსახულებები შექმნა. ტილოები გაჟღენთილია მზით, ნათელი ფერები მაყურებელს აგრძნობინებს, რომ ცხოვრება საოცრად ლამაზია.

2008 წელს ლევანმა საფრანგეთში გაიმარჯვა კონკურსში და შესთავაზეს იქ საცხოვრებლად გადასვლა. სხვა ქვეყანაში ცხოვრებამ ნათელი კონტრასტები მოუტანა მის შემოქმედებას. გაფართოვდა მხატვრის შემოქმედებითი ჰორიზონტები, კავკასიურ ხიბლს დაემატა ევროპული ტენდენციები და გარკვეული თავისუფლება. იგი აბსტრაქციონიზმით დაინტერესდა, თუმცა ქართული პეიზაჟების ხატვასაც აგრძელებს.

ქართველი მხატვრების შემოქმედება უნიკალურია, მათი ნახატები გასაოცარი და დასამახსოვრებელია, ისინი დიდი ხანია მსოფლიოს მხატვრული მემკვიდრეობის ნაწილია. ყველა მხატვარს აერთიანებს მთავარი თემა-მშობლიური ქვეყნისა და მისი ხალხის სიყვარული. ბევრი მხატვარი ცნობილია საქართველოს ფარგლებს გარეთ, მათი ნახატები ინახება მუზეუმებში, გამოფენილია სამხატვრო გალერეებში.

ქართველი მხატვრების შემოქმედება

მადლობის კატალოგის გვერდებზე ნახავთ უფრო მომხიბვლელ სტატიებსა და მიმოხილვებს საქართველოში კულტურული ცხოვრების, მისი წეს-ჩვეულებებისა და ტრადიციების შესახებ. გადადით ვებგვერდზე და გაეცანით მსოფლიოს უძველეს ხალხს!

Реклама Consult.jpg
სტატიის შესაფასებლად.

18 комментариев

  • A
    alinakus1095
    Очень нравятся работы Нино Чакветадзе. Они как-будто заставляют меня вернуться в детство, вспомнить себя маленьким ребенком. Сразу в голове всплывают детские воспоминания, самые приятные воспоминания которые на всегда будут греть душу.
  • А
    Аделина
    Как вдохновляюще описано творчество грузинских художниц XX века! Эти талантливые женщины не только преобразовывали мир вокруг себя через свои произведения искусства, но и оставляли непередаваемый след в истории и культуре Грузии. Их работы ярко отражают красоту и глубину души этой удивительной страны, заставляя нас восхищаться и вдохновляться каждым мазком кисти. Спасибо за этот прекрасный обзор искусства, который подчеркивает важность и величие творческого вклада грузинских художниц!
  • B
    bmv-007
    Данная статья серьезно расширила мой кругозор. Сколько талантов подарила Грузия искусству, многие из них известны по всему миру. А я вот в данной статье нашла только одну знакомую фамилию - Церетели. Этот скульптор на слуху у многих.
    Благодаря Madloba.info. я открыла для себя много самобытных грузинских художников. Мне понравились работы Ладо Тевдорадзе и Нино Чакветадзе, даже захотелось поближе познакомиться с их творчеством. Здорово, что опубликовали работы этих мастеров.
  • J
    joydog2018
    Да, в Грузии было и есть множество талантливых творческих (и не только) людей! И они проявляют себя даже не только в изобразительном искусстве, скульптуре, фреске, но и в чудесной керамике, в народных танцах и песнях. Они сохраняют традиции, историю и доброе имя своей страны. Это ли не прекрасно? И, конечно, огромная благодарность этим творцам за их работу!
  • E
    emilpetrosyan000
    Я только что прочитала увлекательную статью о творчестве современных грузинских художников ХХ века. Я получила эту информацию из Madloba.info, самого большого справочника-каталога о Грузии. Я всегда интересовалась грузинской культурой и искусством, и эта статья предоставила мне уникальный взгляд на творчество художников, которые продолжают традиции прошлых лет и придают им современный лад. Узнав об этих талантливых грузинских художниках, я захотела познакомиться с их работами лично. Статья отразила множество разнообразных стилей и тем, которые художники экспериментируют, сохраняя при этом глубокие корни и наследие грузинской культуры. Благодаря Madloba.info, я узнала о многих интересных и талантливых художниках, чьи произведения отражают богатство и многогранность грузинского искусства. Это вдохновило меня и подтолкнуло к тому, чтобы включить в свои планы посещение галерей и выставок во время моей поездки в Грузию. Я хотела бы поблагодарить Madloba.info за предоставленную информацию о современных грузинских художниках и их вкладе в развитие искусства в Грузии. Я с нетерпением жду возможности увидеть их произведения и погрузиться в мир творчества и красоты, которые они создают.
  • B
    birzhan-07
    Автор статьи кажется большой любитель творчества и в особенности живописи! Такая интересная и объемная информация собрана даже по мнению тех, кто не особо разбирается в живописи) Я не являюсь большим поклонников данного вида искусства, но мне всегда было интересно смотреть и порой поражаться типа что здесь вообще автор имел в виду или что здесь особенного)
    1
  • G
    galina.gurikova
    Всегда интересно читать и изучать про культуру другой страны. Я плохо знакома с искусством грузинских художников, мне было интересно. Среди приведенных фамилий в статье, я знаю о двух. Творчество очень спорная тема. Кому-то нравится, кому-то - нет. Но знать творчество и стили нужно.
  • Д
    Данил
    Было очень интересно узнать о творчестве грузинских художников XX века. Как я мог не знать таких знаменитых художников, как Зураб Церетели, Нико Пиросманишвили и Левана Мосиашвили! Меня поразили яркие, красочные работы Церетели, а работы Пиросманишвили и Мосиашвили восхитили своей фантастической манерой изображения и запоминающейся цветовой гаммой 👍
  • Z
    zentsova.kristina
    Имя Зараба Церетели, конечно известно всем! Но обычно на этом познания людей о грузинских художниках ограничиваются. Я не исключение и очень рада возможности расширить свой кругозор в этом направлении. Жизнь и творчество Нико Пиросманишвили так задели меня, что я пошла гуглить “Бездетный миллионер и бедная с детьми” и “Актриса Маргарита”. Не могу сказать, что смогла оценить высоту искусства, возможно я “не доросла” до этого… Но сама история меня очень впечатлила.
  • S
    straliya
    Грузия - это страна, в которой чтут традиции и помнят историю. В живописи художников этой страны происходит тоже самое. Именно поэтому, картины грузинских авторов отличаются от других, в них присутствует свой колорит, эмоциональность и настроение. Талантливым людям нужно вдохновение, а в Грузии все для этого есть: неповторимая природа, чистый воздух и местные жители, полные доброты и любви.
  • T
    tatyana.popovva
    Ещё раз убеждаюсь, что большинство художников были несчастны. Несчастье, словно толкало их на творение, тем самым они полностью раскрывали свой талант и по сей день радуют нас своими работами, в которые вложили свою душу, любовь, настроение и, глядя на картины, это хорошо заметно. Вот это и есть настоящий талант. Биография всех художников интересна, но лично меня, особенно зацепила Нино Чакветадзе, тёплые, добрые образы её картин, заставляют вспомнить детство, такое беззаботное и слегка тревожное. Я получила огромное удовольствие от прочитанной статьи.
  • B
    bikteeva94
    В статье автор рассказывает о современных грузинских художников 20 века, об их биографиях, творчестве, и известных работах: Нико Пиросманишвили, Зураб Церетели, Джованни Вепхвадзе, Ладо Тевдорадзе, Нино Чакветадзе, Левана Мосиашвили. Про каждого их них можно прочитать в этой статье, кому это интересно.
  • V
    vponomareva383
    Ничего себе, даже подумать не могла, сколько в Грузии талантливых и живописных художников. Узнала о таком живописце как Джованни Вепхвадзе. На самом деле, очень много картин увидела в этой статье, которые могла бы приобрести. Уж больно они привлекательны. Очень бы хотела посетить галерею, в которойй они находятся.
  • D
    dasha.tarasova758
    Всегда удивляюсь,сколько в мире талантливых людей. Насколько они все разные,и все гениальные. У каждого художника картина что то значит. И из статьи мне понравились все писатели. Но, больше всех,зацепил Джованни Вепхвадзе. Его картины очень яркие и уютные. От них веет добром. Думаю,Я ещё и прочитаю парочку его книг,чтобы полностью окунуться в его историю.
  • V
    volobuevaanastasia331
    А меня до глубины души зацепила Нино Чакветадзе. Захотелось зарядиться от этих полотен, найти в них смысл бытия. Не зря ее привлекли психологи к работе над метафорическими картами. Действительно, если грустно и тяжело, достаточно пролистнуть пару картинок - прямо в интернете - и жизнь заиграет новыми красками. Мадлоба за интересные статьи!
  • В
    Влада
    Моему старшему сыну 9 лет, юный художник, читали статью вместе. Статья очень содержательная как по смыслу, так и по наполненности. Я сама обожаю творчество Зураба Церетели. Прочитав статью стало понятно, как страна ценит творчество своих талантов и дорожит ими. Меня восхищает всегда та страна, где сохраняется культурное наследие, где берегут его и ценят всем сердцем и духом. Если нет этого в сердце горожан, наследие не сохранится внутри страны, это великое воспитание.
  • И
    Ира
    Я не перестаю повторять, что, Грузия – страна талантов. В том числе и талантливых художников. Во всех работах художников присутствует своя особенность – в портретах изображенные люди имеют грузинские черты лица. Все работы по своему уникальны! Люди в картинках как будто излучают доброту… особенно понравилась работы Ладо Тевдорадзе и Нино Чакветадзе. Очень яркие и сочные картинки! Очень хотелось бы посмотреть эту всю красоту своими глазами…
    • B
      bikteeva94
      Было очень познавательно познакомиться с культурой с искусством двадцатого века, и сильных ее представителей! Ведь все эти личности принесли большой вклад в развитие своей страны и родины. Больше всего мне запомнилась история о Нико Пиросманишвили, это художник-самоучка!