უძველესი ქართული მხატვრობა და თანამედროვე მხატვრობის ფუძემდებელი ქართველი მხატვრები არიან.

ქართულ მხატვრობას საფუძველი ჩაუყარეს ტაძრის მხატვრობით დაკავებულ ოსტატებს. უფრო თანამედროვე ქართველ მხატვრებს შორის ყველაზე ცნობილია პრიმიტივისტი ნიკო ფიროსმანი.


გაეცანით ქართულ ტრადიციებს ფერწერაში⬇️

შინაარსი

ქართველი მხატვრების ნამუშევრები მართლაც უნიკალური და დასამახსოვრებელია.

და ეს ყველაფერი იმიტომ, რომ მათ შემოქმედებაში ოსტატებმა გამოიყენეს მდიდარი ფერის პალიტრა, რთული ორნამენტები და საოცარი სურათები. ქართული ნახატის კულტურა ნულიდან არ განვითარებულა.

ეს არის უზარმაზარი კულტურული ფენა, რომელიც მრავალი საუკუნის განმავლობაში გროვდებოდა და ივსებოდა და შემდგომში გადაეცა დღევანდელ თაობებს. დღესაც ყველას შეუძლია დატკბეს VII-XIII საუკუნეებში შექმნილი ფრესკების ბრწყინვალებით, რომლებიც ამშვენებს ქართული ეკლესია-მონასტრების კედლებს, უძველესი ხელნაწერები და ხატები. და ეს ყველაფერი არსებული პროგრესისა და კულტურული და ისტორიული მემკვიდრეობისადმი ფრთხილი დამოკიდებულების წყალობით. და ეს ყველაფერი არ არის, რითაც საქართველო შეიძლება დაიკვეხნოს.

შუა საუკუნეებში ხატების მხატვრობით დაკავებულნი ოსტატები მიჰყვებოდნენ ძველი, ელინისტური და ბიზანტიური სკოლების ტენდენციებს. ბიბლიური თემები და წმინდანთა ცხოვრება გამოიყენებოდა კედლის მხატვრობისთვის, ფრესკები ხშირად ასახავდნენ იესოსა და მოციქულების ფიგურებს.

უძველესი ქართული მხატვრობა

გარდა ამისა, ტრენდში იყო მოზაიკური ნახატები სხვადასხვა რელიგიურ თემაზე. კიდევ ერთი დიდი ხნის ტრადიცია არის ხელნაწერების გაფორმება ფერადი მინიატურებითა და ორნამენტებით. ნებისმიერი ამ განათებული ხელნაწერი შეიძლება ღირდეს ბედი.

ტრადიციული ქართული მინიატურა გარკვეული ფერის სქემის გამოყენებით შეიქმნა. მხატვრები იყენებდნენ წითელ-ყავისფერ და ალუბლის ჩრდილებს. ასევე შეგიძლიათ იპოვოთ ნამუშევრები, რომლებიც შესრულებულია ყვითელი საღებავის, სეპიისა და კობალტის გამოყენებით.

ყოველივე ზემოთქმული შეიძლება მივაწეროთ ტრადიციული ქართული ორნამენტების თავისებურებებს. მხატვრები, რომლებიც მიჰყვებოდნენ კონსტანტინოპოლის სკოლის ტრადიციებს, უფრო რბილ მასშტაბს იყენებდნენ მინიატურებთან მუშაობისას. მათ შორისაა ლურჯი, მწვანე და წითელი ფერებში. ფონისთვის ოსტატები ხშირად ირჩევდნენ ოქროსფერ ფერს.

თუ ამ საკითხს ფილოსოფიური კუთხით მივუდგებით, მარტივი ანალოგიის გაკეთება შეგვიძლია ხელოვნების ხიდთან შედარებით. წარსული ეპოქები მოქმედებს როგორც ერთი ნაპირი, ხოლო მეორე ნაპირი სხვა არაფერია, თუ არა აწმყო დრო. ხოლო ხიდი, ანუ ხელოვნება არის ცოცხალი კავშირი სულიერ სამყაროსა და დროის არ ეშინია ადამიანის კულტურულ მემკვიდრეობას შორის.

თანამედროვე მხატვრობაში ეს გამოიხატება იმით, რომ დღევანდელი ქართველი მხატვრები პატივს სცემენ და აგრძელებენ წინა თაობის ოსტატთა საუკეთესო ტრადიციებს. მათ ნამუშევრებში ასევე თვალყურს ადევნებენ მრავალფეროვან ექსპრესიულ საშუალებას, მდიდარ სურათებს და მრავალფეროვან ფერთა გადაწყვეტილებებს. ზოგიერთი ეყრდნობა ფერის, ტონისა და ტექსტურის ძალას. ეს უკანასკნელნი ცდილობენ იპოვონ ფორმის პლასტიკური სიცხადე.

საქართველოს ხელოვანები

ფერი და ტონი განიხილება ორგანიზების პრინციპად, რომელიც აერთიანებს ერთ თვალწარმტაცი სურათს. ქართული ხელოვნება ხასიათდება ტრადიციული ეროვნული ელემენტებისა და ევროპული სტილის დახვეწილი შერწყმით. ისევე როგორც მთელი კულტურა, იგი დაფუძნებული იყო ევროპული, არაბული, ანატოლიური, ოსმალეთის და შორეული აღმოსავლეთის კულტურების გავლენის ქვეშ. ამის მიზეზი საქართველოს საინტერესო გეოგრაფიული მდებარეობა იყო.

ქვეყანა მდებარეობს ევროპასა და აზიას შორის. მისმა ვექტორმა, რომელიც აერთიანებს ჩრდილოეთს, სამხრეთს, აღმოსავლეთს და დასავლეთს, მას მნიშვნელოვანი სავაჭრო პუნქტი აქცევს ისტორიულ აბრეშუმის გზაზე. სავაჭრო ურთიერთობების განვითარებამ, საკუთარ მდიდარ რესურსებთან ერთად, საბოლოოდ ჩამოაყალიბა კულტურების ერთიანობა.

მთელი მსოფლიო იცნობს ისეთი ცნობილი მხატვრების შემოქმედებას, როგორებიც არიან დავით კაკაბაძე, ლადო გუდიაშვილი და ელენა ახვლედიანი. ყველა მათგანი 20-იან წლებში პარიზში მუშაობდა. არანაკლებ ცნობილები არიან ასევე სერგეი ქაბულაძე, კორნელიუს სანაძე, გიგო გაბაშვილი, სიმონა ვირსალაძე. თითოეული მათგანი, სამართლიანად, არის მნიშვნელოვანი პიროვნება, რომელმაც უდიდესი წვლილი შეიტანა საქართველოს კულტურაში, მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეობის შემადგენელ ნაწილს.

ქართულ კულტურაში განსაკუთრებული ადგილი უკავია ლეგენდარულ პირველყოფილ მხატვარს ნიკო ფიროსმანიშვილს, ან როგორც მას ფიროსმანსაც უწოდებენ. ის არის ეროვნული გმირი, რომლის ნამუშევრები ხელოვნებათმცოდნეებისთვის ნამდვილ აღმოჩენად იქცა. ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა 1900 წელს ტფილისში, იყო თვითნასწავლი.

როგორც მისი კოლეგების უმეტესობა, ისიც სიღარიბეში ცხოვრობდა. მას ხშირად უწევდა წვნიანი თასისთვის ან ღამისთევის საწოლზე მუშაობა. როგორც ტილო თავისი ნახატებისთვის, ის იყენებდა ჩვეულებრივ ზეთის ქსოვილს, რომელიც ფარავს კაფეების მაგიდებს, ნაკლებად ხშირად მუყაოს და თუნუქის.

ფაქტია, რომ ტექნიკური ტილოზე დაფუძნებული ზეთოვანი ქსოვილი ადვილად იჭრებოდა და იღუნებოდა, ზეთი მასზე უპრობლემოდ ედო და მტკიცედ იჭერდა. ასეთი ცხოვრება უარყოფითად იმოქმედებს ნებისმიერი ადამიანის ჯანმრთელობაზე და არც ნიკო იყო გამონაკლისი. ტუბერკულოზით დაავადდა და გაურკვევლობაში გარდაიცვალა. იგი 1912 წელს გაიხსნა ფუტურისტმა მხატვარმა მიხაილ ლე-დანტუმ და ძმებმა კირილ და ილია ზდანევიჩებმა.

მათ პირველებმა შეადარეს მისი ნამუშევრები ცნობილი ფრანგი პრიმიტივისტის ანრი რუსოს ნახატებს. ბევრი ქართველი ხელოვანისთვის მისი შემოქმედება არა მხოლოდ შთაგონების წყაროა, არამედ წმინდა ხელოვნების ნიმუშია, რომელიც არ არის დატვირთული აკადემიური სტაგნაციით.

Картина Нико Пиросмани

ქართველი მხატვრების ნამუშევრები

ფიროსმანი . მის სახელს ულამაზესი ლეგენდა უკავშირდება. მისი თქმით, ერთ მხატვარს შეუყვარდა ბალერინა და გრძნობებით სავსემ მას ძალიან უჩვეულო საჩუქარი გადასცა უზარმაზარი რაოდენობის ფორთოხალი. ტურის დროს სასტუმროს წინ მოედანი, სადაც ის ცხოვრობდა, ციტრუსებით იყო მოფენილი.

ეს ამბავი მოგვიანებით ანდრეი ანდრეევიჩ ვოზნესენსკიმ გამოიყენა სიმღერის "Million Roses" ტექსტის დასაწერად, რომელიც მოგვიანებით შეასრულა ცნობილმა მომღერალმა ალა პუგაჩოვამ. მხოლოდ ფორთოხალი ავტორმა შეცვალა უფრო რომანტიული, მისი აზრით, ვარდებით.

თქვენ არ გჭირდებათ იყოთ ექსპერტი მხატვარი, რომ ისიამოვნოთ პრიმიტიული ხელოვნების საოცარი მაგალითებით. საკმარისია თბილისის ქუჩებში გასეირნება, სადაც მაღაზიებისა და დუხანების გარე კედლები მრავალი ნამუშევრებითაა შემკული.

ისინი ასახავს მრავალფეროვან საგანს: მდიდარ ქართულ ქეიფებს, რთველის პროცესს ან უბრალოდ პროდუქციის გამოსახულებებს. ეს ყველაფერი უსახელო მხატვრების ნამუშევრებია, რომელთაგან თითოეული შეიძლება ერთ დღეს ახალი ფიროსმანი გახდეს.

Works of Georgian painters
Реклама Consult.jpg
სტატიის შესაფასებლად.

20 комментариев

  • V
    viktoriadosmetova
    Насколько яркий и тёплый народ Грузии, настолько и яркое, тёплое и полное цвета его искусство.
    Как много материала для изучения тем, кто интересуется творчеством и живописью.
    Искусство Грузии определённо стоит Вашего внимания!
  • Е
    Елена
    Основы грузинской живописи были заложены мастерами, которые занимались храмовой росписью. В более близкие к нам времена самым знаменитым грузинским художником стал примитивист Нико Пиросмани. Также нельзя не упомянуть Ладо Гудиашвили и Давида Какабадзе, которые внесли огромный вклад в развитие современной грузинской живописи. Спасибо за увлекательный материал!
  • A
    alinakus1095
    Из Грузии привезли себе несколько картин, которые приобрели у местного дедушки-художника на небольшом фестивали. С виду картины достаточно банальны, но они такие яркие и красочные, как будто отображают весь грузинский менталитет. Грузины всегда ассоциируются с весельем, улыбками, шутками и танцами.
  • К
    Клара
    Какие же красивые картины под куполом грузинских традиций! Эта статья прекрасно демонстрирует, как народные обычаи и культурное наследие Грузии воплощаются в живописи. Каждая картина словно открывает перед нами окно в прошлое, погружая в атмосферу народных праздников, обрядов и повседневной жизни. Это истинное искусство, которое вдохновляет и приносит радость!
  • A
    arina.apple12
    Грузинское искусство удивляет своим изысканным сочетанием традиций и современности. Уникальное влияние различных культур ощущается в каждом произведении, делая его многогранным и увлекательным. Имена таких выдающихся художников, как Пиросмани, Какабадзе, Гудиашвили, страна напоминает о важности грузинского творчества. Такое богатство культурных влияний и талантов делает искусство Грузии поистине уникальным и привлекательным для знакомства.
  • J
    joydog2018
    Для меня всегда было большим вопросом то, как можно возвести такую красоту на такой высоте? Конечно, я понимаю, что использовались строительные леса и лестницы, но стоять по невообразимому количеству часов (иногда и с поднятой вверх головой) с руками навесу, да и ещë без права на ошибку - это огромнейший труд! Хотя многие возможно даже и не задумываются над этим вопросом, приходя в храм. Для них это просто красиво...
  • А
    Анастасия
    Из всей статьи для меня особняком стоит храмовая живопись, не знаю с чем это связано, с особой атмосферой в храме, али с их величественностью, только когда поднимаешь глаза и смотришь на эти красивые высокие своды, дух захватывает и забываешь сразу зачем и куда пришел... Очень красивое фотографии использованы в статье, жаль что их мало. Все таки православные храмы, не важно в какой стране они находятся - это удивительные произведения искусства.
  • E
    emilpetrosyan000
    Статья на madloba.info представляет древнюю грузинскую живопись и важных художников, которые сыграли роль в развитии современной живописи. Я узнала о грузинской живописи, которая имеет глубокие исторические корни и является важной частью грузинской культуры. Известные художники, такие как Нико Пиросмани и Эльдар Захаров, внесли значительный вклад в развитие грузинской живописи. madloba.info всегда является моим первым источником информации о Грузии, и я благодарна за такой обширный справочник-каталог. Я узнала о древней грузинской живописи и важных художниках, которые влияли на развитие современного искусства в Грузии. Если вы интересуетесь искусством и хотите узнать больше о грузинской живописи и выдающихся художниках, я настоятельно рекомендую обратиться к madloba.info и прочитать статью о древней грузинской живописи и грузинских художниках. Здесь вы найдете интересные факты и увлекательную информацию, которые помогут вам погрузиться в богатое искусство Грузии. Большое спасибо madloba.info за такую ценную информацию о Грузии!
  • Y
    yshorts0.078
    Я просто не могу нарадоваться тому, что узнала о грузинских традициях в живописи благодаря этой статье. Она погрузила меня в мир глубокого выражения, ярких оттенков и красивых композиций. Я почувствовала эмоции, которые передаются через каждую кисточку и каждый штрих. Грузинская живопись олицетворяет богатство и душу этой удивительной страны. Спасибо madloba.info за такую вдохновляющую статью!
  • А
    Аня
    Как только начала читать про апельсины для балерины, сразу пришла в голову аналогия с миллионом алых роз Пугачевой. А потом дочитала и точно, этот сюжет взят за основу в песне, только апельсины заменили розами. Поразила история жизни Пиросмани. Уличительная судьба. Такой гений и потрясающий художник и полная невзгод жизнь. Обидно. Сейчас при жизни многие бездари миллионы получаю, а гений Пиросмани умер в нищете..
  • Н
    Наталья
    Ох уж и не знала, что живопись можно увидеть даже просто гуляя по улицам Тбилиси. Очень удивила и растрогала история о художнике Нико Пиросманишвили, очень жаль его. Но и сейчас ведь не особо лучше... человека признают героем или гением или ещё кем-либо.. когда он уже умер. А автору огромное спасибо за новую для меня информацию.
  • Z
    zentsova.kristina
    Рада, что эта статья пополнила мою копилку знаний о культурной части прекрасной Грузии. Столько новых фамилий я увидела впервые и стало немного неловко, что рядом с ними была фраза о том, что их знает весь мир. Но теперь я тоже знаю и смогу достойно поддержать разговор на тему грузинского искусства. И даже смогу отличиться своим новым знанием, что на грузинской купюре изображена картина Какабадзе “Имерети — мать моя”!
  • B
    bikteeva94
    Если честно, я не увлекаюсь подобной темой. И особо не интересны такие детали, как цвета, фактура и многое другое! Традиционная грузинская миниатюра создавалась с использованием определенной цветовой гаммы, как и везде в других странах и национальностей! Кто увлекается живописью, будет очень интересно прочитать эту статью.
  • T
    tatyana.popovva
    Меня задела история об одном из талантливых художников- Нико Пиросманишвили.
    Как - то в статьях я уже знакомилась с его работами , но не читала о его бедной жизни. Холсты для картин он заменял клеенкой, иногда картоном, я если честно в шоке, он большой молодец, не унывал, а наоборот, искал методы и поверхности, на которые лучше ложились краски и творил,чтобы прокормиться и выжить. Но, к большому сожалению, Нико заболел и умер, не дождавшись славы. Многие удивляются, что даже в искусстве, в живописях они соблюдали традиции.. А как иначе, этим Грузия и отличается от многих стран.С древних времен и по сей день, не изменяют своим традициям.
  • S
    straliya
    В Грузии придерживаются традиций во всем, даже в искусстве. Основоположниками грузинской живописи были создатели фресок. На протяжении всего развития художественного искусства, на него оказывали влияние культуры Европы и Азии. Но не смотря на это, мастера придерживались своих традиционных приемов и применения цветовой палитры. Художественное искусство Грузии занимает достойное место в мировой культуре живописи.
  • N
    nataliaivanova0612
    Оказалось, что история культуры грузинского рисунка, имеет глубокие древние корни. Собственно говоря, как и история самой страны в целом. Учитывая, тот факт, что грузины очень бережно относятся к своей истории и к любому её проявлению. Нисколько не вызывает удивления то, что даже сегодня мы можем лицезреть уникальную грузинскую живопись в виде фресок в различных церквях и монастырях.
  • В
    Виктория
    Ух ты! Сколько же в Грузии по-настоящему талантливых людей! Мне безумно нравятся работы грузинских живописцев. Мне хочется разглядывать их долгое время, вед они так прекрасны. Также отмечу то, что большим плюсом в Тбилиси для меня является то, что наружные стены магазинов украшены множеством работ. Всегда, когда я гуляю, я очень радуюсь им.
  • G
    guralyukvladimir
    Почему то в этой статье представлена всего одна картина Нико Пиросманишвили. Хотелось бы посмотреть на работы других художников. По грузинской живописи можно сказать, что она уходит корнями 7-13 век. Даже сегодня можно увидеть фрески, посещая грузинские церкви и монастыри. Древние мастера и заложили основу грузинской живописи. Современные грузинские художники продолжают традиции древних мастеров.
  • М
    Марина
    Через определенные сферы искусства можно отследить не просто историю, а душевное развитие страны. Вот, Грузия, развивалась в живописи через церковные рисунки. И что мы имеем сейчас? Грузины смогли сохранить великое множество церквей разных исторических эпох. Они ничего не усложняли и до сих пор идут свой путь, даже в живописи. Очень интересно, спасибо Мадлоба.
  • И
    Ира
    Ничего себе! Даже в живопись у грузин есть свои традиции. Не перестаю удивляться как грузинский в любое дело вкладывают свою душу. И не важно это картина или салат, кино или музыка. И так приятно, что все это делается с душой и на долгую память. И я надеюсь, что благодарные потомки сохранят эту историю.