[დროებით დახურულია] კინოთეატრი რუსთაველი / Kinoteatr Rustaveli

gray stars
red stars
5.0
1 მიმოხილვა
  • აღწერა

თბილისის კინოთეატრი რუსთაველი, ისტორიისა და კულტურის დიდებული სიმბოლო, არის არქიტექტურული შედევრი, რომელიც განსახიერებულია რუსთაველის გამზირზე, საქართველოს დედაქალაქის სისხლძარღვში. 1939 წელს აშენებული ეს თეატრი არა მხოლოდ იკავებს ყოფილი მცველის ადგილსა და ისტორიულ კალუბნიას ეკლესიას, ის გახდა საგანძური, რომელიც აკავშირებს ქალაქის წარსულსა და აწმყოს.

ერთი წუთით გაჩერდით, რომ ისუნთქოთ ცნობილი ნიკოლოზ სევეროვის მიერ შექმნილი მის არქიტექტურაში დატყვევებული დროის სულისკვეთებით. იგრძენით, როგორ არის გადაჯაჭვული სტალინის ეპოქის მემკვიდრეობა მის პოსტკონსტრუქტივისტურ ხაზებში, გაფორმებული კლასიკური ელემენტებით. ეს არის ერთ-ერთი პირველი შენობა თბილისში, რომელიც ექსკლუზიურად კინოთეატრად აშენდა და მისი ყოველი კუთხე კინოს ბრწყინვალებაზე მეტყველებს.

იარეთ რუსთაველის გამზირზე და დააფასეთ ფასადის შემკული სკულპტურების ოსტატობა: კოლმეურნეობისა და მუშის გამოსახულებებიდან დაწყებული ქალის შვილთან ერთად გამოსახულებამდე. მოპირდაპირე მხარეს, ფურცელაძის ქუჩიდან მოგხვდებათ მთამსვლელის ქანდაკება - მისწრაფებისა და გამბედაობის სიმბოლო.

1988 წელს საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლად აღიარებული კინოს შენობა მრავალი ეპოქის ცოცხალ მოწმედ რჩება. მისი ინტერიერი, რომელიც განახლდა 1990-იანი წლების ბოლოს, გვთავაზობს ისტორიისა და ხელოვნების მდიდარ პალიტრას, რაც ყოველ ვიზიტს დროში მოგზაურობად აქცევს.

2018 წლის ივლისში სარემონტოდ დაკეტილი კინოთეატრი რუსთაველი ახლა აღდგენის პროცესშია. მისი ისტორიულ სიდიადეს დაბრუნება არა მხოლოდ შენობის აღდგენაა, არამედ ლეგენდის აღორძინებაც. ეწვიეთ მას, რომ გახდეთ ამ საოცარი ისტორიის ნაწილი და მიეცით საკუთარ თავს შესაძლებლობა ნახოთ, როგორ ცოცხლდება წარსული აწმყოში.

Კოპირების კოპირება
44.79998,41.69674
კოორდები კოპირებულია
Მისამართი
ანტონ ფურცელიძის ქ. 5, თბილისი, საქართველო
Ტელეფონი
+995 32 293 22 53
Ჩვენება
Სამუშაო გრაფიკი

ყოველდღიურად — 09:00 - 00:00

Ისინი საუბრობენ ენებზე
Русский
ქართული
English
მე ვარ მფლობელი სწორი უზუსტობა
1 მიმოხილვა
მიმოხილვის დატოვება.
  • W
    gray stars
    red stars

    В сентябре 1976 года мы провели время там, весело посидели, выпили и запели. Но в кино так и не сходили – решили экономить на Хванчкаре, Твиши, Алазани и так далее по списку. А сегодня мой детский друг переехал в небольшую комнатку в соседнем доме, в сторону Тбилиского моря, рядом с отцом. Это последний этап его земного пути.