ილია ჭავჭავაძის სახლ-მუზეუმი

მუზეუმი დაარსდა 1957 წელს და წარმოადგენს თბილისის მუზეუმების ეროვნული კავშირის სტრუქტურულ ქვედანაყოფს. მისი პროფილი მემორიალია. ეს სახლი 1902 წლიდან 1907 წლამდე გახდა ილია ჭავჭავაძისა და მისი მეუღლის ოლღა გურამიშვილის საცხოვრებელი. ჭავჭავაძემ თბილისში ცხოვრებისას რამდენიმე საცხოვრებელი მისამართი შეცვალა, მათ შორის მთაწმინდისა და სოლოლაკის რაიონებში. 1889 წლიდან 1901 წლამდე ჭავჭავაძე დის, ელიზავეტა საგინაშვილის სახლში ცხოვრობდა, სადაც გაზეთ „ივერიის“ რედაქცია იყო განთავსებული. 1900-იანი წლების დასაწყისში ჭავჭავაძემ გადაწყვიტა საკუთარი სახლის შესყიდვა და იყიდა მიწის ნაკვეთი პატარა ერთსართულიანი სახლით ანდრეევის ქუჩაზე (ახლანდელი გიორგი ჩუბინაშვილის ქუჩა, კორპუსი 22). თავდაპირველად შენობას პატარა ოთახები ჰქონდა, თუმცა მოგვიანებით ჭავჭავაძემ ორი ოთახი დაამატა და პროექტისთვის მიმართა მე-19 საუკუნის ცნობილ არქიტექტორს სიმონ კლდიაშვილს. ერთი ოთახი მისი კაბინეტი გახდა, მეორე კი მისაღები. სახლის მშენებლობაზე პასუხისმგებელი იყო სამოქალაქო ინჟინერი იაკობ ფრანგიშვილი. გარდაცვალებამდე ორი წლით ადრე ილია ჭავჭავაძემ შეადგინა ანდერძი, რომლითაც მთელი თავისი ქონება მეუღლეს ოლღა გურამიშვილს გადასცემდა, ხოლო მისი გარდაცვალების შემდეგ - ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების საკუთრებას. სახლ-მუზეუმი დაარსდა 1956 წლის 3 აგვისტოს და მდებარეობს ქ. გიორგი ჩუბინაშვილი, No22.