მეღვინე ანანოვის სახლი
- აღწერა
გრიბოედოვის ქუჩაზე რუსთაველის მეტროდან სულ რაღაც ხუთი წუთის სავალზე დგას მოკრძალებული, ერთი შეხედვით, სასახლე. იგი მდებარეობს ანდრეი ტუნებეგოვის ყოფილი სახლის პირდაპირ. სახლს რამდენიმე ძველი საფეხური უახლოვდება მეორე სართულზე. პირველი სართულის კედლები პირქუშ ყავისფერშია შეღებილი, ისევე როგორც მოპირდაპირე სახლი, თითქოს იგივე მხატვარი ცდილობდა ამ საღებავის ქვეშ ყოფილი ბრწყინვალების დამალვას. მაგრამ ეს გაპარტახებაც კი არ მალავს იმ მდიდარ ისტორიას, რომელსაც სასახლე მალავს.
მეზობლისგან განსხვავებით, ტუნებეგოვის სახლი უკეთ მოვლილი ჩანს. მაგრამ ანანოვის სასახლის ინტერიერი ერთი შეხედვით გასაკვირია. მხოლოდ მეორე სართულზე ასვლაა საჭირო და სრულიად განსხვავებული სურათი იხსნება თვალწინ: კედლები მორთულია ულამაზესი ნახატებით, რომლებიც ფარავს სივრცეს და ქმნის სიმშვიდისა და კომფორტის ატმოსფეროს. აქ გსურთ იხილოთ მრგვალი მუხის მაგიდა მწვანე ბაჟრით, სურნელოვანი ვაშლის ღვეზელით და, რა თქმა უნდა, დახვეწილი ღვინის ბოთლით. ბოლოს და ბოლოს, ღვინის გარეშე ეს სახლი სულ სხვა იქნებოდა.
მეღვინე ანანოვი აქ არა მარტო ცხოვრობდა, არამედ ღვინის ბიზნესსაც მართავდა, რომელიც ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი იყო იმერეთში. მე-19 საუკუნის ბოლოს მან დაიწყო ყურძნის მოყვანა, როგორც ადგილობრივი, ისე ევროპული ჯიშების გამოყენებით. მე-20 საუკუნის დასაწყისში მან ყურადღება გაამახვილა ფრანგულ ჯიშებზე და უკვე 1914 წელს დააარსა უდიდესი ვენახი. მისი ქარხნები, რომლებიც აშენდა ფრანგი და იტალიელი ოსტატების დიზაინით, განთქმული იყო თავისი ვრცელი მარნებით. პროდუქცია, მათ შორის ღვინოები, შამპანური და კონიაკი, ძალიან პოპულარული იყო საქართველოს საზღვრებს მიღმა.
ანანოვი არა მხოლოდ წარმატებული მეწარმე იყო, არამედ ქველმოქმედიც. სწორედ მისი სახსრებით 1905 წელს აშენდა მე-3 გოგონათა გიმნაზია, რომელიც მოგვიანებით 66-ე სკოლის სახელით იყო ცნობილი, დღეს კი მე-4 საავტორო სკოლა, რომლის არქიტექტურა ზღაპრულ ჰოგვორტსს მოგვაგონებს. ეს გასაკვირი არ არის, რადგან ტფილისში იმ დროს ბევრი შენობა იდუმალი და რომანტიული გამოიყურებოდა.
სამწუხაროდ, დღეს მეღვინე ანანოვის სახლი კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლთა ნუსხაში არ არის შეტანილი და რესტავრაციას საჭიროებს. ფასადზე არსებული ბზარები მრავალწლიან უყურადღებობაზე მიუთითებს და ის, როგორც თბილისის სხვა მრავალი ისტორიული ნაგებობა, ელოდება განაჩენს: აღდგენას ან სამუდამოდ გაქრობას.
-
Iiraklymkrtchan
В своих недавних прогулках по Тбилиси я посетил один из самых интересных и значимых исторических домов города — Дом винодела Ананова. Этот дом, расположенный в живописном районе столицы, является не только важным архитектурным памятником, но и символом богатой винодельческой традиции Грузии.
Дом винодела Ананова был построен в конце XIX века и сразу стал известен благодаря своему владельцу, выдающемуся виноделу и меценату Ананову. Архитектура дома сочетает в себе элементы модерна и эклектики, что придаёт зданию особый шарм и изящество. Фасад украшен декоративными элементами, резными балконами и арочными окнами, что делает дом одним из самых привлекательных зданий в Тбилиси.
Одной из главных особенностей дома является его винный погреб, который сохранился до наших дней. Винный погреб Ананова — это настоящее сокровище, где можно увидеть старинные бочки и оборудование для производства вина. Этот погреб напоминает о долгой и богатой истории грузинского виноделия, которая насчитывает несколько тысячелетий.
Внутренние помещения дома впечатляют своей роскошью и утончённостью. Высокие потолки, мраморные лестницы и изысканная мебель создают атмосферу уюта и комфорта. Каждая комната оформлена с большим вкусом и вниманием к деталям, что позволяет ощутить дух прошлого и прикоснуться к истории.
Дом винодела Ананова также известен своими великолепными интерьерами, украшенными фресками и произведениями искусства. В просторных залах и гостиной можно увидеть работы известных грузинских художников, что придаёт дому особый культурный статус. Здесь часто проходили светские приёмы и мероприятия, которые собирали представителей культурной и деловой элиты города.
Сегодня Дом винодела Ананова является популярным туристическим объектом и культурным центром. -
Ffilipiliev824
Дом винодела Ананова для меня одно из немногих исключений, когда в атмосфере музейной роскоши каким-то образом присутствует домашний уют, который, правда, начинается не сразу. Лично я там пока не был, но смотрел видеообзор и мне очень понравилось. Понравилось и само убранство и личность Ананова вызвала уважение тем, на что он жертвовал часть своих доходов. С удовольствием посещу, надеюсь, в скором времени.