გიორგის სახელობის ეკლესია კახეთში, ვეჯინში

На дороге к замку присутствует нечто волшебное. Сердце замирает, когда видишь это место, поросшее временем. Камни не говорят вслух, но их тишина многозначительна. Здесь чувствуешь себя частью чего-то большего, вплетённой в историю. Атмосфера здесь словно оковы времени, из которых не хочется вырываться. Просторы вокруг наполняют душу покоем, как будто сама земля шепчет тебе свои древние тайны.

ეს პატარა სამლოცველო ასე სავსე სიყვარულითა და სიმშვიდით, რომ აიდორბებს გულს და გააღვიძებს სურვილს ჩაფიქრდე ცხოვრებასა და სულიერებაზე.

Каменные стены, напрочь пропитанные историей, словно шёпот древности на языке булыжника. Пройдя через узкий вход, я ощутила на себе первые прохладные дуновения утреннего ветра. Здесь каждый камень дышит и хранит молчание веков. Ошеломляющая тишина и особая аура заставили забыть всё мирское и погрузиться в мысли о вечности. Один взгляд на разрушенную южную часть и фантазия сама дорисовывает былую красоту. Этот уголок — настоящее сокровище для тех, кто ищет вдохновение и покой.

The charm of this ancient site is somewhat overshadowed by its condition. Its rustic beauty is undeniable, yet I felt a sense of neglect. The history seems to echo through its stones, but the southern ruins left me pondering what has been lost to time. The entrance on the western wall is intriguing but not very welcoming. An experience worth having, if only for a reflective moment, but don't expect much guidance or comfort here.

The place feels like stepping into a timeless embrace, where ancient stones whisper stories of centuries past. Despite its partially ruined state, the atmosphere evokes a profound sense of peace and reflection. The play of light through the narrow windows creates a serene dance of shadows, enhancing the sacredness of the moment. It's a space where history and spirituality intertwine, offering a brief escape into tranquility.

ძლიერ დაზიანებულ ეკლესიას რეაბილიტაცია ჩაუტარდა 2018 წელს. რეაბილიტაციის ფარგლებში გამაგრდა საძირკველი, ხელახლა მოეწყო კარნიზები შირიმის ქვით, გადაეწყო სუსტი და გამოქარული ნაწილები, აღდგა საპირე წყობა, აღდგა კონქი და კამარა შერჩეული რიყის ქვით, სახურავზე დაიგო ღარიანი კრამიტი, მოეწყო იატაკი ქართული აგურით.