მე-13 ასურელი მამების მიერ დაარსებული გარეჯის მონასტერი ერთ-ერთი ყველაზე იდუმალი და ლამაზი ადგილია საქართველოში.
გარეჯის მონასტრის გამოქვაბულის კომპლექსი საქართველოს ერთ-ერთი მთავარი ღირსშესანიშნაობაა.
მათთვის, ვისაც საქართველოს ულამაზესი ადგილების ნახვა სურს, ეს ძეგლი აუცილებელია.
საქართველოს ღირსშესანიშნაობები განსხვავებულია, მაგრამ დავით გარეჯის სამონასტრო გამოქვაბულის კომპლექსი ქვეყნის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი რელიგიური ცენტრია. გარდა სულიერი ნაწილისა, ისტორიის მოყვარულებს აქაც ექნებათ სანახავი.
მდებარეობა: კახეთის რაიონი, საგარეჯოს მუნიციპალიტეტი. თუ იქ მანქანით აპირებთ მისვლას, მაშინ თბილისიდან სამხრეთ-აღმოსავლეთით 60-70 კმ უნდა გაიაროთ გარეჯის გორაკისკენ.
ეს მონასტერი უკვე პატივცემული ასაკისაა, რადგან მისი დაარსების თარიღი VI საუკუნის I ნახევარია. იგი დაიწყო 13 ასურელ მამათაგან ერთ-ერთმა – დავითმა. ასე ეძახიან ქართული მონაზვნობის ფუძემდებელს, რომლებიც სირიიდან საქართველოში სწორედ VI საუკუნეში ჩამოვიდნენ და სხვადასხვა მიმართულებით გაიფანტნენ, მქადაგებლები გახდნენ. შესაბამისად, ამ ადგილს ადგილობრივები განსაკუთრებულ პატივს სცემენ.
მაგრამ თავდაპირველად დავითი არ აპირებდა უზარმაზარი მონასტრის აშენებას. ყველაფერი იმით დაიწყო, რომ ამ ადგილებში თავის სტუდენტ ლუკიანესთან ერთად მივიდა და გამოქვაბულში დასახლდა. ფაქტობრივად, დავით ლაურუსის სახელი მონასტერს მოგვიანებით მისი დამაარსებლის პატივსაცემად მიენიჭა.
პატარა გამოქვაბულიდან დაიწყო უზარმაზარი მონასტერი, რომელმაც ისეთ ზომას მიაღწია, რომ სამონასტრო ცხოვრების ცენტრად იქცა.
მონაცემებით, კომპლექსი 12-მდე მონასტერს მოიცავდა, რაც ქრისტიანობისთვის ძალიან სიმბოლურია. მაგრამ გარეჯის შემსწავლელი მეცნიერი გ.ჩუბინაშვილი აღნიშნავს, რომ წყაროებში არსებული მონაცემები საკმარისია მხოლოდ 7 მათგანის გასაცნობად.
მაგრამ სხვა მეცნიერი, პლატონ იოსელიანი (საქართველოს სამოქალაქო და საეკლესიო ისტორიის მკვლევარი) უფრო შორს წავიდა თავის კვლევაში და აღწერა კომპლექსის დარჩენილი 11 მონასტერი: ბერთუბანი, ვერანგარეჯა, დოდო, იოანე ნათლისმცემელი, თეთრ-სენაკები, მაგაზანა თუ მღვიმე. , კოლაგორი, მოხატული და პირუკუღმარი, ჭიჩხითური , წამებული.
ზოგიერთი მათგანის არსებობა მოხსენიებულია ქართველი პოეტის ვახტანგ VI-ის შემოქმედებაშიც, კერძოდ, ლავრ დავითის, ბერთუბანის, დოდოს, ნათლისმცემლის, ჩიჩხიტურის და წამებულის.
ასევე აღნიშნულია, რომ იმ პერიოდის ადმინისტრაციული დაყოფის მიხედვით, მონასტრების მდებარეობა საკმაოდ რთული იყო, ვინაიდან ისინი რეგიონის სამხრეთ საზღვარზე მდებარეობდნენ. ალბათ, სწორედ ამ მდებარეობამ დააყენა მონასტერი თავდასხმების შემთხვევაში თავდაცვის პირველ ხაზზე. ეს შეიძლება იყოს იმის მიზეზი, რომ მღვიმეების გადასასვლელების ქსელი საკმაოდ სწრაფად ჩამოყალიბდა და ფართო ტერიტორია მოიცვა.
დავუბრუნდეთ მონასტრის მნიშვნელობას რელიგიური და კულტურული თვალსაზრისით, ყურადღება უნდა მიაქციოთ იმ ფაქტს, რომ XII საუკუნის დასაწყისში მთელი დავით გარეჯის სამონასტრო კომპლექსი გადავიდა სამეფო ოჯახის ხელში. სავარაუდოა, რომ ამ გზით დავით აღმაშენებელი დაეხმარა განვითარებას. მხარდაჭერის ერთ-ერთი საშუალება ის იყო, რომ მონასტრები გაათავისუფლეს სახელმწიფო გადასახადის გადახდის ვალდებულებისაგან.
ამავე დროს, 12-13 საუკუნეებში, მონასტრის აგების მწვერვალი მოდის, რაც სრულიად ემთხვევა საქართველოს კულტურულ-პოლიტიკურ აღზევებას.
სწორედ მაშინ შეიმუშავა მონასტერმა სამონასტრო ცხოვრების მარეგულირებელი წესდება და ასევე შექმნა ფრესკული მხატვრობის სკოლა.
და ყველაფერი კარგად იქნებოდა, მხოლოდ 1265 წელს ბერკე ხანმა მონღოლთა ჯარის სათავეში ჩაატარა დარბევა და გაანადგურა სამონასტრო კომპლექსი მთელ მის შემოგარენთან ერთად.
მაგრამ დროთა განმავლობაში კომპლექსი აღადგინეს და მე-14 საუკუნის პირველ ნახევარში, გრიგოლ V ბრწყინვალეს მეფობის დროს, კვლავ დაიკავა თავისი დაკარგული პოზიცია, როგორც ლიდერი პოლიტიკურ და ეკონომიკურ ცხოვრებაში. მტკიცებულებაა, რომ მონასტრის მსახურები გავლენას ახდენდნენ ქვეყნის სახელმწიფო და რელიგიური საქმეების მართვაზე.
ასეთი ცხოვრება დიდხანს არ გაგრძელებულა და იმავე XIV საუკუნის ბოლოს თემურლენგის ხშირი თარეშის გამო აქ სამონასტრო მოღვაწეობა შეწყდა. ხოლო XV საუკუნის I ნახევარში, კერძოდ 1424 წელს, იმპერატორმა ალექსანდრე I-მა მონასტერი პატრიარქს გადასცა. სვეტიცხოვლის საკათედრო ტაძარი მცხეთაში.
ორიოდე საუკუნის შემდეგ, 1616-1617 წლებში, სპარსელებმა მოაწყვეს ლაშქრობები, რამაც მნიშვნელოვანი დარტყმა მიაყენა დავით გარეჯის სამონასტრო ცხოვრებას. ყველაფერი ნორმალურად დაბრუნდა მხოლოდ 1639 წელს თეიმურაზ I-ის მეფობის დროს. შემდეგ აღადგინეს არა მხოლოდ თავად მონასტერი, არამედ ბერების დაქვემდებარებაში მყოფი სოფლებიც და ამ დასახლებების მცხოვრებნი მონასტერნი იყვნენ. ეს ცხოვრება მე-19 საუკუნის ბოლომდე გაგრძელდა.
მოდით ახლა უფრო დეტალურად განვიხილოთ არქიტექტურა.
სავარაუდოა, რომ გარეჯის კომპლექსის მონასტრების იმიჯზე ზეგავლენა იქონია სამეფო საგვარეულოს მიკუთვნებამ, იერარქიაში სტატუსმა. მთავარ ოთახებში ტრადიციული სიმარტივის კვალი არ არის. სატრაპეზო და ეკლესიები ასხივებს დიდებულებას, მასშტაბებს და თავისუფლებას. ამ მასშტაბის შთაბეჭდილებას აძლიერებს კედლის მხატვრობა.
კედლებს ამშვენებს გამოჩენილი მფარველებისა და სპონსორების პორტრეტები, რომლებსაც წარმოადგენენ ქართველი მეფეები, როგორიცაა თამარა და მისი ვაჟი გიორგი IV, დემეტრე II თავგანწირული და სხვა.
უფრო მეტიც, მონასტრის განვითარებაში წვლილი შეიტანეს შემომწირველთა ბევრად მეტი პორტრეტი, ვიდრე წმინდანთა გამოსახულებები. ეს აჩვენებს გადახვევას ბიზანტიაში დამკვიდრებული ტრადიციებისგან.
მხატვრობაში გამოკვეთილია სახეები, რომლებიც ხასიათდება საეკლესიო მხატვრობაში უჩვეულო დინამიზმითა და ექსპრესიულობით. ეს განსაკუთრებით კარგად არის წარმოდგენილი დავით გარეჯელის ცხოვრებიდან სცენებში, რომლებიც ჩანს ცენტრალურ ტაძარში.
ხოლო ფეოდალიზმის დასასრულისთვის მონასტრები დაკავშირებული იყო საგუშაგოებთან, ასევე სასიგნალო კოშკებთან. სამწუხაროდ, ისინი დღემდე არ შემორჩენილა, მხოლოდ ნანგრევებია შემორჩენილი.
მაგრამ არის რაღაც, რაც ჩვენამდე მოვიდა დროთა განმავლობაში. ეს არის XVII-XVIII საუკუნეების თაბაშირის ჩამოსხმა გამოქვაბულების კედლებზე.
და გასაკვირი არ არის, რომ დავით გარეჯის კომპლექსში ამდენი ნამუშევარია შემონახული, რადგან მოღვაწეობდნენ ონოფრე გარეჯელი (XII ს.), დემეტრე I, ონოფრე მაჭუტაძე (17-18 სს.), სულხან-საბა ორბელიანი, ბესარიონ ბარათაშვილი-ორბელიშვილი. აქ ნიკოლოზ ჩერქეზიშვილი (XVIII ს.), გაბრიელ საგინაშვილი (XVIII ს.), გრიგოლ დოდორკელი, ანტონ I, ტიმოტე გაბაშვილი, გაბრიელ მცირე და სხვები. თითოეული მათგანი აქ მუშაობდა თავის სამეცნიერო ნაშრომებზე, სხვადასხვა კრებულების შექმნაზე. ამიტომაც იყო მონასტერი განთქმული მდიდარი წიგნის ფონდით.
ამ კომპლექსის შესახებ უსასრულოდ შეგიძლიათ წაიკითხოთ, მაგრამ ჯობია მოხვიდეთ და ნახოთ. ასე რომ, არ დაგავიწყდეთ დავით გარეჯის დამატება თქვენს "რა უნდა ნახოთ საქართველოში" სიაში.
11 комментариев
შედით კომენტარის დასატოვებლად
Как незаметно спрятался Монастырь Гареджи в горах, как комфортно уместился там.
Монастырь похож на запутанный лабиринт, полный тайн и секретов, средневекового волшебства.
Как незаметно спрятался Монастырь Гареджи в горах, как комфортно уместился там.
Монастырь похож на запутанный лабиринт, полный тайн и секретов, средневекового волшебства.