დიდი წყალსაცავები, რომელთა მონახულება შესაძლებელია საქართველოში. შაორის წყალსაცავი.
შაორის წყალსაცავის თავისებურება ის არის, რომ იგი ივსება არა მხოლოდ მდინარის წყლებით, არამედ მიწისქვეშა. შაორის გარშემო მრავალი კარსტული გამოქვაბული და ტბაა. მიმდებარედ წყალსაცავი უხვად არის გარშემორტყმული ტყის ქედით, სადაც უნიკალური ხეები იზრდება, ტყეებში კი სოკოს დიდი რაოდენობაა.
XIX საუკუნის 50-იან წლებში აუზზე მდინარე შაორზე ჰიდროელექტროსადგურის მშენებლობა დაიწყო. ჰესის წყალმომარაგების მიზნით გადაწყდა მდინარე შაორის დამბები. ასე გაჩნდა წყალსაცავი მდინარის აუზში, რომლის ფართობია 9,2 კმ², მაქსიმალური სიღრმე 14,5 მეტრი. წყალსაცავი ივსება არა მხოლოდ მდინარის წყლით, არამედ მიწისქვეშა წყლებით (მინერალური წყაროების ჩათვლით), აგრეთვე მიმდებარე ტერიტორიებზე (ძროხისთვალა, ქვახეთქილა, ხვრელეთი და სხვ.) მდებარე ვოკლუზებით.
შაორი
შაორის აუზის ირგვლივ (ფართი 180 კმ²) არის დიდი რაოდენობით კარსტული ძაბრები და ჭაბურღილები, რომელთა სიღრმე 5-დან 15 მეტრამდე მერყეობს. ასევე არის კარსტული გამოქვაბულები, მიწისქვეშა დარბაზებით ჯერ არ არის გამოკვლეული. წყალსაცავის კაშხლიდან სოფელ ნიკორწმინდამდე მიწისქვეშა კარსტული ტბაა.
ორმოს ირგვლივ აღმართულია ტყით დაფარული ნაქერალას ქედი და მთა საწალიკი. მათზე გამწვანებულია უნიკალური კორომები წიფლის ხეებითა და კავკასიური სოჭით, ასევე შერეული, ფოთლოვანი ტყეებით. ტყეებში ბევრი სხვადასხვა სოკოა: კეისრის სოკო, ნამდვილი სოკო, ჩვეულებრივი შანტერელი, ნაცრისფერი რუსულა და ვარდისფერი რუსულა, ასპენის სოკო. ბოლო წლებში შემუშავდა შაორის განვითარების გეგმა, რომელიც ითვალისწინებს შაორის წყალსაცავის მიმდებარე ტერიტორიაზე ტურისტული და რეკრეაციული კომპლექსის მშენებლობას.
მდებარეობა: რაჭის ქედი, შაორის აუზის სამხრეთ-დასავლეთი ნაწილი.
მანძილი: დან ამბროლაური - 20 კმ, თბილისიდან – 275 კმ.
სიმაღლე ზღვის დონიდან: 1100-1200 მ.
რელიეფი: მთიანი.
კლიმატი: საშუალო მთებისთვის დამახასიათებელი. ზამთარი ხასიათდება მაღალი და გრძელი თოვლის საფარით. იანვრის საშუალო ტემპერატურაა -4,2°C. ზაფხული გრილია, ხასიათდება ყოველდღიური ტემპერატურის დიდი ამპლიტუდით. ივლისის (ყველაზე ცხელი თვე) საშუალო ტემპერატურაა 17,5°C.
ოთხ წლიური ნალექი: 1300-1800 მმ.
შაორის წყალსაცავი საოცარი ადგილია, რომელიც საქართველოში მდებარეობს და არა მხოლოდ ელექტროენერგიის წყაროა, არამედ ბუნების თვალწარმტაცი კუთხეც. წყალსაცავის ერთ-ერთი უნიკალური თვისება ის არის, რომ იგი ივსება არა მხოლოდ მდინარის წყლებით, არამედ მიწისქვეშაც. მის გარშემო ბევრი კარსტული გამოქვაბული, მიწისქვეშა ტბა და წყაროა, რაც ამ ადგილს კიდევ უფრო საინტერესოს ხდის ტურისტებისა და მოგზაურებისთვის.
წყალსაცავი მდებარეობს შაორის აუზის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში, ზღვის დონიდან 1100-1200 მეტრის სიმაღლეზე. ეს არის მთიანი ტერიტორია შუა მთების ტიპიური კლიმატით. ზამთარში არის მაღალი და გახანგრძლივებული თოვლის საფარი, ხოლო იანვრის საშუალო ტემპერატურა -4,2 ° c. ზაფხული ამ მხარეში არის გრილი, ყოველდღიური ტემპერატურის დიდი ამპლიტუდით, ხოლო ივლისის საშუალო ტემპერატურა, ყველაზე ცხელი თვე, არის 17,5 ° c. მისი შემოგარენი მდიდარია ტყეებით, სადაც იზრდება უნიკალური ხეები, როგორიცაა მუხა და წიფლის ხეები, ასევე ტყის მცენარეების იშვიათი სახეობები. ამ რეგიონის ტყეები ასევე ცნობილია დიდი რაოდენობით სოკოთი, როგორიცაა კეისრის სოკო: წითურები ნამდვილია, შანტელები ჩვეულებრივია, ნედლი კბილებიანი ნაცრისფერი და ნედლი კბილებიანი ვარდისფერი, რომელთა შეგროვება შესაძლებელია მთელი ზაფხული და შემოდგომა. წყალსაცავი პოპულარული ადგილია სხვადასხვა გარე საქმიანობისთვის, როგორიცაა თევზაობა, პიკნიკები, მთებში ლაშქრობა, ასევე ზამთრის სპორტი, როგორიცაა თხილამურები და სნოუბორდი. თვალწარმტაცი ბუნებისა და უნიკალური ჰიდროლოგიური რეჟიმის გამო, შაორის წყალსაცავი იზიდავს ბევრ ტურისტს მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხიდან.
მდინარე შაორის აუზში ჰიდროელექტროსადგურის მშენებლობის დასაწყისი xix საუკუნის 50-იან წლებში ჩაეყარა. ჰესი-ა-ს წყლით უზრუნველსაყოფად, მათ მდინარე შაორის კაშხალი გადაწყვიტეს. ამრიგად, მდინარე შაორის აუზში გამოჩნდა წყალსაცავი, რომლის ფართობია 9,2 კმ2, რომლის მაქსიმალური სიღრმე 14,5 მეტრს აღწევს. წყალსაცავის შევსება ხდება არა მხოლოდ მდინარის წყლით, არამედ მიწისქვეშა წყლებით, მათ შორის მინერალური წყაროებით, ასევე მიმდებარე ტერიტორიებზე განლაგებული ვაკლუსებით, როგორიცაა ძროხისწყალა, კვახეთკილა, ხვრელეთი და სხვა. გარდა ამისა, წყალსაცავის მახლობლად შეგიძლიათ მოინახულოთ მრავალი საინტერესო ღირსშესანიშნაობა, მაგალითად, გამოქვაბულის ქალაქი უფლისციხე, რომელიც წყალსაცავიდან რამდენიმე კილომეტრში მდებარეობს. ეს უძველესი ქალაქი ძვ.წ. IV საუკუნეში აშენდა და საქართველოს ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ისტორიული ძეგლია. წყალსაცავის სიახლოვეს არის მრავალი ტაძარი და მონასტერი, რომლებიც აშენდა სხვადასხვა დროს და აქვთ საკუთარი უნიკალური არქიტექტურა და ისტორია. ზოგიერთი მათგანი, მაგალითად გელათის მონასტერი, შეტანილია იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში.
იქვე შეგიძლიათ იპოვოთ მრავალი მინერალური წყარო, რომლებიც ცნობილია სამკურნალო თვისებებით. მაგალითად, ნაბეგლავის წყარო საქართველოს ერთ-ერთ ყველაზე ძვირფას წყაროდ ითვლება, მინერალებისა და კვალი ელემენტების მაღალი შემცველობის გამო.
წყალსაცავი და მისი შემოგარენი ნამდვილი სამოთხეა გარე ენთუზიასტებისთვის. მეთევზეებს შეუძლიათ ისარგებლონ თევზის მდიდარი მრავალფეროვნებით, რომლებიც ცხოვრობენ წყალსაცავსა და მდინარეში, მათ შორის კობრი, პაიკი, რუდი და ქორჭილა. მთებში ლაშქრობის მოყვარულებს შეუძლიათ საცალიკის მთაზე ასვლა, რომელიც საქართველოს ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი მწვერვალია. ზამთარში არის სათხილამურო კურორტი სხვადასხვა ბილიკებით დამწყებთათვის და გამოცდილი მოთხილამურეებისთვის. წყალსაცავი არა მხოლოდ მდინარის წყლებით არის სავსე, არამედ მიწისქვეშაც, რაც მას უნიკალურს ხდის. გარდა ამისა, აუზის გარშემო ბევრი ნიჟარა და ჭაა, რომელთა სიღრმემ შეიძლება 15 მეტრს მიაღწიოს. კარსტული გამოქვაბულები ასევე მდებარეობს ამ თვალწარმტაც ადგილებში, სადაც მიწისქვეშა დარბაზები ჯერ არ არის შესწავლილი. კიდევ ერთი საინტერესო ფაქტი ისაა, რომ წყალსაცავის კაშხლიდან სოფელ ნიკორწმინდამდე მიწისქვეშა კარსტული ტბაა. ეს ადგილი ცნობილია თავისი სილამაზითა და საიდუმლოებით და ბევრი ადამიანი მოდის აქ, რათა დატკბეს თავისი უნიკალური ატმოსფეროთი.
ზოგადად, შაორის წყალსაცავი და მისი შემოგარენი წარმოადგენს ბუნებისა და კულტურის უნიკალურ კუთხეს, რომელიც იმსახურებს ყურადღებას როგორც ადგილობრივი მაცხოვრებლების, ასევე სხვა ქვეყნების ტურისტების მხრიდან.
ამრიგად, წყალსაცავი და მისი შემოგარენი უნიკალური ადგილია აქტიური და პასიური გარე დასვენების მოყვარულთათვის. თუ მოგწონთ თევზაობა, პიკნიკები, ლაშქრობა მთებში ან ზამთრის სპორტი, მაშინ ამ ადგილის მონახულება ნამდვილად ღირს. გარდა ამისა, დაგეგმილია ტერიტორიაზე ტურისტული და რეკრეაციული კომპლექსის აშენება, რაც კიდევ უფრო გააფართოვებს დასვენებისა და გართობის შესაძლებლობებს.
ვიმედოვნებთ, რომ ეს სტატია თქვენთვის სასარგებლო და საინტერესო აღმოჩნდა. თუ თქვენ გაქვთ რაიმე შეკითხვა, კომენტარი ან გსურთ გაუზიაროთ თქვენი ვიზიტის გამოცდილება, ნუ მოგერიდებათ დატოვოთ თქვენი შეტყობინებები სტატიის ქვეშ. მოხარული ვიქნებით კომუნიკაცია და უპასუხეთ თქვენს ყველა კითხვას!
30 комментариев
შედით კომენტარის დასატოვებლად
Очень живописное место)
ко ещё на грузинской земле неизведанных мест.Еще много предстоит открыть и узнать.
50-ых годах XIX века на бассейне реки Шаори началось строительство гидроэлектростанции. Для обеспечения ГЭС-а водой решили запрудить реку Шаори. Так появилось в котловине реки водохранилище, площадь которого составляет 9,2 км², максимальная глубина 14,5 метра. Водохранилище пополняется не только речной водой, но и подземными водами (в том числе и минеральными источниками), а также воклюзами, находящимися на окрестных территориях (Дзрохиствала, Квахеткила, Хврелети и др.).
Большие водохранилища, которые можно посетить в Грузии. Шаорское водохранилище.
Особенность Шаорского водохранилища в том, что оно наполняется не только речными водами, но и подземными. Вокруг Шаори множество карстовых пещер, озер под землей. В окрестностях водохранилище обильно окружает лесной хребет, где растут уникальные деревья, а в лесах огромное количество грибов.
В 50-ых го
В 275 км от Тбилиси, на бассейне реки Шаори в 1950-х началось строительство
ГЭС. Для обеспечения ГЭС-а водой решили запрудить реку Шаори. Так появилось водохранилище, пополняющееся не только речной водой, но и подземными водами.
Вокруг много воронок и колодцев, глубиноц 5-15 метров. Есть карстовые пещеры с подземными залами. От дамб до деревни Никорцминда – подземное карстовое озеро.
Вокруг котлована – хребет Накерала и гора Сацалики. В рощах и хвойных лесах много разных грибов. Вот туда сейчас, по грибы!!!)