საუკეთესო მუზეუმები საქართველოში. ილია ჭავჭავაძის სახელმწიფო მუზეუმი ყვარელში.
ყვარელში ილია ჭავჭავაძის სახელმწიფო მუზეუმი საკმაოდ დიდი მუზეუმია. აქ არის დაბალი კოშკი, თავად სახლი და ილია ჭავჭავაძის სახელობის საგამოფენო დარბაზი. აქ შეგიძლიათ ნახოთ ილიასა და მისი ოჯახის სამახსოვრო ნივთები, არა მხოლოდ ილიას ხელნაწერი ტექსტები, არამედ სხვა ფიგურები, საყოფაცხოვრებო ნივთები, იარაღი და მრავალი სხვა.а
სამუზეუმო კომპლექსი მოიცავს საოჯახო კოშკს, საცხოვრებელ კორპუსს და ქართველი მწერლისა და საზოგადო მოღვაწის, "საქართველოს დაუცხრომელი მეფის" ილია ჭავჭავაძის (1837-1907) საგამოფენო დარბაზს.
მუზეუმში დაცულია ილიასა და მისი ოჯახის წევრების მემორიალური ნივთები, ხელნაწერები, მის მიერ დაარსებული ჟურნალ-გაზეთების ნაკრები, საყოფაცხოვრებო ნივთები, XVIII-XIX საუკუნეების იარაღი, ავეჯი, ქართველი და უცხოელი საზოგადო მოღვაწეების ხელნაწერები, ილიას ნამუშევრების თემატიკაზე შექმნილი ნახატები, მდიდარი ფოტოგრაფიული მასალები და საარქივო დოკუმენტები, ილიას ნაწარმოებების გამოცემები სხვადასხვა ენაზე.
ილია ჭავჭავაძე პენსიონერი ოფიცრის, თავადი გრიგოლ ჭავჭავაძის ოჯახში დაიბადა. დედა გარდაიცვალა, როდესაც ის 10 წლის იყო, მამა კი 15 წლის. პოეტის პირველი ლექსი, "ყვარლის მთები", რომელიც პოეტის გარდამავალ ხანას ასახავს, გარკვეული გაგებით იყო" გარდამავალი რიტუალი", მისი პიროვნული სიმწიფის ჩამოყალიბების ნიშანი. 1848 წელს ილია ჭავჭავაძე სწავლობდა რაიევსკის ერთ-ერთ საუკეთესო კერძო პანსიონში. 1851 წელს სწავლის გასაგრძელებლად ილია გადავიდა თბილისის გიმნაზიის მეოთხე კლასში. 1857 წლიდან ილია პეტერბურგის უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტის სტუდენტია. თავიდანვე ინტენსიურად სწავლობდა საქართველოს ისტორიასა და ქართულ ლიტერატურას. სტუდენტობის წლებში წერდა ნაწარმოებებს, რომლებსაც ფართო საზოგადოებრივი პასუხი ჰქონდა და მეცხრამეტე საუკუნის ქართულ ლიტერატურასა და მხატვრული აზროვნების ისტორიაში ახალი ეტაპი იყო. მისი წერილი " ორიოდე სიტყვა "საფუძვლად დაედო" მამებსა "და"შვილებს" შორის ბრძოლას. 1861 წელს დაბრუნდა საქართველოში და ხელმძღვანელობდა ეროვნულ-განმათავისუფლებელ მოძრაობას. 1863 წელს ილია ჭავჭავაძემ დააარსა ჟურნალი "საქარტველოს მოამბე" (საქართველოს ბიულეტენი). სხვადასხვა დროს მუშაობდა მედიატორად და მოსამართლედ. 1875 წელს აირჩიეს თბილისის მიწის ბანკის თავმჯდომარედ. 181 წლიდან იყო მის მიერ დაარსებული დრამატული საზოგადოების თავმჯდომარე, ხოლო 1879-1885 წლებში – მოადგილე, შემდეგ 1885 წლიდან – ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თავმჯდომარე. 1877 წელს ილია ჭავჭავაძემ დააარსა გაზეთი "ივერია".
ილიამ მთელი თავისი ენერგია მიუძღვნა ქართველი ხალხის კონსოლიდაციის, ხალხის ეროვნული და სოციალური ცნობიერების აღორძინებისა და ამაღლების მიზეზს. მოგვიანებით მან დაწერა: "ჩემზე ამბობენ, რომ ის განსჯის ქართველების ნაკლოვანებებს, არ მალავს ჩვენს ნაკლოვანებებს, მაგრამ ეს ნამდვილი სიძულვილია! სულელები ამას ამბობენ. კარგი გული თავად ხედავს, რამდენი სიყვარულია ამ სიძულვილში!". სწორედ ეს პათოსი გაჟღენთილია მუზეუმის მთელ ექსპოზიციაში.
9 комментариев
შედით კომენტარის დასატოვებლად