სადაც გიორგი ლეონიძე ცხოვრობდა. გიორგი ლეონიძის სახლ-მუზეუმი.
გიორგი ლეონიძის სახლ-მუზეუმის ძირითად კოლექციას თავად გიორგისა და მისი ოჯახის სამახსოვრო ნივთები წარმოადგენს. კერძოდ, აქ წარმოდგენილია გამოყენებითი და ფერწერული ხელოვნების ნიმუშები, დოკუმენტური ტექსტები, ეთნოგრაფიული მასალები და მრავალი სხვა. აქ უფრო მეტს შეიტყობთ პოეტის ცხოვრებისა და მოღვაწეობის შესახებ.
მისამართი: საგარეჯოს რაიონი, სოფელი პატარძეული
მუზეუმი მდებარეობს პოეტის მშობლიურ სახლში. მუზეუმის ფონდის ძირითად ნაწილში წარმოდგენილია გიორგი ლეონიძისა და მისი ოჯახის მემორიალური ნივთები: ეთნოგრაფიული მასალები, გამოყენებითი ხელოვნებისა და ფერწერის ნიმუშები, დოკუმენტები.
პოეტი და საზოგადო მოღვაწე გიორგი ლეონიძე დაიბადა 1899 წლის 27 დეკემბერს სოფელ პატარძეულში. მამამისი, ნიკო ლეონიძე, ასევე ცნობილი საზოგადო მოღვაწე, პედაგოგი, ვაჟა-ფშაველის მეგობარი იყო.
გიორგი ლეონიძის პირველი ლექსი "მცხეთა" ახალგაზრდობაში გამოიცა (1911, გაზეთი "სინატლე"). ერთი წლის შემდეგ მან ლექსი მიუძღვნა ვაჟა-ფშავლს, რომელმაც პოეტს ლექსით უპასუხა (1912, გამოქვეყნდა გაზეთ "განათლებაში"). 1922-1923 წლებში რედაქტორობდა ყოველკვირეულ ლიტერატურულ გაზეთს "ბახტრიონი", ლიტერატურულ მიმართულებას"ლურჯი რქები".
განსაკუთრებით პოპულარული გახდა გიორგი ლეონიძის წიგნი "სურვილის ხე", ხოლო 1976 წელს ამავე სახელწოდების ფილმმა (რეჟისორი თენგიზ აბულაძე) მიიღო ერთზე მეტი საერთაშორისო ჯილდო.
გიორგი ლეონიძე იყო ქართული ლიტერატურის, განსაკუთრებით ძველი ქართული ლიტერატურის მკვლევარი და გამომცემელი. 30-იან წლებში, მისი ინიციატივით, მთაწმინდაზე მწერალთა მუზეუმი დაარსდა, რომელიც მოგვიანებით საქართველოს სახელმწიფო ლიტერატურულ მუზეუმად გადაკეთდა (ამჟამად მუზეუმს გიორგი ლეონიძის სახელი ჰქვია).
მან საგურამოში დააარსა ილია ჭავჭავაძის მუზეუმი, სურამში ლესია უკრაინკას სახლ-მუზეუმი, ასევე ალმანახები "ლიტერატურული მემკვიდრეობა" და "ლიტერატურული ქრონიკა". 1951-1953 წლებში ხელმძღვანელობდა საქართველოს მწერალთა კავშირს. გიორგი ლეონიძემ გამოაქვეყნა სულხან-საბა ორბელიანის" სიცრუის სიბრძნის შესახებ "(1928) შესაბამისი კომენტარებითა და კვლევებით," დიდმოურავიანი " თბილელისა (1939) და სხვ.
ლეონიძე ფლობს "რაინდი ვეფხვის კანში" კვლევას, ვახტანგ VI-ის, დავით გურამიშვილის, ბესიკის, საიათ-ნოვას, ანთიმოზ ივერიისკის, ა.ყაზბეგის, ი. ჭავჭავაძის, ა. წერეთლის, ვაჟა-ფშაველის და სხვათა ნაშრომებს.
9 комментариев
შედით კომენტარის დასატოვებლად
Я не знакома с произведениями Георгия Леонидзе, так как он писал на грузинском, а в переводе скорее всего немного теряется смысл. Но я, наткнувшись на эту статью, более подробно почитала о Георгие Леонидзе и поняла, что это был интересный человек, который внес огромный вклад в развитие культуры в Грузии.