ახალი კანონი მომხმარებელთა დაცვის შესახებ საქართველოში
საქართველოს კანონი მომხმარებელთა დაცვის შესახებ: გაეცანით მნიშვნელოვან ცვლილებებს და როგორ აისახება ისინი ქვეყანაში მომხმარებელთა დაცვაზე.
შინაარსი⬇️
კანონპროექტის ძირითადი პრინციპები
2012 წლის 25 მაისიდან საქართველოში არ არსებობდა მარეგულირებელი დოკუმენტი, რომელიც საკანონმდებლო დონეზე მყიდველსა და გამყიდველს შორის ურთიერთობას დაარეგულირებდა. ეს გამოწვეულია იმით, რომ წინა კანონს ახალი კანონპროექტის მიღების გარეშე ვადა გაუვიდა. ახალი კანონი მომხმარებელთა დაცვის შესახებ 2022 წლის 1 ივნისიდან ამოქმედდა. კანონის დებულებები მიმართულია გამყიდველსა და მომხმარებელს შორის ურთიერთობების კოორდინაციაზე, მათ შორის ფინანსურ სექტორში.
დოკუმენტი შედგენილია სწრაფად განვითარებადი ეკონომიკური სისტემის გათვალისწინებით, ამიტომ შეიცავს სტატიებს, რომლებიც მიმართულია ონლაინ სერვისებითა და ბაზრებით ვაჭრობის კონტროლისკენ. თუმცა, კანონი ნათლად განსაზღვრავს ხარისხიანი საქონლის არსებითი მიზეზების გარეშე გაცვლა-დაბრუნების დაუშვებლობას. კიდევ ერთი პუნქტი: კანონი არ აწესებს სერიოზულ სანქციებს გამყიდველების საქმიანობის შეზღუდვისკენ.
შესყიდვის დაბრუნების ან გაცვლის პირობები განისაზღვრება კანონის მე-17 მუხლით, რომელიც განსაზღვრავს გამყიდველის ვალდებულებას, აღმოფხვრას ხარვეზები, განახორციელოს უფასო შეკეთება ან შეცვალოს საქონელი გარკვეული პერიოდის განმავლობაში, თუ პროდუქტში ხარვეზები აღმოაჩენს მყიდველს და ა. სარჩელი შეტანილია. ამრიგად, მომხმარებლებისთვის გაცილებით ადვილი და სწრაფი გახდა მაღაზიიდან ვალდებულებების შესრულება დეფექტური საქონლის რეალიზაციისას.
მყიდველს არ აქვს შესაძლებლობა, უარი თქვას პროდუქტზე ან მოითხოვოს თანხის დაბრუნება, თუ პროდუქტს არ აქვს ხარვეზები ან ისინი ითვლება უმნიშვნელოდ. ამავდროულად, მომხმარებელს შეუძლია მოითხოვოს თანხის სრული დაბრუნება ან ფასის შემცირება შეკეთების ვადების შეუძლებლობის ან დარღვევის შემთხვევაში.
მორალური ზიანის ანაზღაურება საცალო ქსელის წარმომადგენლებისგან დასაშვებია ეროვნული წარმოშობის ან სხვა კრიტერიუმების საფუძველზე საჯარო დისკრიმინაციის შემთხვევაში. კომპენსაციის მინიჭების საფუძვლები უფრო დეტალურად არის აღწერილი კანონის მე-3 მუხლში.
გთხოვთ, გაითვალისწინოთ, რომ ზემოთ ნახსენები მხარეების უფლებები და მოვალეობები ვრცელდება როგორც საცალო მაღაზიებში პროდუქციის შეძენაზე, ასევე დისტანციურ გაყიდვებზე, შეკვეთებზე მიტანით შესყიდვებზე და ფინანსური მომსახურების გაწევაზე.
მომხმარებლის უფლება პროდუქტზე ინფორმაციაზე
კანონი განსაკუთრებულ ყურადღებას უთმობს გამყიდველის მოთხოვნას, მიაწოდოს მყიდველს პროდუქტის შესახებ ზუსტი და უახლესი ინფორმაცია. ეს უნდა გაკეთდეს ნასყიდობის ხელშეკრულების დადებამდე და ინფორმაცია წარმოდგენილი უნდა იყოს კლიენტისთვის გასაგები ფორმით და ქართულ ენაზე.
რა უნდა დაზუსტდეს?
- პროდუქტის ან სერვისის დასახელება;
- მეწარმის საკონტაქტო მონაცემები, ტექნიკური მომსახურების პუნქტების ჩათვლით;
- პროდუქტის ძირითადი მახასიათებლები;
- მწარმოებლის მისამართი და სახელი;
- გარანტიის პირობები, პროდუქტის შეკეთება და ხელშეკრულების შეწყვეტა.
მითითებულია პროდუქტის ღირებულება გადასახადის ჩათვლით, ასევე უნდა იყოს მოწოდებული ინფორმაცია მიწოდების, აწყობისა და მონტაჟის დამატებითი ხარჯების შესახებ. ციფრული კონტენტის გაყიდვისას გამოყენების ინსტრუქციაში უნდა იყოს განსაზღვრული პროდუქტის დაცვის სპეციალიზებული საშუალებები.
მყიდველს უფლება აქვს ცალმხრივად შეწყვიტოს სავაჭრო ონლაინ პლატფორმაზე დადებული დისტანციური ხელშეკრულება ხელშეკრულების გაფორმებიდან 2 კვირის ვადაში. ამასთან, მომხმარებელი არ არის ვალდებული მიუთითოს ხელშეკრულების შეწყვეტის მიზეზები, მაგრამ უნდა გადაიხადოს მიწოდების ხარჯები.
შეზღუდვები აგრესიულ რეკლამაზე
მოქმედ კანონში სარეკლამო საქმიანობის ძირითადი ასპექტია აგრესიული სარეკლამო სტრატეგიის აკრძალვა. მიუღებელი რეკლამის აშკარა მაგალითია პროდუქციის დაწესება ტელეფონით სპამის შეტყობინებებისა და ზარების სახით. ასეთ დარღვევებს მიეკუთვნება ბავშვებზე გამიზნული რეკლამა მშობლებზე ზემოქმედების მიზნით, ასევე რაიმეს შეძენის საჭიროების შესახებ მცდარი შთაბეჭდილების შექმნას.
გარდა ამისა, გამყიდველის აგრესიული ქმედებების სიაში შედის მყიდველის მოტყუების განზრახვა მომგებიანი ლატარიის დაწესებით ან ფულადი პრიზის მიღებით საქონლის კონკრეტული თანხით შეძენისას.
ფინანსური ჯარიმები გამყიდველებისთვის
საქართველოში სამართლებრივ დონეზე აკრძალული ქმედებების დარღვევისთვის ჯარიმების საკმაოდ შთამბეჭდავი ჩამონათვალია. ამასთან, კანონპროექტი ადგენს ფინანსური ჯარიმების დაკისრების შესაძლებლობას მხოლოდ უკანონო საქმიანობის შესახებ საჩივრის შესახებ გადაწყვეტილების შეუსრულებლობისთვის.
კანონის თანახმად, განცხადებების მომზადებისა და მყიდველებსა და გამყიდველებს შორის კონფლიქტის მოგვარების ფუნქციები ეკუთვნის არაკომერციულ ორგანიზაციებს, რომლებიც იქმნება მომხმარებელთა უფლებების დასაცავად.
მეწარმეებისადმი მიმართული განცხადებების განხილვას კონკურენციის ეროვნული სააგენტო ეხება. თუმცა, საბანკო და სადაზღვევო სექტორში დავები მის კომპეტენციაში არ შედის. ამ სექტორებში არსებული კონფლიქტური სიტუაციები ვალდებულია გადაჭრას სხვა სახელმწიფო ორგანოები.
კანონის პრაქტიკაში გამოყენება
მომხმარებელთა საჩივრების საფუძველზე კონკურენციის სააგენტოს სავაჭრო პუნქტების ინსპექტირება დოკუმენტური ხასიათისაა. განაცხადის განხილვის პროცედურა ითვალისწინებს მეწარმისგან დოკუმენტების დისტანციურ მოთხოვნას, საჭიროების შემთხვევაში დეტალების გარკვევას პირად საუბარში ექსპერტების თანდასწრებით. კანონი არ ადგენს სააგენტოს უფლებას მოინახულოს მაღაზიაში, ჩამოართვას დოკუმენტები და შეწყვიტოს კომერციული საქმიანობა.
მომხმარებელთა საჩივარზე გადაწყვეტილება მიიღება საჩივრის მიღებიდან 1 თვის ვადაში. ამასთან, სააგენტოს შეუძლია შემოწმების ჩატარება შესაბამისი საჩივრების გარეშე, მაგრამ კანონდარღვევის შესახებ მყიდველთა ჯგუფის ჩვენების საფუძველზე.
თუ შემოწმების დროს მეწარმე აღიარებს დანაშაულს, მაშინ ზოგიერთ შემთხვევაში საკმარისია სავარაუდო დარღვევების აღმოფხვრა ჯარიმის დაკისრების გარეშე. სხვა შემთხვევაში, ჯარიმის ოდენობას სახელმწიფო ორგანოები ადგენენ. ის შეიძლება შეადგენდეს კომპანიის ბრუნვის 2%-მდე წინა ფინანსურ წელს.
სააგენტოს გადაწყვეტილებების გასაჩივრება შესაძლებელია გადაწყვეტილების მიღებიდან ერთი თვის ვადაში. შეიძლება ითქვას, რომ „მომხმარებელთა დაცვის შესახებ“ 2022 წლის 01.06.2022 კანონში დომინირებს ნაცნობი ადმინისტრაციული მიდგომა საცალო ვაჭრობის სექტორში კონფლიქტების სამართლებრივი მოწესრიგებისას.
10 комментариев
შედით კომენტარის დასატოვებლად