ლეგენდარული ნურიგელის ტბა აჭარაში ყველაზე ლამაზი ადგილია საქართველოში.

ნურიგელის ტბას თავისი ისტორია აქვს. ერთხელ გელ-ბაშს ეძახდნენ. ერთხელ ტბაში ბავშვი დაიხრჩო, რომლის დედაც ზარალს ვერ შეეგუა. გოგონას ნური ერქვა. დღესდღეობით ნური-გელი არის წყლის სხეული, რომელიც გარშემორტყმულია თვალწარმტაცი ბუნებით.


ეწვიეთ ლეგენდარულ ნური-გელს ტბას⬇️

შინაარსი

საქართველოს დასავლეთ კიდეზე – აჭარა, არის საოცარი ნურის ტბა, რომელსაც ასევე პიონერს ან ნური-გელს უწოდებენ. ტბა კი საოცარია, რადგან მის შესახებ ბევრი ლეგენდა არსებობს.

თავად ბუნებრივი წყალსაცავი, ზღვის დონიდან მდებარეობის გამო, ძირითადად მიწისქვეშა წყლებიდან იკვებება.

ნურის ტბის ისტორია გარკვეულწილად ასახავს მთელი ქვეყნის განვითარებას. თავდაპირველად წყალსაცავი იყო გაუვალი და მკაცრი ჭაობიანი ტერიტორია. შემდეგ დაიწყო გამწვანება ქალაქი ბათუმი, და გაიწმინდა ტბები, მათ შორის, წყალსაცავის სანაპიროები და მიმდებარე ტერიტორია, რომელიც გახდა პარკი გაუვალი ტყის ზონიდან. 1947 წელს ტბის წყლის ზედაპირზე გაუშვა პირველი გემი სახელწოდებით „პიონერი“, აქედან მომდინარეობს, სხვათა შორის, თავად წყალსაცავის ერთ-ერთი სახელი. არხით ტბის შავ ზღვასთან შეერთებამ წყლის გადაადგილების ახალი შესაძლებლობები გახსნა.

ნური-გელი მდიდარია არა მხოლოდ თავისი სახეობებით, რომლის სილამაზეზეც ძნელი სადავოა, წყალსაცავის წყლებში დიდი რაოდენობითაა თევზი, უმეტესად მტკნარი: კობრი, კეფალი, კობრი, ჯიში და მრავალი სხვა სახეობა.

ქართული უნიკალური ბუნების თვალწარმტაცი პეიზაჟებით აღფრთოვანება შეგიძლიათ არა მხოლოდ სანაპიროზე. ბათუმის ცენტრალურ პარკში შეგიძლიათ დაიქირავოთ ნავი და წახვიდეთ ტბაზე სამოგზაუროდ, სურვილის შემთხვევაში გემის მართვაც კი შეგიძლიათ. ეს იქნება დაუვიწყარი მოგზაურობა მთელი ოჯახისთვის, აქ აუცილებლად არის რაღაც იხილეთ საქართველოში.

საინტერესო ნავით გასეირნების გარდა, პარკში შეგიძლიათ დაისვენოთ კომფორტული საპიკნიკე ადგილებში, პატარა ბავშვებს გააერთებენ ფერადი სათამაშო მოედნებით და პატარა ზოოპარკით, სადაც ამ ადგილების მრავალფეროვანი მკვიდრი ცხოვრობს.

ლეგენდა

საქართველოს ღირსშესანიშნაობები გამონაკლისი არც ბათუმის ცენტრალური პარკის ტბაა, რომელიც ხშირად ლეგენდებთან არის დაკავშირებული. ნური-გელის წყალსაცავს ადრე სხვა სახელი ერქვა - გელ-ბაშ. ლეგენდის თანახმად, ნური-გელს მეტსახელი სევდიანი ამბის შედეგად შეარქვეს. მასში ნათქვამია, რომ ერთხელაც ბავშვი, სახელად ნური, ტბის წყალში დაიხრჩო, გოგონას დედა დანაკარგს ვერ შეეგუა, ყოველდღე მოდიოდა წყალსაცავის ნაპირებთან და ქალიშვილს ეძახდა. ქართულიდან ნური-გელი ითარგმნება როგორც: "ნური, მე ველოდები".

Здание дельфинария около озера Нуригель. Дельфинарий Батуми

ამბავი

1881 წელს სმეკალოვსკიმ აიღო ტერიტორიის მოწყობა, რომელსაც ჩვენ დღეს ბათუმის ეროვნული პარკის სახელით ვიცნობთ, გენერალ-მაიორმა ეს ბიზნესი ანდო რესლერს, მებაღეს, წარმოშობით პრუსიიდან.

ხელშეკრულების თანახმად, რესლერს სამუშაო ათი წლის განმავლობაში უნდა დაესრულებინა. გეგმის მიხედვით, მთელი ტერიტორია ორ ნაწილად გაიყო: ბაღი დეკორატიული მცენარეებით და პარკი. რესლერი აკვირდებოდა მცენარეების ზრდას და მოვლას და მისი თანამემამულე რეიერი დაეხმარა მას.

სამუშაოები სწრაფად განვითარდა, სულ რაღაც სამ წელიწადში ტბის მიმდებარე ტერიტორია გაიწმინდა სარეველებისა და ველური მცენარეებისგან, აშენდა აყვავებული ხეივანი და დაირგო მარადმწვანე ხეები. ეს ძალიან დამეხმარა, რადგან მალე იმპერატორი აპირებდა ქალაქის სტუმრობას - ალექსანდრე III. სამწუხაროდ, 1884 წელს პრუსიელი მებაღე გარდაიცვალა, მაგრამ მისი ბიზნესი გაგრძელდა. ფრანგმა ლანდშაფტის დიზაინერმა განაგრძო პარკის სივრცის აღჭურვა. 1888 წელს ალექსანდრე III ეწვია ბათუმს, მის პატივსაცემად პარკს "ალექსანდრეს ბაღი" ეწოდა, იმპერატორის მოსვლის დროს ბაღი 78000 მ2-ზე იყო გაშლილი.

1933 წელს ბაღმა კვლავ შეიძინა ახალი სახელი, ამჯერად დაარქვეს "ბავშვთა პარკი", შემდეგ კი - "პიონერთა პარკი". პარკის ინტერიერი ბერძნული სტილის სვეტებით, ფიგურების ძეგლებით შეივსო, რომელთაგან ერთ-ერთია აჭარის პირველი მფრინავის ფადიკო გოგიტიძისადმი მიძღვნილი ქანდაკება. გარდა დეკორისა, ბაღში ახალი მცხოვრებლებიც დასახლდნენ. პარკში ზოოპარკის კუთხის აშენება გადაწყვიტეს, თავიდან შიგთავსები ხისგან ააშენეს, მოგვიანებით კი მაცხოვრებლებისთვის კომფორტული სახლებით შეცვალეს, რომლებიც გამწვანებული იყო როგორც ზაფხულის ცხელი სეზონისთვის, ასევე კავკასიის დაბალი ტემპერატურისთვის. ზამთარი. პატარა ზოოპარკი დაყოფილია სამ ნაწილად: მარსუპიალებისთვის, ჩლიქოსანი ცხოველებისთვის და ფაუნის ბუმბულიანი წარმომადგენლებისთვის. ცოტა ხნის წინ განიხილება და დამტკიცდა ინიციატივა, შეექმნათ კონტაქტური კუთხე ყველაზე ახალგაზრდა ვიზიტორებისთვის, რათა მათ შეძლონ ცხოველების დანახვა და მათი სწორად და ყურადღებით მოპყრობა. კუთხისთვის შეირჩა ცხოველების უსაფრთხო სახეობები: კურდღლები, ზღვის გოჭები და დეკორატიული ცხენები, პირობები შეიქმნება კომფორტული დასვენებისთვის არა მხოლოდ კუთხის სტუმრებისთვის, არამედ მისი მაცხოვრებლებისთვისაც.

1936 წლიდან პარკში მუდმივად იმართება როგორც გასართობი, ასევე საგანმანათლებლო პროექტები ბავშვებისთვის, გაიხსნა საზაფხულო თეატრი, კლუბი ახალგაზრდა მეზღვაურებისა და მოჭადრაკეებისთვის. საერთო ჯამში, 1930-იან წლებში პარკში მოეწყო 15 სხვადასხვა სახის კლუბი, სადაც ბავშვებს ნებისმიერი მისწრაფების რეალიზება შეეძლოთ.

40-იან წლებში პარკში დამონტაჟდა ატრაქციონები, 1947 წელს დამონტაჟდა პირველი საქანელები ახალგაზრდა ვიზიტორებისთვის. პარკის გასართობი ინდუსტრია სწრაფად განვითარდა, საბჭოთა ეპოქაში, 60-იან წლებში, გაიხსნა აკვარიუმი, სადაც საბჭოთა ბავშვებს შეეძლოთ დაეთვალიერებინათ მტკნარი წყლის, საზღვაო და ოკეანის მკვიდრთა წარმომადგენლები, რომელთა რიცხვი 60-ზე მეტ სხვადასხვა სახეობას შეადგენდა. დღესვე შეგიძლიათ ეწვიოთ აკვარიუმს, სელექციური სამუშაოების წყალობით აქ მინიმუმ 100 სახეობის თევზის დაკვირვებაა შესაძლებელი. და 1975 წელს გაიხსნა იმ დროს ერთ-ერთი უდიდესი დელფინარიუმი. სწორედ აქედან გაჩნდა ბათუმის სიმბოლო დელფინის სახით. სამწუხაროდ, 90-იანი წლების ბოლოს დელფინარიუმი დაიხურა, ისევე როგორც სხვა მრავალი დაწესებულება, დაეცა კრიზისის წინაშე, რომელიც გამოწვეული იყო დანგრეული საბჭოთა კავშირის ყველა ქვეყანაში მძიმე პოლიტიკური და ეკონომიკური სიტუაციით.

20 წლის შემდეგ, ბათუმის ხელისუფლების წარმომადგენლებმა საქველმოქმედო ფონდ „ქართუსთან“ ერთად დელფინარიუმის აღდგენას ცდილობდნენ და ახლა მას კარი მნახველებისთვის გაუღო. გარდა გასართობი პროგრამისა, დელფინარიუმი ახორციელებს შავი ზღვის ფლორისა და ფაუნის კვლევის ცენტრის სამეცნიერო საქმიანობას. იგი შეიცავს არა მხოლოდ დელფინების გავრცელებულ სახეობებს, არამედ შავი ზღვის ბოთლის დელფინის - წითელი წიგნის დელფინის წარმომადგენლებს. დელფინარიუმში გადიან რეაბილიტაციას და, რა თქმა უნდა, არ გამოდიან, მაგრამ შორიდან შეგიძლიათ უყუროთ.

2007 წელს პარკს საფუძვლიანი გარემონტება ჩაუტარდა: დაირგო ახალი სახეობის ხეები და მცენარეები, გამაგრდა ნაპირი ნური-გელის ტბასთან, გაზონები მორთული იქნა ინგლისურ სტილში, თავად პარკს კი ეწოდა „6 მაისის პარკი“. დღევანდელი საერთო ფართობი გაიზარდა 165000 მ2-მდე.

თავისი 130 წლიანი ისტორიის მანძილზე პარკი საგრძნობლად შეიცვალა, უდავოდ, ეს არის ერთ-ერთი ყველაზე თვალწარმტაცი და საინტერესო ადგილი აჭარაში, გასაკვირი არ არის, რომ ის ყველაზე რეიტინგშია. ულამაზესი ადგილები საქართველოში.

Озеро Нуригель в парке 26 Мая в Батуми
Реклама Consult.jpg
სტატიის შესაფასებლად.

7 комментариев

  • А
    Аделина
    Озеро Нури-Нури – настоящая жемчужина природы Грузии! Очарована этим волшебным местом. Посещение озера оставило неизгладимые впечатления. Тишина и спокойствие вокруг создают атмосферу настоящего умиротворения. Прогулка вдоль берега озера наполнила меня энергией и восторгом от красоты окружающей природы. Настоящее уединение с собой и природой – что может быть лучше? Обязательно вернусь сюда снова, чтобы насладиться этим удивительным местом еще раз.
  • A
    7410070
    Озеро Нури-Гель является неповторимым природным красивым местом, где люди могут наслаждаться прекрасными видами и тишиной в окружении природы. Кроме того, я узнал, что здесь обитает множество различных видов птиц и рыб, что делает это место также интересным для любителей биологии и экологии. Я бы посоветовала посетить это место всем, кто желает насладиться прекрасным видом и поближе познакомиться с красотами грузинской природы. Это ни с чем не сравнить, хоть и легенда печальная.
  • B
    bikteeva94
    Очень красивое озеро, окруженное благоустроенной территорией. В парке Батуми можно арендовать лодку и отправиться на ней в путешествие по озеру. Также в парке можно отдохнуть в комфортных зонах для пикника, для маленьких детей есть красочные площадки и небольшой зоопарк, где проживают самые разнообразные обитатели этих мест.
  • К
    Ксюша
    Какой замечательный пример всем. Когда-то болотистая местность превратилась в шикарное озеро Нури с чистейшими берегами и водой, а непроходимый лес, который окружал, стал прекрасным парком, который так и манит местных жителей и туристов. Какая длинная и интересная история про озеро Нури-Гель изложенная автором. А сколько легенд? Статья очень интересная, познавательная, обязательно к прочтению.!!!!
  • М
    Марина
    Легенды Грузии это что-то с чем-то, такие всегда красивые и яркие. Вот даже это, ведь откуда-то взялось это Нури-Гель. Хотя изначально озеро имело совсем другое название. Да и сама история озера. Было, грубо говоря, болотце а стало такое красивое пресноводное озеро. Из-за того что там водится рыба, думаю много местных жителей расслабляются за рыбалкой. Ну и отдыхающим в Грузии рыбакам это тоже интересно.
  • В
    Влада
    Читаешь историю озера Нури-Гель и парка вокруг него и словно читаешь о жизни какого-нибудь Грузинского долгожителя, ну или просто о жизни какого-нибудь удивительного человека. Рождался в муках, ведь прежде на этом месте озеро было в болотистых берегах. С любовью строилось и облагораживалось ещё в позапрошлом веке, и один из первых создателей не дожил, до того, чтобы полюбоваться своим детищем. Годы расцвета, когда Озеро и Парк, отдали детям, если можно так сказать, когда готовили клубы юных моряков и шахматистов. Годы зрелости, когда архитектура парка совершенствовалась и даже построили аквариум и дельфинарий. Знавал этот парк и годы невзгод. А сейчас переживает возрождение и подъем. Что-то восстанавливается, как дельфинарий, а что-то строиться вновь, например, укрепляется берег Нури. Хотелось бы, чтобы традиции "Всё лучшее детям" возобновились и все клубы, что существовали раньше, заработали и сейчас, и воспитывали новых шахматных гениев и бесстрашных юнг.
    • K
      klimovadominika47
      Влада, добрый вечер. Не знала, что озеро Нури-Гель пресноводное, и в нем водится такое огромное количество рыбы. Это карп, сазан, елец, кефаль. Еще мне показалась очень интересной легенда, но она весьма печальная, потому что это озеро раздобыло себе такое необычное название благодаря смерти ребенка. Мне очень жаль!!